Ψήφισμα για τις Σχολικές Βιβλιοθήκες

Το παρακάτω κείμενο το έγραψα μετά από συνεννόηση με εκπροσώπους μας στη Γ' ΕΛΜΕ (Ένωση Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης -για όσους δεν ξέρουν) ώστε να ψηφιστεί στη συνεδρίαση της Τετάρτης 6 / 5 / 15. Γράφοντάς το έπιασα πάλι να θυμάμαι ... μέρες Βιβλιοθήκης και πώς ξεκίνησα αυτό εδώ το βλογκ... Παρατηρώ ότι από τότε που έπαψα να υπηρετώ ως υπεύθυνη βιβλιοθήκης και ξαναγύρισα στην τάξη, δε βρίσκω χρόνο (ίσως και διάθεση;) να γράφω εδώ. Η διαδικασία προετοιμασίας για την τάξη, τα τμήματα με δύσκολες περιπτώσεις μαθητών, τα τεστ, οι βαθμολογίες και πολλές άλλες άχαρες υποχρεώσεις, με απορροφούν σε όλη τη διάρκεια του σχολικού έτους -αν είναι δυνατόν. Και όμως. 

Στη βιβλιοθήκη, παρ' ότι σχολούσα πιο αργά, ένιωθα ότι το κάθε λεπτό ήταν δημιουργικό, η επαφή με τα παιδιά χαλαρή και απολαυστική, μετά τη δουλειά ήμουν ξένοιαστη, μπορούσα να ασχοληθώ με άλλα πράγματα, ακόμα και να συνδυάσω άλλα ερεθίσματα με την ίδια τη δουλειά, π.χ. αν έβλεπα μια ενδιαφέρουσα ταινία ή διάβαζα ένα ενδιαφέρον βιβλίο, συχνά σκεφτόμουν πώς θα μπορούσαν αυτά να αξιοποιηθούν σε ιδέες για τη βιβλιοθήκη, π.χ. να φτιάξω αφισάκια που θα διαφήμιζαν την ταινία ή το βιβλίο, να βρω αν έχουμε εμείς στα ράφια βιβλία του συγκεκριμένου συγγραφέα και να τον προωθήσω,  κ.ο.κ. 

Πάνε αυτά. Οριστικά και αμετάκλητα; Για να δούμε... Όχι ότι πιστεύω ότι ένα ψήφισμα σε μια ΕΛΜΕ θα φέρει την άνοιξη, αλλά τι; Δε θα τα θίξουμε ξανά αυτά τα ζητήματα; Αν δεν ενδιαφερθούμε εμείς που γνωρίσαμε από μέσα τις σχολικές βιβλιοθήκες και είδαμε μια άλλη, φωτεινή πλευρά της εκπαίδευσης, ποιος θα ενδιαφερθεί; Η θεία μου η Μαριγώ; Τέλος πάντων, ιδού το κείμενο: 

(Όσα αναφέρει, έχουν σχολιαστεί εδώ στο βλογκ συχνά-πυκνά, μπορεί κανείς να τα βρει από τη δεξιά στήλη, στις ετικέτες με τίτλο "Σχολικές Βιβλιοθήκες" και "Δραστηριότητες Βιβλιοθήκη"

Ψήφισμα για τις Σχολικές Βιβλιοθήκες

Τι σήμαιναν οι Σχολικές Βιβλιοθήκες για το δημόσιο σχολείο;

Ας πάμε λίγο πίσω, στον Σεπτέμβριο του 2011, όταν παραδόθηκαν τα κλειδιά από τους 750 περίπου εκπαιδευτικούς υπεύθυνους των Σχολικών Βιβλιοθηκών (οι 500 εκ των οποίων είχαν επιμορφωθεί με 40ωρα σεμινάρια και οι βιβλιοθήκες λειτουργούσαν για 37 ώρες την εβδομάδα).  Με εκείνη την υπουργική εντολή ορίστηκε να ανοίγουν οι βιβλιοθήκες για 6 ώρες εβδομαδιαία, από καθηγητές που δεν συμπλήρωναν ωράριο. Το ίδιο ισχύει και σήμερα.

