Terry Pratchett: Shaking Hands With Death

Terry Pratchett:

Shaking Hands With Death. (Βίντεο). 

Μια καταπληκτική ομιλία, για ένα τόσο δύσκολο θέμα, που όμως σε συγκινεί αφάνταστα ενώ παράλληλα καταφέρνει να σε θερμάνει και να σε κάνει να γελάσεις. Αυτό θα πει Pratchett, αυτό θα πει -για μένα- "εξαίρετο χαρακτηριστικό Άγγλων δημιουργών". 

Έχει και αγγλικούς υπότιτλους, αλλά ακόμα και αν δε φτάνουν τα αγγλικά κάποιου για να το παρακολουθήσει ικανοποιητικά, και μόνο ο τονισμός της φωνής και η γλύκα του Ρόμπινσον μπορούν να σε κάνουν να το δεις όλο...

Το κείμενο του Terry Pratchett το ακούμε από τον Τόνι Ρόμπινσον. (Τον αγαπημένο "Μπόλντρικ", για όσους ξέρουν τη σειρά 'Μαύρη Οχιά'). Το κάνει υπέροχα.
Ο λόγος που δεν το ακούμε από τον ίδιο το συγγραφέα είναι πως η ασθένειά του δεν του επέτρεπε να διαβάζει για πολλή ώρα. 

https://www.youtube.com/watch?v=90b1MBwnEHM&pp=ygUoc2hha2luZyBoYW5kcyB3aXRoIGRlYXRoIHRlcnJ5IHByYXRjaGV0dA%3D%3D

Ο Τέρι Πράτσετ γεννήθηκε το 1948 στο Μπάκινχαμσαιρ. Έγραψε πάνω από 70 βιβλία, 40 από τα οποία μυθιστορήματα του "Κύκλου του Δισκόκοσμου" ("Discworld"), ενώ ο ίδιος θεωρείται ιδιοφυΐα της χιουμοριστικής φανταστικής λογοτεχνίας. Τα βιβλία του έχουν μεταφραστεί σε δεκάδες γλώσσες και έχουν πουλήσει περισσότερα από 70 εκατομμύρια αντίτυπα σε όλο τον κόσμο.

Το 2009 έλαβε τον τίτλο του ιππότη (Sir), για τις υπηρεσίες του στη λογοτεχνία.
Δύο χρόνια νωρίτερα, είχε ανακοινώσει ότι έπασχε από τη νόσο του Αλτσχάιμερ.
Πέθανε στο σπίτι του, στις 12 Μαρτίου 2015, σε ηλικία 66 ετών.

Terry Pratchett

Tony Robinson

Έλληνες κωμικοί και κάτι Monty Python....

Οι Άγγλοι κωμικοί Μόντυ Πάιθον ξανά μαζί… Και ξανά φρέσκοι, απ’ ότι φαίνεται.

Τα εισιτήρια εξαντλήθηκαν σε 43.5 δευτερόλεπτα. 

Οι Monty Python υπήρξαν από τους πιο μουρλούς κωμικούς, έχουν κάνει σκετς, ταινίες, σόου, και όταν αποσύρθηκαν συνέχισαν να είναι δημιουργικοί, ο καθένας με τον δικό του τρόπο. Άλλος έκανε ταινίες, άλλος ντοκιμαντέρ, άλλος βιβλία, κλπ. 

http://www.youtube.com/v/JrdEMERq8MA?version=3&feature=player_detailpage%22%3E%3Cparam

Όχι, πες τε μου σας παρακαλώ γιατί εδώ δεν έχουμε τέτοια. Που θεωρούμαστε λαός με χιούμορ. Ή μήπως είναι των τελευταίων δεκαετιών και τούτο το φαινόμενο;;

Έχετε παρατηρήσει πόσοι Έλληνες κωμικοί -εννοείται όχι όλοι- με το που πατάνε τα –άντα, -ήντα, -όντα, αρχίζουν και γίνονται με σύστημα σαχλοί και το ρίχνουν στους συνήθεις ύποπτους αστεϊσμούς γύρω από το σεξ για παράδειγμα, ή τις πορδές, και γενικώς ό,τι προέρχεται από σωματικές πηγές, μπροστινές ή ... πισινές ; 

Ότι αρχίζουν κι απευθύνονται σε όλο και πιο νεανικό κοινό ή όλο και πιο γηραλέο, σε "easy targets" * σα να λέμε. Το ότι ειδικά ο γηραιότερος πληθυσμός είναι εύκολος στόχος, το λέω και λόγω εμπειριών και παρατηρήσεων.

  Δεν έχετε προσέξει ανθρώπους,  που στα νειάτα τους ούτε το «μακάκας» δεν ξεστόμιζαν,  (εγώ δεν το ξεστομίζω εδώ γιατί είναι και μαθητές που παρακολουθούν, μη μου λενε αύριο «ώστε τέτοια γράφετε κυρία;»), δεν τους έχετε προσέξει λοιπόν που όσο γερνάνε ή ραμολίρουν, πιάνουν τα κακαρίσματα όταν κάποιος στο θεατρικό σανίδι πει «σκατά», ή άλλες συναφείς ευφυείς και ιδιαιτέρως «witty» εκφράσεις ; 

(Βλ. παρακάτω για επεξήγηση των όρων, οι μη αγγλομαθείς. Τα χρήματα για το μάθημα μού τα στέλνετε με αντικαταβολή, δεν τίθεται θέμα)

Καλά, δε μιλάμε π.χ. για το Σεφερλή, αυτός είναι συνεπής. Τους συνήθεις ύποπτους αστεϊσμούς τους κάνει εξ αρχής (καριέρας του). Χώρια που έχει κλέψει ασύστολα τους Μόντυ Πάιθον. Εκείνο το  Faulty Towers π.χ. έχει μαρτυρήσει στα χεράκια του, ως "Κορίτσια ο Μάρκουλης" ;;; (θαρρώ...)

 Δεν είναι ν απορεί κανείς;

Εμ ;;

"easy targets" ="εύκολοι στόχοι"

"Witty"= ευφυές και με χιούμορ, πνευματώδες.  

Παραδείγματα: (όχι, παίζουμε!)  

He's very witty= Αυτός έχει έξυπνο, ευφυές χιούμορ. (στο περίπου). Είναι πνευματώδης.

He made a witty remark=Έκανε μια έξυπνη, (πνευματώδη) παρατήρηση.