Τότε, πολλές εφημερίδες είχαν άρθρα με τίτλο «Κλείνουν τις  Σχολικές βιβλιοθήκες!».

Στην Αυγή, ο Θ. Κοτσυφάκης, μέλος τότε του Δ.Σ. της ΟΛΜΕ, σχολίαζε:

«Η κυρία Διαμαντοπούλου ανέλαβε να υλοποιήσει το «θεάρεστο» έργο της διάλυσης της δημόσιας παιδείας». Το προηγούμενο διάστημα έκλεισε για «παιδαγωγικούς» λόγους 1.000 σχολεία.

 Κατήργησε για τους ίδιους λόγους σημαντικούς θεσμούς που ήθελαν βελτίωση, όπως η Π.Δ.Σ. και η ενισχυτική διδασκαλία». …. «Κατήργησε ή υποβάθμισε συνειδητά τις δομές του ΣΕΠ, τα Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας, τα Κέντρα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, τους Συμβουλευτικούς Σταθμούς Νέων.

 Άφησε τα σχολεία χωρίς βιβλία.

Τώρα ήρθε και η σειρά της κατάργησης των βιβλιοθηκών».

Αυτά σχολίαζε ο τωρινός πρόεδρος της ΟΛΜΕ, και επίσης το κόμμα που κυβερνά σήμερα είχε υποβάλει τότε πολλές σχετικές επερωτήσεις στη Βουλή.

Όπως είχε γραφτεί και στην Ελευθεροτυπία τον Οκτώβριο του 2011,

«….. Ακούγεται περίεργο για τα δεδομένα της ελληνικής εκπαίδευσης, αλλά οι βιβλιοθήκες αυτές δεν ήταν μία ακόμη προχειροδουλειά. Δημιουργήθηκαν έχοντας τις πλέον σύγχρονες προδιαγραφές, με άριστη υλικοτεχνική υποδομή.

Η πλειονότητα των καθηγητών που υπηρετούσαν στις 757 βιβλιοθήκες είχαν απόσπαση τετραετίας και είχαν υποβληθεί το 2007 σε αξιολόγηση. Η ενασχόλησή τους στη συγκεκριμένη θέση, ήταν καθημερινή, πολύωρη και πολυσχιδής».  

Πολλά παρόμοια είχαν γραφεί, στον τύπο γενικά και στο διαδίκτυο.

Ζητούμε  από το Υπουργείο να αναζητήσει άμεσα τρόπους για να επαναλειτουργήσουν οι Σχολικές Βιβλιοθήκες  που περιμένουν -και παραμένουν- θησαυροί ανεκμετάλλευτοι.  Να προσφερθούν οι θησαυροί αυτοί στους μαθητές και τους καθηγητές που χρειάζονται επειγόντως αυτήν την ανάσα οξυγόνου στη σχολική ζωή. Η Παιδεία δε θέλει μεγάλα λόγια. Θέλει, εκτός από σοβαρό σχεδιασμό, και σοβαρή χρηματοδότηση, και μικρές, συνεχείς, καθημερινές πράξεις προσφοράς στα δημόσια σχολεία, που παραδέρνουν από στερήσεις και  αλλοπρόσαλλες αλλαγές οι οποίες, στα χρόνια του μνημονίου έγιναν αβάσταχτες, υπήρχαν όμως στην ουσία τους και από πολύ παλιότερα.

Επισυνάπτουμε

1.       το ψήφισμα-διαμαρτυρία που είχε σταλεί τον Οκτώβριο του 2011 από τους συλλόγων διδασκόντων του συγκροτήματος 30 και 39 Γυμνασίων και Λυκείων στην Άνω Κυψέλη.

2.       την Επερώτηση στη Βουλή του Αλέξη Τσίπρα στις 9/3/2010  

3.       το άρθρο της Ελευθεροτυπίας του Σεπτεμβρίου 2011

4.       το άρθρο της Αυγής

5.       το Δελτίο Τύπου Εκπαιδευτικών Υπευθύνων Σχολικών Βιβλιοθηκών  του 2009
με τίτλο «Η αλήθεια για τις Σχολικές Βιβλιοθήκες». (Μαζί με την ηλεκτρονική διεύθυνση του ιστολογίου Σχολικών Βιβλιοθηκών)

                                                                         Γ’ ΕΛΜΕ Αθήνας, Τετάρτη 6 Μαΐου 2015

Υ.Γ. Οι γελοιογραφίες είναι του "Κάβουρα". Κι αυτός πρώην υπεύθυνος βιβλιοθήκης, στην Ημαθία, από τα ξεχωριστούς..

Ανοίξτε ξανά τις Σχολικές Βιβλιοθήκες

Ο συνάδελφος "Κάβουρας" πρώην -κι αυτός- υπεύθυνος Σχολικής Βιβλιοθήκης, "εμπνέεται" ξανά από το μεγάλο κενό που άφησε το κλείσιμο των Σχολικών Βιβλιοθηκών, τον Οκτώβριο του 2011.
Για το ιστορικό της υπόθεσης πατείστε εδώ  αλλά και εδώ και εδώ ...

Απεργώ γιατί βράζω (και για να μη βρίζω)

Απεργώ. 
Δε χρειάζεται να πω αναλυτικά τους λόγους, έχει πλημμυρίσει το διαδίκτυο από βιντεάκια και κείμενα συναδέλφων, μαθητών, και της ΟΛΜΕ. Πολύ πετυχημένα, πολύ ουσιαστικά αυτή τη φορά. 
Εκεί που δε θα βρει κανείς τους πραγματικούς λόγους, είναι τα "μεγάλα" κανάλια. Με τα "μεγάλα" μυαλά. 
Θα τους βρει όμως στο ραδιόφωνο, και στην ΕΡΤ, που συνεχίζει εδώ και τρεις μήνες όρθια. 
Στο http://www.ertopen.com/

Απεργώ και για λόγους ευθιξίας ανάμεσα στ' άλλα. Και αηδίας. Δεν αντέχονται άλλο κυρίες και κύριοι. Να λένε ασύστολα ψέματα, εκκωφαντικές ανοησίες,  και να μιξοκλαίνε για τους καημένους τους μαθητές που τους στερούμε από τα φώτα μας, (εμείς, που θεωρούμαστε τύποι σκοτεινοί...)
Θα μου πείτε, δεν τους χαρίζω το μισθό μου έτσι, να κάνουν και οικονομία, να βάλουν κανένα ευρώ παραπάνω στις επιστροφές των δανεικών προς την τρόικα, μέχρι να βρουν πάλι τον τρόπο να μας διαβάλουν, να μας διχάσουν και τελικά να μας τσακίσουν;
Δε θα 'πρεπε να κάνουμε επιτέλους κάποιον αγώνα διαφορετικό, να έχουμε ανοιχτά τα σχολεία και να κάνουμε αντιμαθήματα "Παιδείας (απ' την πραγματική) και  "Πολιτισμού"; Ναι, νομίζω θα έπρεπε. Δεν είμαστε ακόμα έτοιμοι μάλλον. Ελπίζω να κατευθυνθούμε σιγά σιγά και προς τα εκεί. 
Προς το παρόν, απλώς απεργώ.  
Διότι βράζω. 
Που ξηλώνουν, κάθε μέρα που περνάει,  ο,τιδήποτε θα είχε μια πιθανότητα να προσφέρει ζωή σ' αυτήν την μαραμένη κοινωνία, σ' αυτά τα αποξηραμένα μυαλά και σώματα. 

Τα πάντα γκρ(ε)ί; 
Ε, ας τα βάψουμε. Πολύχρωμα. Έστω και με τα πορτοκαλί πανό μας που λέει ο λόγος. 
Ας αναλάβουν τις ευθύνες τους όλοι, ας συνδράμουν σ'  αυτόν τον αγώνα, ας μπουν στο χορό κι άλλοι κλάδοι, να γίνουμε... δέντρο. Για λίγο οξυγόνο. 