Πάρτε γεύση από Τζον Κληζ και αυθεντικό Faulty Towers:

 http://www.youtube.com/watch?v=H-oH-TELcLE

;

Απολογισμός Έτους 2012

(Προσωπικός, με ολίγη από γενικότερα.. )

Έχουμε και λέμε λοιπόν:1) Οικονομικά θέματα:
Το Έτος σημείωσε απώλειες, ως γνωστόν, όπως και σε πολύ κόσμο. Δεν είμαι και στη χειρότερη μοίρα, όχι, δε δικαιούμαι να παραπονούμαι, δουλειά έχω, όπως και "κεραμίδι" από πάνω μου, τρώω σε καθημερινή βάση, απόπειρες αυτοκτονίες δεν έχω κάνει, ασθένειες πολύ σοβαρές δεν έχω παρατηρήσει, (τα νεύρα μου με πιάνουν συχνά-πυκνά, δε μπορώ να πω, τάση παραίτησης και αίσθηση ματαιοπονίας με πιάνουν και αυτές βέβαια, όπως όλους λίγο-πολύ, αλλά δε θα κολλήσουμε τώρα σ' αυτά).
Κατά τη διάρκεια του Έτους καταγράφηκαν όμως και κάποια καινούρια ενδιαφέροντα περιστατικά, τα οποία επιθυμώ να μοιραστώ με τους εκατομμύρια ανά τον κόσμο αναγνώστες μου από αυτό εδώ το βήμα, -συγγνώμη-, το βλογκ:

Αίτηση Αποζημίωσης από τη ΔΕΗ για βλάβη σε 7 οικιακές συσκευές, λόγω υπέρτασης.  (Του δικτύου της ΔΕΗ, όχι δικής μου. Τάχω τα χρονάκια μου, αλλά με αυτήν την πάθηση ακόμα δεν έχουμε συναντηθεί).

Η κυρία ΔΕΗ μου απέστειλε έγγραφο όπου ανέφερε ότι (βεβαίως) δεν έφταιγε, ήτο τυχαίον το γεγονός, αλλά επειδή τρέφει καλά αισθήματα, μπορεί να μου καταβάλει το ποσόν των 300 (τριακοσίων, ναι) ευρώ, αν της πάω τα εξής δικαιολογητικά: 

Αποδείξεις αγορών για αντικατάσταση συσκευών (φωτιστικό, καφετιέρα, ασύρματο τηλέφωνο, κομπιούτερ, ραδιόφωνο-ξυπνητήρι, και κάτι ψιλά, τα ξέχασα πλέον)

Βεβαίωση ηλεκτρολόγου για τις βλάβες

Βεβαίωση εφορίας. 

Χρειάστηκαν: 2 ...επισκέψεις στην εφορία, 2 συναντήσεις με ηλεκτρολόγους μέχρι να δεχτεί ο εις εξ αυτών (...), 2 επισκέψεις στη ΔΕΗ στην οδό Αγησιλάου, 2 επισκέψεις στο Καρφούρ για επανέκδοση της απόδειξης αγοράς, κάμποσα τηλεφωνήματα στη ΔΕΗ.

Όμως:

Αποτέλεσμα: ΔΕΗ-ΕΓΩ: 0-1

Αίτηση αποζημίωσης στην εταιρεία Blue Star Ferries, για απώλεια βαλίτσας κατά την άφιξη στον Πειραιά. 

Η κυρία Μπλου Σταρ στο τηλέφωνο ισχυριζόταν διάφορα. Για να μην τα πολυλογώ, κατέφυγα στον Συνήγορο του Καταναλωτή. Ο κύριος συνήγορος φέρθηκε άψογα. Άμεση εξυπηρέτηση, παράπονο δεν έχω κανένα. Διαμεσολάβησε, και εν τέλει ο δικηγόρος της εν λόγω κυρίας δέχτηκε να μου καταβάλει το ποσόν των 300 (τριακοσίων, ναι) ευρώ. Το "Ο ευρών αμειφθήσεται" δεν ίσχυσε στην παρούσα περίσταση, ουδείς ευρήκε την βαλίτσα και ουδείς αμείφθη συνεπώς για το συγκεκριμένο. Ανταμείφθηκα όμως εγώ προσωπικά για τον κόπο που κατέβαλα να στέλνω μέηλ και να τηλεφωνώ. Διαμάντια δεν είχα στη βαλίτσα, οπότε τα τριακόσια καλά μού ήρθαν. (Παραπάνω δε δίνουν, έχουν πλαφόν, οπότε και διαμάντια να είχα πάλι τόσα θα έπαιρνα).  
Αποτέλεσμα: Εταιρεία-εγώ: 0-1

Έξοχα! 
(Λοιπόν, αυτό εδώ είναι άσκηση τόνωσης του ηθικού τελικά)
Αν βέβαια υπολογίσουμε τις μισθολογικές απώλειες του έτους, τις άλλες οικονομικές απώλειες λόγω χαρατσιών, επισκευών οικίας, αυξήσεων πετρελαίου, βενζίνης, ευχελαίου, κλπ,  καθώς και τις απώλειες σε ηθικό λόγω γενικότερου κλίματος και λόγω επαγγελματικής αίσθησης ματαιότητας -αυτό θα το εξηγήσουμε παρακάτω αν προλάβουμε-, δεν μπορούμε να ισχυριστούμε ότι συνολικά μέσα στο έτος σημειώσαμε κέρδη βεβαίως βεβαίως, αλλά, όπως και νάχει, εξακόσια είναι εξακόσια και η ηθική ικανοποίηση επίσης είναι πολύ σημαντική παράμετρος. Ας μη ζητήσει όμως κανείς δανεικά, τα κρατάω για τα γεράματα. Διότι και το συνταξιοδοτικό (μου) πρόγραμμα είναι απρογραμμάτιστο. Ή μάλλον, χλωμό.
Να μην ξεχάσω να αναφέρω στις οικονομικές απώλειες και το επίδομα ... "αλληλεγγύης". Και εξηγώ:  
Ο πατέρας μου πέθανε Ιανουάριο του 11. Το αλληλέγγυο χαράτσι θεσμοθετήθηκε αργότερα όπως θα θυμάστε, οπότε ήρθε σε μένα (τη μοναδική κληρονόμο - του τίποτα, συγκεκριμένα) το μπουγιουρντί των 650 ευρώ. Πήγα ρώτησα ξαναρώτησα. Έπρεπε λέει να έχω κάνει μέσα σε 3 μήνες από την ημερομηνία θανάτου "δήλωση αποποίησης κληρονομιάς και χρεών". Ποιών χρεών βρε παιδιά, ρωτάω, ο άνθρωπος ήταν υπερεντάξει ούτε σέντσι δε χρώσταγε, ποια κληρονομιά, ρωτάω επίσης, δεν υπήρχε καμία, ένα σπίτι είχαμε μόνο, κι αυτό το είχε γράψει στο όνομά μου και τέρμα. Επίσης βρε παιδιά από πού νάξερα εγώ αυτά τα πράγματα, τάχω με δικηγόρο να με ενημερώνει ολημερίς για το κάθε τί; Να μύριζα τα νύχια μου ότι θα του ζητούσατε χαράτσι του ανθρώπου μετά θάνατον; Ποιά αποποίηση; Τι Ποίηση του παραλόγου γράφετε; Για να σας γράψει η Ιστορία; Αυτά τους ρώτησα και μου απάντησαν -αφού τους πήρε κάμποση ώρα να καταλάβουν τις απορίες μου- "δε μπορείτε να κάνετε αλλιώς, θα σας μαζευτούν και πρόστιμα μετά". Και (το) πλήρωσα. Για να μάθω να έχω απορίες.