Ένα από τα πολλά που πενθήσαμε μέσα σ' αυτά τα δύο χρόνια, ήταν και οι βιβλιοθήκες μας. Όπως η τελευταία στην οποία υπηρέτησα, στην Κυψέλη, και απ' την οποία ξεκίνησα αυτό εδώ το ..βλογκ. 

Τη θυμήθηκα πάλι με αφορμή το τελευταίο σκίτσο του συνάδελφου Κάβουρα, που απ' ότι φαίνεται ούτε κι αυτός λέει να την ξεχάσει.

Υπήρξε όμως και μια τυχαία επαφή πρόσφατα, μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, που με συγκίνησε  και μου τα ξανάφερε όλα στο νου  όλα όσα μοιράστηκα λόγω ακριβώς της ύπαρξης της βιβλιοθήκης. Μια παλιά μαθήτρια, -διαμαντάκι- που ήταν τότε τακτική επισκέπτρια και συνομιλήτρια, μου έγραψε:

 ένα ευχαριστώ για την όρεξη για δουλειά τότε στη βιβλιοθήκη, από την οποία, όσοι ήμαστε λίγο συνειδητοποιημένοι, επωφεληθήκαμε!"

Ακόμη υπήρξαν κι άλλα. Στο συλλαλητήριο της 16/9, έπεσα πάνω σε παλιά συνάδελφο-υπεύθυνη Σχολικής Βιβλιοθήκης, από εκείνες που επίσης πρόσφεραν πολλά, και που επίσης πενθούν ακόμα, δύο χρόνια μετά. Είπαμε τον πόνο μας, ήταν στο τέλος, που ο κόσμος είχε αρχίσει να διαλύεται και μετά ψάξαμε τους άλλους που δυστυχώς, δεν είχαν οργανώσει μια τσιπουροκατάνυξη να συνεχίσουμε βρέχοντας το λαρύγγι μας όσο θα συνεχίζαμε τους επικήδειους ή θα πιάναμε άλλα θέματα, ελαφρύτερα, π.χ. το βάρος του πορτοφολιού μέρες που είναι, ή τις καιρικές αλλαγές και τα πιασίματα στη μέση, βοηθούσης και της ορθοστασίας στο συλλαλητήριο...

Την ίδια μέρα όμως, νωρίτερα, πάλι στη διάρκεια της πορείας, έπαθα ένα σοκ, άλλου τύπου. Έμαθα τελείως τυχαία για το θάνατο ενός παλιού φίλου. Συναδέλφου, από τα πρώτα χρόνια του διορισμού μου. Συνέχισα να περπατάω προς το Σύνταγμα, να ακούω σχόλια για τα ποσοστά συμμετοχής στην απεργία, ή για τον τάδε ή τον δείνα από Επαγγελματικό Λύκειο που σύντομα δε θα μπορεί να θρέψει την οικογένειά του, να έρχεται ο απόηχος από τα συνθήματα, "Οι καθηγητές δεν είναι συντεχνία, θέλουμε δημόσια και δωρεάν παιδεία", και μπροστά μου έβλεπα τη μορφή του παλιού μου φίλου, να γελάει και να σαρκάζει με τον δικό του χαρακτηριστικό τρόπο, και άκουγα τη φωνή του με εκείνη τη χροιά μιας μόνιμης απαισιοδοξίας, όταν στους αραιούς τηλεφωνικούς μας διαλόγους μού έλεγε πάλι ότι όλα είναι χάλια αδιόρθωτα, ότι οι άνθρωποι είναι βλάκες, είναι τόσοι πια οι βλάκες που έχουν καταλάβει το σύμπαν, δεν εμπιστευόταν ούτε αγωνιστές, ούτε κυβερνώντες, κι εγώ του απαντούσα ότι η δράση, η συμμετοχή, -έστω και μικρή-, βοηθάει, σε βγάζει από τους κύκλους των μάταιων νοητικών επαναλήψεων κλπ κλπ..

Αρρώστησε, μου είπαν, και μέσα σε πολύ σύντομο διάστημα, έφυγε. Έφυγε; Πώς γίνεται; Δηλαδή; Δεν υπάρχει; Μα πως;

Ήταν τόσο απότομο που αρνιόμουν να το συλλάβω. Γιατί φεύγουν έτσι κάποιοι άνθρωποι που θα μπορούσαν να ... μείνουν; Δεν μπορώ να δεχτώ ότι χάνονται για λόγους τυχαίους. 

Ξανάπιασα τις σκέψεις περί του τι θα πει ασθένεια, τι θα πει οργανισμός, αντίσταση. Μεγάλα θέματα, δεν είναι της ώρας. Όμως, αν πράγματι αυτή η ζωή και αυτή η κατάσταση η κοινωνική, έχει και κάποιες επιπτώσεις πιο αδιόρατες, απ' αυτές για τις οποίες δε μιλάμε συχνά; 

Ας ξαναγυρίσω στο θέμα των βιβλιοθηκών. Είναι πιο απτό, πιο πρόσφορο για πένθη εκτονωνικά, απ' αυτά που μπορείς κάπως να μοιραστείς, να εκφράσεις, να διαδώσεις. Να παλέψεις τελικά, για να μην τα ξαναζήσεις. 

Μη σκεφτούμε ότι τώρα δεν είναι ώρα να πούμε και για τις σχολικές βιβλιοθήκες, τώρα είναι η ώρα για ΟΛΑ πιστεύω,
ακριβώς επειδή όλα διαλύονται. 
Παιδεία, κοινωνία, ιστοί, αστοί, σύνδεσμοι μηνίσκου -χιαστί- κλπ κλπ

Η πλάκα είναι ότι το αστείο εδώ του Κάβουρα, με το ράφι, το έχω χρησιμοποιήσει κι εγώ σε κάτι, που ελπίζω να δει φως κάποια στιγμή, ας σημειωθεί εδώ ότι δεν το έκλεψα, να μη μου λέτε μετά....
Θα μου πεις και ποιος δε θα το σκεφτόταν το αστειάκι, όταν έχεις ράφια με βιβλία που δεν τα αγγίζει κανείς, εδώ και 3 χρόνια, που οι περίπου 700 σχολικές βιβλιοθήκες είναι μόνες κι έρημες. (Το τελευταίο ήταν και τίτλος από ρεπορτάζ στην Κυριακάτικη, πριν ....8 χρόνια, 6/3/2005. Υπάρχει εδώ στο βλογκ, στη δεξιά στήλη, στο "Δελτία Τύπου"

Στο συλλαλητήριο το σημερινό, 18/9, ήθελα να ακούσω να βουίξει ο τόπος για τη δολοφονία του Π. Φύσσα. Θυμήθηκα συζητήσεις, δυο χρόνια πριν, σε παρέες, που έπαιρναν ελαφρά το θέμα των νεοναζιστών, των φασιστών. Που έλεγες σε κάποιους "σήμερα είναι οι Πακιστανοί, αύριο ο οποιοσδήποτε τολμήσει να σηκώσει φωνή". Και δεν αντιλαμβάνονταν. 

Το παρακάτω το βρήκα πολύ μεστό, λιτό και άμεσο. Θα έπρεπε πιστεύω να το διαβάσουν όλοι, και προπάντων όσοι έχουν ακόμα κόκκινα σημαδάκια στ' αυτιά από το πιπίλισμα των μεγαλοδημοσιογράφων περί των συνήθων... υποκινήσεων των απεργών και περί άλλων ωραίων και γλοιωδώς γλαφυρών. 

ΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΟΛΜΕ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ

 Αγαπητοί Γονείς,  

Ο φετινός Σεπτέμβρης με το άνοιγμα των σχολείων μας βρίσκει όλους, εργαζόμενους και νεολαία με σοβαρά προβλήματα επιβίωσης από τη συνέχιση της πιο βάρβαρης πολιτικής Κυβέρνησης και Τρόικα.

Ο χώρος της δημόσιας εκπαίδευσης δέχεται ολομέτωπη επίθεση.