Γι αυτό επαναλαμβάνω ότι οι αποζημιώσεις μου ήρθαν κουτί. Όχι και μεγάλο, δε μιλάμε για κούτα, αλλά πήρα λίγο αίμα πίσω. Η καριέρα μου ως βρυκόλακας μόλις άρχισε. 

Άλλες διορθωτικές-προληπτικές κινήσεις οικονομικής φύσης:
 Αίτηση αλλαγής τηλεπικοινωνιακού φορέα. Συγκεκριμένα, έξω απ' τον ΟΤΕ, -όπως λένε έξω απ' το ΝΑΤΟ-, διότι το είχε παρακάνει με τους τιμοκαταλόγους του και είπα μέσα μου έχει κι αλλού πορτοκαλιές.

Για τα τηλεπικοινωνιακά, τεχνολογικά γενικώς, αλλά και κάτι άλλα, να παραθέσω αυτά που απάντησα στη γιορτή μου το Νοέμβριο, στο φατς μπουκ,:
"Τα θερμά ευχαριστώ μου -εντελώς ετεροχρονισμένα- για τις ευχές σας!!! Δεν είναι ότι ήμουν απασχολημένη με παρασκευή γλυκισμάτων, είναι ότι διόρθωνα γραπτά και τεστ, που είχαν πέσει μαζεμένα, καθώς και ότι  έπαθα σύγχυση από τα τηλέφωνα που δε σταματούσαν και το ρημάδι το ISDN που έχει μπλοκάρει και όταν μιλάω ακούω ένα σβββννννν συνέχεια οπότε μου ρχεται να σπάσω μόντεμ, συσκευές και ό,τι τεχνολογικό βρω μπροστά μου, ενώ θα μπορούσα να σπάω πιάτα στα μπουζούκια -λέμε τώρα- ή να σπάω πλάκα με τους φίλους γύρω από το τζάκι -λέμε τώρα- ή να σπάω καρύδια, καθώς και άλλα α..ντ..ίδια (καταλαβαίνετε).., σε όποιον (π.χ) έχει βαλθεί να μας εξαναγκάσει να σπαζόμαστε καθημερινώς. Το τελευταίο το έβαλα απλώς για να συμπληρώσω το λογοπαίγνιο, ομολογώ ότι αυτές τις μέρες δεν έχω σπαστεί τόσο συχνά όσο άλλες, κατά περίεργο τρόπο συναντώ νέα, ενδιαφέροντα πρόσωπα και μπλέκομαι σε νέες, ενδιαφέρουσες καταστάσεις που ελπίζω να οδηγήσουν σε άλλες εξίσου ενδιαφέρουσες. Την υγειά μας νάχουμε, που λέει, (-μα πόσο βαρετό κι αυτό...-) και θα βρούμε τρόπους να ανταπεξέλθουμε στας προκλήσεις των ημερών.
Πετρέλαιο δεν προβλέπεται κατά δω μεριά, κανείς δε θέλει, δε μπορεί, να πληρώσει, το πήρα απόφαση, έχω τρεις εναλλακτικούς τρόπους, σόμπα υγραερίου, ηλεκτρικό καλοριφέρ και κλιματιστικό, συν ζακέτες-αρκουδοτόμαρα και περιμένω τα κρύα με αποφασιστικότητα και τόλμη, διότι θέλει αρετή και τόλμη όπως λέει κι ο ποιητής. 

Οπότε, να προσθέσουμε ίσως στις διορθωτικές κινήσεις και: 

Παραίτηση από την αξίωση να έχουμε πετρέλαιο εδώ πέρα (στην πολυκατοικία τουτέστιν), μιας και μας βγήκε το λάδι την περασμένο χειμώνα και παρ' ότι μας βγήκε, δε ζεσταθήκαμε, γιατί με λάδι δε ζεσταίνεσαι, μόνο φαΐ και μασάζ μπορείς να κάνεις.  
Βέβαια, το έτος 13 θα έρθουν και οι μεγαλειώδεις αυξήσεις της ΔΕΗς μεγάλη η χάρη της,  οπότε τι διορθωτικές κινήσεις και κουραφέξαλα, το κλιματιστικό θα κοροϊδεύει τα αδρανή σώματα καλοριφέρ λέγοντάς τους ότι κι αυτό κοστίζει άρα αξίζει. Διότι ως γνωστόν στην εποχή μας η αξία μετριέται με το χρήμα. 

2)Τα επαγγελματικά τώρα: 

Η αρχή του έτους με βρήκε να διδάσκω αγγλικά σε λύκειο και ο Σεπτέμβριος με βρήκε σε άλλο λύκειο και σε άλλο ένα ακόμη, σύνολο δύο. Το Νοέμβριο μας βρήκε εντολή του υπουργείου να συγχωνευτούν τμήματα οπότε και βρέθηκα με μείον 3 ώρες και βρέθηκα πάλι να αναζητώ τρίτο σχολείο να μπαλώσω την τρίωρη τρύπα του προγράμματος. Συγκεκριμένα εγώ απλώς περίμενα, η διεύθυνση εκπαίδευσης με βρήκε και μου είπε "θα πάτε στο Πολύγωνο, (Τουρκοβούνια)", εκεί που ήμουν δηλαδή, μια χαρά άνθρωποι, καθηγητές και παιδιά, αλλά.. 

Πάω λοιπόν να διαμαρτυρηθώ στη διεύθυνση, διότι, λέω, το σκέφτηκαν καλά;  δύο σχολεία στου Ζωγράφου και ένα στα Τουρκοβούνια; Και καλά, πιστώσεις δεν υπάρχουν, πάνω απ' όλα το έθνος που κινδυνεύει, πάνω απ' όλα ..το χρέος μας, αλλά για σταθείτε, πινέζες στο χάρτη είμαστε; Και πώς αλήθεια αποφασίζεται το ποιος θα πάει να βουλώσει ποιά -σχολική τρύπα; Για να ψαχτούμε λιγάκι μπας και δεν τά κάνουμε και πολύ καλά. (ή μήπως μαντάρα;). Το αυτό έπαθαν κι ένα σωρό συνάδελφοί μου. 
(Είναι και κάποιοι άλλοι όμως, να τα λέμε αυτά, χρόνια πιστοί σε συνδικαλιστές και διευθύνοντες-μαέστρους της ανωτάτης ρουσφετολογικής. Αυτοί είναι ακούνητοι εις τας θέσεις των, και εάν κουνηθούν είναι προς βολική κατεύθυνση) 

Επίσης υπάρχουν ανά τα σχολεία της χώρας και κάποιοι "μαθηταί' που όχι σε ομάδα δεν μπορούν να δουλέψουν, αλλά ούτε διάλογο με τον εαυτό τους να κάνουν, θα διαμαρτυρηθεί ο εαυτός και θα πει "παιδί μου, πας καλά;;" 

Γενικώς λοιπόν, διοικήσεις και καθηγητές και πολίτες και μαθητές, "δεν παν καλά"... Θα ήταν εξόχως χρήσιμο να μπορούσαμε  με την εξωλεκτική επικοινωνία να καταφέρναμε να μαγνητίσουμε ορισμένους...  Αν βρείτε τρόπο, παρακαλώ να ειδοποιηθώ πάραυτα. 

3)Τα.. αστρολογικά:  Με πλανήτες ποτέ δεν ασχολήθηκα, αλλά έλαβα ένα κείμενο σύμφωνα με το οποίο μπαίνουμε σε εποχή πνευματική και εμείς οι υδροχόοι θεωρούμαστε λένε κατ' εξοχήν ελεύθερα πνεύματα.  Με λίγα λόγια, τρέμε κόσμε, ερχόμαστε.
Για όσους δεν τα πιστεύουν αυτά έχω να πω ότι εμένα ωραίο μου φάνηκε, όπως και να το κάνεις, δεν κοστίζει, δεν παχαίνει, αφήνει και καλή γεύση... 
Όπως λέει -έλεγε- λοιπόν κι ο Ρασούλης "Μπαίνουμε στον υδροχόο και θ ανάψουνε φωτιές"

4) Τα αισθηματικά

Ε, όχι, αυτά δεν τα βάζω. Ψάξτε στα αστρολογικά των περιοδικών να τα βρείτε. Θα μάθετε όλα όσα πρέπει να ξέρετε για το τι είδαν -ή δεν είδαν- οι υδροχόοι το 2012. Αν είδαν άσπρη μέρα, τον ουρανό σφοντύλι κλπ. 

5)Τα τοπικά νέα και οι επιπτώσεις τους 

Άρχισα να γνωρίζω καλύτερα την περιοχή μου και να περιορίζω τις κινήσεις μου εντός αυτής, λιγόστεψαν οι έξοδοι σε κεντρικά στέκια, οι μετακινήσεις με γιώτα-χι και οι διακανονισμοί για το πού θα πάμε το σαββατοκύριακο -αν πάμε-, πετάγομαι στη γειτονιά σε κανένα σπίτι ή σε κανένα οικονομικό μεζεδοπωλείο, μπαράκι, σινεμαδάκι, θεατράκι, παρεάκι, και τέρμα.

Οι επιπτώσεις θετικές στην τσέπη αλλά και στην αίσθηση της ...γειτνίασης.

6) Τα εγχώρια νέα και οι επιπτώσεις τους στις εγκεφαλικές μου διεργασίες:

(Αυτά τα αφήνω για χωριστή ανάρτηση. Θα ξημερωθούμε). 

7)Τα διεθνή και οι επιπτώσεις τους μπλα μπλα μπλα:

Κι αυτά θα έπρεπε να τα αφήσω, αλλά θα βάλω ένα από τα πιο σημαντικά και ενδεικτικά για τα νέα από την ...πορεία του κόσμου. Η οποία έλεγαν θα ανακοπεί στις 21 Δεκεμβρίου, μιά και καλή, αλλά κατά πως φαίνεται, ο διάολος που αποφασίζει για τα βασανιστήρια της οικουμένης αποφάσισε πως δεν έχει γιορτάσει ακόμα ψυχαγωγία.
Το Δεκέμβριο, είχαμε, νέα σφαγή στην "πολιτισμένη" χώρα, νέο κρούσμα σε "ανεπτυγμένη" κοινωνία. Στο Κονέκτικατ θρήνησαν τα πιτσιρίκια τους.
(Γιατί όμως; Και γιατί τόσα ανάλογα περιστατικά σε σχολεία; γιατί σε νέους, σε καθηγητές, φοιτητές, διευθυντές, γιατί στη νορβηγία παλιότερα, γιατί στην αμερική τώρα, γιατί εδώ, γιατί εκεί; Γιατί και στην ελλάδα αύριο μεθαύριο; (γιατί κι αυτό θα γίνει). Γιατί δε χαμπαριάζει το ανθρώπινο είδος ότι κάτι πάει πολύ, μα πολύ στραβά; Πολλή ψυχασθένεια δεν έχει μαζευτεί; πολλή βία, πολλή τρέλα..
Θα γίνει κάτι έστω και τώρα για να μην έχουν οι ψυχοπαθείς -και όχι μόνο- πρόσβαση σε όπλα;;)
Την κλείνω τη ρημάδα την παρένθεση γιατί είπα να μην αρχίσω κανονικά και τα γιατί θα 'πρεπε να συνοδεύονται από μια απόπειρα έστω απάντησης, που δεν είναι του παρόντος. 

Α! Τα γιατί και τα διότι ήτανε δουλειά του Διώτη. Ο οποίος Διώτης, αμέλησε να αναρωτηθεί, εδώ και καιρό, όπως και πολλοί άλλοι, και τώρα, 17 Ιανουαρίου του 13, η Βουλή έπιασε ν' αναρωτιέται σπρωγμένη από κάποιους που πολύ τα σκαλίζουν. Και όπως και η μύτη όταν την παρασκαλίζεις βγάζει αίμα, λέτε να βγει αίμα -συμβολικό ή πραγματικό- και στους δρόμους της πατρίδος; Όχι ότι δε βγαίνει ήδη, ένα σωρό κόσμος χτυπιέται και ματώνει όταν διαμαρτύρεται, στους δρόμους, σε κρατητήρια κλπ, ο κόσμος τόχει βούκινο κι εμείς κρυφό καμάρι, επίσης χτυπιούνται και ματώνουν αλλοδαποί που δεν αρέσει η φάτσα τους σε κάποιους έλληνες πολίτες και διάφορα τέτοια ωραία και δημοκρατικά. 
Ναι, τα παραπάνω ανήκουν στα εγχώρια θέματα, όχι στα διεθνή, αλλά υπάρχει τέλος πάντων κι ένας συνδετικός κρίκος που λέγεται παγκόσμιο οικονομικό σύστημα τι να τα λέμε τώρα, όχι δεν το λέω για να δικαιολογηθώ που παρέκκλινα πάλι από την οργάνωση των θεμάτων εδώ πέρα, -εντάξει, το λέω και γι αυτό, αλλά τέλος πάντων. 
Τέλος πάντων; Ποιών πάντων; Του κόσμου όλου όπως τον ξέραμε; Των ωραίων και των μοιραίων; Ε, πού πήγαν τέλος πάντων οι προφητείες; Πού πήγαν οι υποσχέσεις ότι θα δούμε θέαμα και θα αποδημήσουμε εις Κύριον ως χολυγουντιανή υπερπαραγωγή;
Τζίφος. 
Στην επόμενη ανάρτηση λοιπόν θα διαβάσετε το παράπονο της Νέας Χρονιάς που ήρθε. Αυτό το κείμενο παραβγήκε μεγάλο και αμφιβάλλω αν το διαβάσει κανείς, όλοι πλέον φοβούνται τα μεγάλα κείμενα, δεν υπάρχει και χρόνος εξάλλου. Το άλλο, είμαι σίγουρη ότι στις στατιστικές που βγάζει το μπλόγκερ, θα έχει περισσότερους αναγνώστες. Εδώ είμαι κι εδώ είστε. 