ΚΛΕΙΝΟΥΝ ΤΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΧΟΛΕΙΑ

Ας μας απαντήσουν :

1.Μπορούν να λειτουργήσουν τα σχολεία με 16.000 λιγότερους καθηγητές;
2. Μπορούν να λειτουργήσουν τα σχολεία με 27αρια και 30αρια τμήματα, με μετακινήσεις μαθητών και κατευθύνσεων;

3. Μπορούν να λειτουργήσουν τα σχολεία χωρίς να βρίσκει τον καθηγητή του και τον τομέα στον οποίο φοιτούσε και θα ήθελε να συνεχίσει να φοιτά ένας μεγάλος αριθμός μαθητών (πάνω από 20.000) των ΕΠΑΛ και των ΕΠΑΣ;

4. Μπορούν να λειτουργήσουν τα σχολεία με καθηγητές που δεν ξέρουν σε ποια και πόσα σχολεία θα διδάξουν, σε ποια περιοχή της χώρας θα δουλέψουν κι αν θα έχουν δουλειά το επόμενο διάστημα;

5. Μπορούν να λειτουργήσουν τα σχολεία με λειτουργικές δαπάνες μειωμένες κατά 60%. χωρίς χρήματα για ρεύμα, νερό, θέρμανση;

6. Μπορούν να λειτουργήσουν τα σχολεία με προγράμματα που αναμορφώνονται κάθε ημέρα και περιμένουμε που θα σταματήσει η ρουλέτα; Χωρίς να υπάρχει μια μελέτη που να υποστηρίζει τη μια ή την άλλη αλλαγή;

7. Μπορούν να λειτουργήσουν τα σχολεία με προγράμματα αποσπασματικά – επιστημονικά αντικείμενα κατακερματισμένα- με πληροφορίες ατάκτως εριμμένες αντί της γνώσης σε βάθος και πλάτος των γνωστικών αντικειμένων;

8. Μπορούν να λειτουργήσουν τα σχολεία και να ανταποκριθούν οι μαθητές που προέρχονται από φτωχές οικογένειες στον εξεταστικό μαραθώνιο που ετοιμάζουν, με εξετάσεις τύπου πανελληνίων στις τρεις τάξεις του Γενικού και του Επαγγελματικού Λυκείου και μάλιστα χωρίς καμιά υποστηρικτική διαδικασία; Με αμφισβήτηση και αυτής της δυνατότητας να πάρουν απολυτήριο;

9. Μπορούν να λειτουργήσουν σχολεία που μετατρέπουν τα οράματα και τις προσδοκίες των μαθητών για επαγγελματική εκπαίδευση, σε απλήρωτη, ανασφάλιστη εργασία μέσω της μαθητείας, για να αυξάνουν τα κέρδη τους οι εργοδότες;

10. Θα αποδεχτούμε για τα παιδιά μας τη θέση ενός μισοκαταρτισμένου εργάτη σε μια ειδικότητα που θα υπάρχει όσο εξασφαλίζει κέρδη στους εργοδότες και θα καταργείται όταν ο εργοδότης αυτός βρίσκει σε άλλο τόπο και κλάδο δυνατότητες για να αυξάνει τα κέρδη του;

11. Μπορούν να διδάξουν και να παράγουν ποιοτικό έργο οι εκπαιδευτικοί σε σχολεία που λειτουργούν με την απειλή του ελεγκτή της δημόσιας διοίκησης, την απειλή των κακόβουλων καταγγελιών που οδηγούν σε βαριές πειθαρχικές ποινές και αργία όσους δε συμμορφώνονται με τις επιλογές τους;

Για όλους αυτούς τους λόγους αλλά και πολλούς ακόμη εμείς οι εκπαιδευτικοί, μαζί με τους μαθητές και τους γονείς και όλους τους εργαζόμενους.

 ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ «ΑΝΟΙΞΟΥΜΕ» ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ:

• στην ουσιαστική μόρφωση για όλους τους μαθητές, χωρίς εξεταστικούς και ταξικούς φραγμούς,
• στη σταθερή, μόνιμη αξιοπρεπή εργασία για εκπαιδευτικούς, για μαθητές – αυριανούς εργαζόμενους και για τους γονείς τους – τωρινούς εργαζόμενους κι ανέργους.