Τα σχολεία άνοιξαν. Οι καθηγητές έκλεισαν.

Τι είπε ο κος Χρήστος Κάτσικας στη συνέντευξη στο Σκάι;;; Αυτό:

Χ.Κάτσικας: "Ανοίγει η πύλη της κόλασης για τους εκπαιδευτικούς"

http://www.livepro.gr/arthra/%CF%87%CE%BA%CE%AC%CF%84%CF%83%CE%B9%CE%BA%CE%B1%CF%82-%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CE%AF%CE%B3%CE%B5%CE%B9-%CE%B7-%CF%80%CF%8D%CE%BB%CE%B7-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%BA%CF%8C%CE%BB%CE%B1%CF%83%CE%B7%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82-%CE%B5%CE%BA%CF%80%CE%B1%CE%B9%CE%B4%CE%B5%CF%85%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%8D%CF%82


Εντάξει μωρέ τώρα.. Σιγά το επάγγελμα. Μόνο οι τραπεζίτες έχουν κάτι να προσφέρουν σ' αυτήν την κοινωνία: Δόντι.

Πολύ μας παιδεύουν αυτοί οι εκπαιδευτικοί....

Είπα τις προάλλες να πάω στο συλλαλητήριο, να δω τι θα λέγανε πάλι οι αλιτήριοι. Βαρέθηκα. Άσε που πεινούσα.

Τρώω λαχανικά τελευταία, δε φτάνουν τα μισθά. Τρώω και τις σάρκες μου όμως κάπου κάπου. Και κάτι χαστούκια από υπουργούς-σωτήρες του έθνους, από ευρωπαίους επίσης σωτήρες του (π)έθνους,  από δημοσιογράφους υμνητές των σωτήρων του έθνους, από τα χρυσά μου τα παιδιά που μας σώζουν όλους κάθε μέρα από την αυγή,  κ.ά.

Θα φάω γαλοπούλα όμως τα χριστούγεννα. Με το δώρο-άδωρο

Μπορεί να φάω και κανένα στέλεχος της εκπαίδευσης, κανέναν τροϊκανό, κάτι χορταστικό..

Άσε που η Όλγα Τρέμει μην την Καψει ο Πρετεντέρης. (άσχετο, αλλά όχι εντελώς)

Με τη Βήτα τάξη (όλα ήταν εν-τάξει!).

Στιγμιότυπα από την τριήμερη εκδρομή σε Βόλο-Πήλιο. Άνοιξη 2012.

Με καιρό ωραίο, με το κέφι το 24ωρο της ...νεολαίας, 

[και ας έλειπε απ' το τσούρμο ο Αχιλλέας (...)]

1)Από τη διαδρομή. Σκηνές από το πούλμαν:
Δόθηκαν (από τα παιδιά) οι λέξεις:
α)Μακρυνίτσα-Βαλίτσα
β) Ερωφίλη* - Καριοφίλι-
γ)Πανδαισία-Εκκλησία
δ)Μηλιές-Ξυλιές

(Θέμα: «Εκδρομή στο Πήλιο»)
κι έγινε η σύνθεση (από την καθηγήτρια θρησκευτικών, Λία Μωραϊτάκη):
Για Βόλο ξεκινήσαμε,
φτάσαμε ως Μακρυνίτσα
κι όλο το πούλμαν γέμισε
κάθε λογής βαλίτσα

Στις μάχες τους, οι όμορφες
δεν παίρνουν Καριοφίλι
με γόβες και καλλυντικά.
πήγαν στην «Ερωφίλη»

Και τα παιδιά ξεκίνησαν
για γλέντι πανδαισία
κι ως το πρωί κουβέντιαζαν,
που άρχισ’ η εκκλησία.

Στο τέλος, βόλτα πήγαμε
και στο χωριό Μηλιές
και να που δε χρειάστηκε
κάποιοι να φαν … ξυλιές!
*(«Ερωφίλη», ήταν το όνομα του ξενοδοχείου)
Φτάνοντας στην Αθήνα, έπεσε κι ένα ευχαριστήριο συμπλήρωμα από την καθηγήτρια Αγγλικών κα Τζαμουράνη:
Η εκδρομή τελείωσε. Όλα ήταν μαγεία.
Να δώσουμε ευχαριστώ και στην κα Γιωργία!*
Στο πούλμαν μας ασφάλεια, στοργή και θαλπωρή
πολλά συγχαρητήρια στον κύριο Θοδωρή!! *
*(η κα Γιωργία ήταν η συνοδός από το πρακτορείο, και ο κος Θοδωρής ο οδηγός του πούλμαν)

2)Άλλα στιγμιότυπα, από το ξενοδοχείο,  δοσμένα με ποιητικό στοιχείο:
Ολημερίς καθόντουσαν, (κάποιοι και νύχτα όμως…).
με τράπουλες στα χέρια τους και ο Μάριος δίπλα, … νόμος!
και παίζανε με χάχανα, τάβλι, χαρτιά και ντάμα
και χάνανε συνέχεια, όλοι μαζί κ αντάμα

Οι άλλες ετοιμάζονταν για έξοδο τρελή
στολίζονταν και ντύνονταν και ίσιωναν μαλλί
Περίμεναν οι κάγκουρες, με κόμμωση και ρόδα,
μήπως και πιάσουν την καλή, την πιο ψηλή τη γόβα.

3)Από την (πολύ όμορφη) καφετέρια στο Περιβαλλοντικό Κέντρο Μακρυνίτσας:
Παίζοντας παντομίμα: 
Η Ευγενία προσπαθεί απεγνωσμένα να δείξει στην ομάδα της το "Αβάσταχτη Ελαφρότητα του Είναι", (το οποίο βέβαια πρότεινε ο φιλόλογος...) Η ομάδα βρίσκει "Μπαλόνι, πέταγμα, βάρος, χαρτοπετσέτα, κλπ κλπ." Αν δεν ήταν η υπογράφουσα ακόμα θα ψάχνανε. Χε χε χε..

3)Το αναμνηστικό αυτό αφιερωματάκι θα εμπλουτιστεί μόλις παραλάβουμε και άλλες  φωτώ για μια τελική επιλογή στιγμιότυπων.

Έχει ο καιρός γυρίσματα κι η γλώσσα μας χαρίσματα

Αφιερωμένο στους χαλεπ-ρ-ούς καιρούς, στους ερίζοντες συμπατριώτες, 

στον κακό μας τον καιρό (Μάρτης μήνας με ψοφόκρυο και χωρίς θέρμανση), 

στη μαύρη κι άραχνη διάθεση, στον -μοναδικό- υποψήφιο αρχηγό του παΣΟΚ,  

στο πολύτιμο περιεχόμενο της λεκάνης του βε-σε της μεσογείου, -μαζί με το πετρέλαιο- 

και τέλος, σε όσους συμπαθώ και σε όσους με ...κατανοούν. 

Το απόσκατο

"Shit" is what I said!
(Σκατά εκπαίδευση...)

Το “σκατό”, είναι απτό. Μυρωδάτο και ορατό.

Μα το “απόσκατο”; -που λέει το ρητό;;;

Κρύβει μήπως κάποιο νόημα σοφό;

Δε θα έλεγα πως είμαι και η Σαπφώ,

μα την ποίηση των λέξεων τη βλέπω, τη μυρίζω.

Κι αν για κάποια ίσως κάτι δε γνωρίζω,

λεξικά ξεκοκαλίζω,

το μυαλό μου όλο βουρλίζω

τα κιτάπια ξεψαχνίζω

και σε κύκλους φιλολόγων τριγυρίζω.

Την απάντηση δε βρήκα πουθενά

για το “απόσκατο” ως έννοια, ουδεμία αναφορά.

κάποιο πέπλο μυστηρίου το τυλίγει!

Η αναζήτηση του βάθους του μου φέρνει ρίγη!

Είναι τόσοι οι στεναγμοί από αυτούς που το προφέρουν

κι όμως, το κρυφό του νόημα, υποθέτω δεν το ξέρουν

Έτσι, υφαίνω σταδιακά μια θεωρία

που θα λύσει κάθε γρίφο και απορία:

Είναι η ΓΛΩΣΣΑ κάποιο είδος… “αραχναίο”

με λεπτούς ιστούς σιέλου και με σχέδιο τυχαίο.

Το τυχαίο δε σημαίνει και φτιαγμένο άνευ κρίσης

δεν υφαίνει τη δομή της με υλικά της μίας χρήσης.

Τουναντίον. Βάζει ενδιάμεσα και δόκανα, καλά μασκαρεμένα

Λέξεις άσχετες, ατάραχες, σα βρέφη ταϊσμένα

που φαντάζουν απονήρευτες, ανήξερες κι αθώες

μα κατέχουνε τις γνώσεις πώς να βγαίνουν πάντα σώες

πώς να εμπαίζουν επιστήμονες ποζάροντας ναζιάρικα

πώς να εκφράζουν το ανέκφραστο με κόλπα παιχνιδιάρικα.

Αποκρύπτουν τις πηγές τους, αποπαίρνουν τους κριτές,

αποκόβονται απ' τις άλλες, αποφεύγουν ποιητές.

Δε θα βρεις στα “λόγια” κείμενα το απόσκατο.

Δεν υπάρχει σε ελεγείες, τραγωδίες,

έπη, ωδές, ή ραψωδίες.

Μα εννοείται πως δεν είναι ανυπόστατο!

Επιλέγει για φιλίες, όχι πλάσματα αιθέρια

μα τα γήινα, τα ακατάβλητα, τα στέρεα, (ίσως κι ορισμένα αέρια).

Έχει στέκια, προτιμήσεις, είναι απλώς εκλεκτικό.

Κάνει πάντοτε παρέα μοναχά με το σκατό.

κλοπιΦράιτ τζμκτ 2011

Προς γνώσιν........

Προς γνώσιν. (Και συμμόρφωσιν...)

Μη ντρέπεστε. Διαβάστε. Κι αν σας πάρει ο ύπνος στη μέση του αναγνώσματος, δείτε το θετικά. Τα βιβλία προσφέρονται για πολλές χρήσεις. Κι αν η στάση είναι άβολη, κατεβείτε στην επόμενη.

Το πρόβλημα της συγκατούρησης των σχολείων λόγω συγκατοίκησης.

Το σχολικό συγκρότημα στην Άνω Κυψέλη αποτελείται από 2 γυμνάσια και 2 λύκεια. Τα λύκεια είναι πάντα πρωινά. Τα γυμνάσια εναλλάξ, πρωί-απόγευμα. Από τα τελευταία του είδους αυτού εν Αθήναις. Εδώ και χρόνια γίνονται συζητήσεις για πρωινή λειτουργία και των γυμνασίων. Προτείνονται διάφορες ωραίες λύσεις, όπως κοντέινερς για πρόσθετες αίθουσες, κτίσιμο αιθουσών στην πυλωτή, κ.ά. Το σωστό βέβαια θα ήταν η ανέγερση νέου σχολικού κτιρίου σε οικόπεδο που ναι μεν έχει βρεθεί, αλλά... .... Επίσης, ακούγεται ότι από του χρόνου, τα 2 γυμνάσια δε γλυτώνουν τη συγχώνευση. Κατ' άλλους, αυτό θα αποφευχθεί με την πρωινή λειτουργία, κατ' άλλους όχι.

Για να μην τα πολυλογούμε, αλλού θέλουμε τώρα να εστιάσουμε την προσοχή μας: σε ένα σοβαρό πρόβλημα που παρατηρείται λόγω της συγκατοίκησης γυμνασίων και λυκείων. Το άλυτο πρόβλημα της συγκατούρησης. (Ας μην είμεθα σεμνότυφοι. Η λέξη "ουρώ" είναι αρχαία, ζωτική και αναντικατάστατη και διεθνής, π.χ., urine, urinary, urolithiasis, urologie, κλπ κλπ. Με το "κατ" γίνεται απλώς πιο επείγουσα).
Οι τουαλέτες λοιπόν, ή (κατ)ουρητήρια, είναι κοινές για γυμνάσια και λύκεια. Χρησίμευαν μέχρι πρόσφατα  και ως καπνιστήρια για τα λύκεια, τόποι συναθροίσεων, πολλές φορές μεικτών, φωτογραφικά στούντιο, αναγραφής  στις πόρτες (από μέσα), διαφόρων εξομολογητικών ή υβριστικών φράσεων, τραπεζαρίες για τυρόπιτα στο πόδι,  κλπ.
Ήμουν αυτόπτης μάρτυς διότι οι τουαλέτες αυτές μού πέφτανε πιο κοντά απ' ότι των καθηγητών όταν δούλευα στη βιβλιοθήκη, κι έτσι τις επισκεπτόμουν συχνά-πυκνά, -των κοριτσιών εννοείται-, και μόνο για μία από τις διάφορες χρήσεις τους (εννοείται). Καμιά φορά συμμετείχα και σε ενδιαφέρουσες κουβέντες.
Έχουμε λοιπόν τώρα το εξής: Τα κορίτσια του γυμνασίου, ιδιαίτερα τα πρωτάκια, έχουν πολλές φορές δηλώσει ότι δεν τις επισκέπτονται, διότι ..φοβούνται. Και όχι μόνον τα κορίτσια. Πολλά αγοράκια επίσης αποφεύγουν τα αντίστοιχα κολαστήρια των  αρρένων.
Συμπέρασμα: Κρατιούνται, μέχρι να σχολάσουν. Πράγμα πολύ κακό για την υγεία των μελλοντικών Ελληνίδων μανάδων και πατεράδων. Άρα, θέμα υψίστου Εθνικής σημασίας. Άρα, όσοι ευθύνονται για τη διαιώνιση αυτού του προβλήματος θα μπορούσαν κάλλιστα να κατηγορηθούν μέχρι και για Εθνική προδοσία.