Αντιστεκόμαστε στη διάλυση του δημόσιου σχολείου. Με μαζικούς ενωτικούς αγώνες ΜΠΟΡΟΥΜΕ και θα ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ αυτή την πολιτική.

 ΜΑΖΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΠΟΥ ΘΑ ΧΩΡΑΕΙ ΌΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΚΑΙ ΌΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ

Αθήνα, 9/9/2013

Για να δούμε όμως κι αυτό το φρέσκο, το συγκλονιστικό -μια και τόφερε η κουβέντα: 

http://www.efsyn.gr/?p=113495

Στο «σφαγείο» είκοσι χιλιάδες εκπαιδευτικοί

Το σχέδιο του υπουργείου Παιδείας για δραστική μείωση των εκπαιδευτικών μέχρι το 2015 με βασικό κριτήριο το ύψος του μισθού. Στην πρώτη γραμμή όσοι έχουν πάνω από 20 χρόνια υπηρεσίας. «Εξωση» 50.000 μαθητών μέχρι το 2016 από τα Γενικά Λύκεια .

Ψεκάστε, Σκουπίστε... Τελειώσατε;;

Έλεγα από καιρό να ξαναπιάσω το Βιβλιόσπι(ρ)το, δεν είχα βρει τον χρόνο, αλλά κυρίως τον τρόπο, πώς να συνεχίσω δηλαδή από κει που είχαμε μείνει, πώς να γράψω σε ένα μπλογκ που στην πορεία έχασε τη στέγη του, (τη βιβλιοθήκη), και την όρεξή του -προσωρινά ελπίζω.
Το κάνω τώρα, μετά την Κυριακή 12 Φεβρουαρίου,  όταν το περήφανο ελληνικό κράτος μας με τα λεβέντικα Ματ -άκια του ψέκασε πάλι τους πολίτες που δεν αντέχουν πια την αδικία και το ψέμα, όπως ψεκάζουμε τα ενοχλητικά κουνούπια και άλλα παρεμφερή πτερόεντα, τις κατσαρίδες που βγαίνουν απ τα σιφώνια και τα υπόγεια χαλώντας την εικόνα της αστραφτερής  κουζίνας -βιτρίνας μας με τα πολυμίξερ, τους φούρνους μικροκυμάτων, τα ντουλάπια που τα παραγγείλαμε σε διακοσμητή, αλλά στο βάθος τους έχουμε αφήσει μουχλιασμένα τρόφιμα, μπαγιάτικες σκέψεις και εστίες βρώμας από πονηριές, προχειρότητες και πτώματα που τα έχουμε πατήσει κι έχουμε γλεντήσει τον τάφο τους.

Ψεκάστηκαν  πάλι ηλικιωμένοι, αγωνιστές, γυναικόπαιδα, άνεργοι, άσχετοι, σχετικοί,

 σαν τη παλιά διαφήμιση του σπρέι για τα τζάμια που "τα κάνει αόρατα"...



Αλλά αόρατοι όλοι αυτοί δε γίνονται, που να χτυπιέται ο Παπουτσής και να τραβάει τις κοτσίδες του  ο παπαδημονδρέου και οι λοιποί βενιζέλοι, αξιότιμοι βουλευταί-χρηματοπιστωταί-μεγαλοκαναλάρχες. Με καμία κυβέρνηση...