Αυτά είχα να καταγγείλω για σήμερα. Κατηγορητήριο για το σχολικό κατουρητήριο, βασισμένο σε τεκημιωμένα ουροδόχα στοιχεία.  Πρόκειται για θέμα λεπτό, αλλά και εθνικό όπως είπαμε, οπότε καλούνται οι αρμόδιοι να βρουν λύση οσονούπω. (Σα να μη μάς έφτανε το πρόβλημα της υπογεννητικότητας...)

Να ... τ' αφήσω (γιατρέ);;;

Να χτυπήσω; Ή να φτύσω;;

Να ...τ' αφήσω ;;;

Να μισήσω;  Να τους βρίσω;

Να χτυπήσω; Ή να φτύσω;

(Ή να κλάψω;)

Ή να σαστίσω;

Δια παντός ν αναχωρήσω;

Ν αγνοήσω, να ξεχάσω, να γυρίσω;

Ν αφεθώ να αδιαφορήσω

κι όλους να  περιφρονήσω;

Ή να κλάψω;;

Να κρυφτώ, να εκδικηθώ, να βαρεθώ;

Να ξεσπάσω, να τα σπάσω,

να γελάσω, να σαρκάσω;      

Να λυγίσω; Να σκεφτώ,

να συγχωρήσω;

Μήπως και ν αυτοκτονήσω;

Ή να επαναστατήσω;

Να φονεύσω,

και μετά να καταρρεύσω;

Να γελάσω;; Να σαρκάσω;;;

Να λουφάξω;

Να λυσσάξω;

Να μ’ αλλάξω;

Μήπως ν’ αποβλακωθώ;

Ή και να συμβιβαστώ;

μήπως ν’ ανασκουμπωθώ,

ή και να χαρακωθώ;

...κι άμα μεταμφιεστώ;;;

Κι αν τυχόν διαλογιστώ;

κι άμα μεταμφιεστώ;

Να να να

μα να μα να μανα…

Να κάνω το βλάκα;

Να κάνω το μάγκα;

Να κάνω τον κουφό;

Να πάρω τα όπλα;

Να πάρω τα βουνά;

Να πάρω αποστάσεις;

Να πάρω αποφάσεις;

Να πάρω των ομματιών μου,

να πάρω ό, τι είναι δικό μου;

Να κάνω πως δεν ξέρω

Να κάνω πως δε φταίω;

Να τα κάνω πέρα

...Να κάνω πως δεν ξέρω;; να κάνω πως δε φταίω;;

Να τα κάνω λίμπα

Να τα πιώ, να γίνω σκνίπα;

Να τα κάνω λιανά;

Να τα κάνω πλακάκια;

Να πάω να πνιγώ

Να ‘πα να κουρευτώ

Να πάω κατά  διαόλου

να πάω στου Βερόπουλου;

Να αρχίσω να πηγαίνω εκκλησία;

Να το ρίξω γενικώς στη συνουσία;

Στις ουσίες; στην αφασία;

Να τα ρίξω στο σύστημα;

Να τα ρίξω στο κράτος;

Να το ρίξω στα ζάρια;

Να πω δε βαριέσαι

Να πω «πώς ξηγιέσαι»

Να πω άει χάσου

Να πω «πρόβλημά σου»;

(Αφού όλοι έτσι λένε!)

Μήπως είμαι, γιατρέ, να με κλαίνε;

Ζητείται ελπίς για τις Σχολικές Βιβλιοθήκες. (Δεν είναι πολυτέλεια, είναι ανάγκη)

Μαύρη μοίρα κι ... άραχνη περιμένει τις Σχολικές Βιβλιοθήκες;
(Το ....άραχνη, μπορείτε να το δείτε παραστατικά στην προηγούμενη ανάρτηση, στο σχετικό σκίτσο).
Υπάρχει πιθανότητα να νεκραναστηθούν; Θα το παλέψουμε όλοι μαζί; Μαζί με όλα τα άλλα; "Ζητείται ελπίς", έγραψε ο Σαμαράκης. (Το ίδιο ζητείται πάντα... )
Κινδυνολογούμε; Ας παρακολουθήσουμε προσεκτικά τις εξελίξεις. Ετοιμαζόμουν να ετοιμάσω κάτι ανάλογο, όταν έπεσα ακριβώς την κατάλληλη στιγμή στον ιστότοπο του συναδέλφου που βλέπετε:


http://vivliothiki.blogspot.com/2011/09/blog-post_24.html

Με έβγαλε από τον κόπο. Αντιγράφω κάποια σημεία (με κόκκινα γράμματα είναι οι δικές μου επεμβάσεις):

"Ως γνωστόν, με την εγκύκλιο 99028/Γ7 της 2/9/2011 που έστειλε η ΣΕΠΕΔ / Υ.Π.Δ.Β.Μ.Θ.,

την οποία υπογράφει ο ειδικός γραμματέας του υπουργείου κ. Μιχάλης Κοντογιάννης, οι μέχρι την 31/8/2011 αποσπασμένοι εκπαιδευτικοί υπεύθυνοι σχολικών βιβλιοθηκών οφείλουν να παραδώσουν τα κλειδιά των βιβλιοθηκών στους διευθυντές των σχολείων.

'Απαντες κατάλαβαν από αυτό το έγγραφο ότι οι βιβλιοθήκες θα παραμείνουν κλειστές.
Άμεση επομένως ήταν η αντίδραση από την εκπαιδευτική κοινότητα
δια στόματος του  Γ.Γ. της ΟΛΜΕ κ.  Θέμη Κοτσιφάκη , φυσικά από εκπαιδευτικούς που υπηρετούσαν στις σχολικές βιβλιοθήκες,
από την ΕΕΒΕΠ, (Ένωση Βιβλιοθηκονόμων και Επιστημόνων Πληροφόρησης) ενώ έγινε επερώτηση στη Βουλή από τον τέως υπουργό παιδείας
της Ν.Δ. κ.  Άρη Σπηλιωτόπουλο, και γράφτηκαν σχετικά ρεπορτάζ στον τύπο.

Μετά από αυτή την κατακραυγή, το Υ.Π.Δ.Β.Μ.Θ. αναγκάστηκε να εκδώσει την παρακάτω διευκρινιστική ανακοίνωση μέσω δελτίου τύπου στις 20/9/2011:

"Σχετικά με δημοσιεύματα στον Τύπο και στο διαδίκτυο, για αναστολή λειτουργίας των Σχολικών Βιβλιοθηκών, θα θέλαμε να διευκρινίσουμε τα εξής:

Η εγκύκλιος με θέμα «Παράδοση εξοπλισμού και υλικοτεχνικής υποδομής των Σχολικών Βιβλιοθηκών», σε καμία περίπτωση δεν συνεπάγεται την αναστολή λειτουργίας των 757 Σχολικών Βιβλιοθηκών, οι οποίες διαθέτουν ικανό αριθμό τίτλων, αξιόλογο εξοπλισμό και στηρίζουν ουσιαστικά την εκπαιδευτική διαδικασία.

Εξαιτίας της λήξης, στις 31/08/2011, της διετούς θητείας των Υπεύθυνων Σχολικών Βιβλιοθηκών, το Υπουργείο Παιδείας έστειλε εγκύκλιο προκειμένου οι Σχολικές Βιβλιοθήκες να λειτουργήσουν με ευθύνη του Διευθυντή της σχολικής μονάδας. Ως εκ τούτου, τα δημοσιεύματα αυτά δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα."

Κατ' αρχάς να θυμίσω ότι οι μισοί περίπου από τους εκπαιδευτικούς που υπηρετούσαν στις 756 σχολικές βιβλιοθήκες ΕΠΕΑΕΚ είχαν απόσπαση τετραετίας,  και είχαν υποβληθεί το 2007 σε αξιολόγηση
από τα ΠΥΣΔΕ, βάσει συγκεκριμένων μορίων και προσωπική συνέντευξη
[διαδικασία παρόμοια με την επιλογή των διευθυντών σχολικών μονάδων], παρότι δεν έπαιρναν ποτέ κάποιο επίδομα βιβλιοθήκης.

Δύο ερωτήματα:
α]  Τι ακριβώς σημαίνει 'με ευθύνη του Διευθυντή της σχολικής μονάδας";
Αντικαθιστά ο διευθυντής του σχολείου τα ΠΥΣΔΕ κατά την επιλογή του υπευθύνου;
Ποιος ακριβώς θα είναι αυτός που θα αναλάβει υπεύθυνος της σχολικής βιβλιοθήκης;
Ποιο θα είναι το καθηκοντολόγιό του;
Τι ιδιαίτερα προσόντα θα πρέπει να διαθέτει;
Τι ωράριο λειτουργίας θα έχει η βιβλιοθήκη;

β] Η ανακοίνωση αυτή του Υ.Π.Δ.Β.Μ.Θ. σημαίνει άραγε ότι αντικαταστάθηκε
 το Πλαίσιο Λειτουργίας Σχολικών Βιβλιοθηκών,
[υπουργική απόφαση του 2003 που είχε υπογράψει ο κ. Πέτρος Ευθυμίου]; "

Εδώ τελειώνει το κείμενο του συνάδελφου Μάνου.

Να προσθέσω κάποια σχόλια:
Υπάρχει τελικά ανικανότητα  να συνταχτεί  ένα σωστό και προσεκτικό έγγραφο.
Ούτε "διετής" ήταν η τοποθέτηση, ούτε η "διάψευση" στέκει, όποιος διαβάσει προσεκτικά τα δύο έγγραφά τους το βλέπει.
Τα δημοσιεύματά μας όμως τελικά δεν πήγαν χαμένα. Θα υπάρξουν κι άλλα. ¨Ήταν καιρός πια να γίνει γνωστό το θέμα.
Ακόμα και σε αυτό όμως θα "γκρινιάξω", (εγώ βέβαια δεν το βλέπω έτσι...) ως προς το εξής:
Οι συνάδελφοί μας στην πλειοψηφία, μόλις τώρα συνειδητοποίησαν τη χρησιμότητα της βιβλιοθήκης. Με αφορμή τα projects! Ας κάνουν κάτι λοιπόν και αυτοί. Ας αρχίσουν σα σύλλογοι διδασκόντων να βομβαρδίζουν τα μέσα (και τα έξω). Εμείς αρχίσαμε.
Σε νέα ανάρτηση εδώ θα μπει το έγγραφο από τους 4 συλλόγους διδασκόντων του σχολικού συγκροτήματος, που απευθύνεται στους αρμόδιους, αλλά και στην κοινωνία γενικότερα, για ενημέρωση.

Έεελαα! Για να ξυπνάμε σιγά σιγά!

Ας δούμε όμως και κάτι άλλο.

Πόσοι άραγε ξέρουν για  τις διακρίσεις και τα βραβεία σε πρότυπα και πρωτότυπα έργα Σχολικών Βιβλιοθηκών ;; (ας μη μιλήσουμε για την ίδια την ύπαρξη των βιβλιοθηκών αυτών...)

Ρίξτε μια ματιά στο Κοινό Ιστολόγιο Σχολικών Βιβλιοθηκών.
 http://greekschoolibs.blogspot.com/p/blog-page_8000.html

Αλλού έχουν φύγει χρόνια μπροστά και αλλού συζητάμε ακόμα για ερευνητικές εργασίες χωρίς ... εργαλεία έρευνας, χωρίς πραγματική υποστήριξη, χωρίς έγκαιρη επιμόρφωση, χωρίς κίνητρα ουσίας κλπ κλπ...
Δείτε τα βίντεο, ακούστε τα παιδιά που συμμετείχαν στις ομάδες. Αν σας δημιουργηθεί η εντύπωση ότι έρχονται από άλλο πλανήτη, θα είναι φυσικό. ...Φυσικά, όλα αυτά έγιναν εκτός ωρών διδασκαλίας, με πολύ κόπο, με προσφορά προσωπική, δεν είναι κανείς υποχρεωμένος να το κάνει, θέλει συνεργασίες, θέλει πάθος...
Αλλά θέλει και ερεθίσματα. Να δεις τέτοια πράγματα και να ζηλέψεις! Να θαυμάσεις. Να ξεχάσεις για λίγο τη γκρίζα ...στρατόσφαιρα του παραδοσιακού σχολείου.