Αυτά ως εισαγωγή. Τώρα, ως προς τις καταστροφές που συνόδεψαν και αυτή την κινητοποίηση:
Θα προσθέσω τώρα κατ' ευθείαν και χωρίς άλλη καθυστέρηση, ένα κείμενο απ' αυτά που διάβασα αυτόν τον καιρό, του Άρη Μαραγκόπουλου, με το οποίο συμφωνώ όσο δεν παίρνει...
Το βρήκα στο http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.8emata&id=12658#commentsContainer
(Οι υπογραμμίσεις δικές μου). Διαβάστε:

Αμάθητα παιδιά και προβοκάτορες

14/02/2012

• Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
• Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς

Photo: Γιάννης Κόντος

του Άρη Μαραγκόπουλου

Στην Όλια Λαζαρίδου που το ενέπνευσε

Πολύς λόγος γίνεται αυτές τις μέρες των προβοκατόρικων πυρκαγιών και των πληγωμένων κτηρίων της πόλης για την πολιτιστική κληρονομιά μας. Πολύς, εύκολος, επιπόλαιος και, το κυριότερο, ανιστόρητος λόγος. Εξηγούμαι αμέσως:

1. Τα λεηλατημένα κτήρια μαρτυρούν ασυζητητί μια βαρβαρότητα. Κανείς δεν το αμφισβητεί αυτό. Ίδιας και μεγαλύτερης όμως ποιότητας βαρβαρότητα ήταν εκείνη που ασκήθηκε πάνω στα κτήρια που μαζικά κατεδάφισε η πολιτική του παλαιού Κ. Καραμανλή, στη δεκαετία του εξήντα, για να πάρει τη θέση τους το ά-σχημο και βάναυσο μπετόν. Ας μην το ξεχνάμε αυτό. Το κτήριο του Τσίλερ, το Αττικόν και το Άστυ αποτελούν συστατικά κομμάτια της Ιστορίας αυτής της πόλης, ΑΚΡΙΒΩΣ όπως ήταν τα άπειρα νεοκλασικά που εξαφάνισε ατιμωρητί η τότε καραμανλική οκταετία. Παρόμοια όμως βαρβαρότητα έχουν διαπράξει και διαπράττουν (πάντα ατιμωρητί) οι περισσότεροι δήμοι της χώρας τα τελευταία είκοσι-τριάντα χρόνια – αναζητείστε και εύκολα θα βρείτε άπειρες περιπτώσεις σημαντικών κτηρίων σε ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ που παραχώρησαν την ιστορική τους oντότητα σε βλαχομπαρόκ τούρτες-κτήρια.
2. Αντίστοιχης ολκής βαρβαρότητα είναι αυτή που καταδικάζει, ακόμα σήμερα, πάμπολλους αρχαιολογικούς χώρους και μνημεία στην αργή καταστροφή –αντίστοιχη; όχι πολύ μεγαλύτερη μιας και πρόκειται για κληροδοτήματα που εξ ορισμού τεκμηριώνουν την Ιστορία.
3. Αντίστοιχη επίσης πολιτισμική βαρβαρότητα είναι αυτή που καταδικάζει τα περισσότερα σχολεία να στερούνται ζωντανές βιβλιοθήκες με κατάλληλα εκπαιδευμένο προσωπικό, υποδομή κ.λπ. Αποτρέπεται έτσι η εξοικείωση των παιδιών με το εξωσχολικό βιβλίο και την όποια καλλιέργεια αυτό δωρίζει. Παρόμοιο γεγονός πολιτισμικής βαρβαρότητας διαπιστώνεται και στους περισσότερους δήμους που, κατά κανόνα, τα κοινοτικά κονδύλια για βιβλιοθήκες τα χρησιμοποίησαν και τα χρησιμοποιούν ακόμα για να φτιάχνουν φριχτά, άχρηστα, άσκημα κηπάκια, παγκάκια, καγκελάκια. (Και τι να πούμε για τις, απίστευτης υποστάθμης, «πολιτιστικές» εκδηλώσεις των δήμων ανά την Ελλάδα.)
4. Ναι, τούτων δοθέντων, δεν μπορούμε να συζητάμε για τα ΚΑΜΜΕΝΑ κτήρια ως ΑΥΤΑ να αποτελούν ΤΟ πρόβλημα της πολιτισμικής και της γενικότερης κρίσης. Διότι αν το κάνουμε εξυπηρετούμε θαυμάσια όσους εγκληματίες διέπραξαν αυτή τη βαρβαρότητα, αφού αυτό ήθελαν: να στραφούμε αλλού, όχι στο τερατώδες μνημόνιο, όχι στους δόλιους πολιτικούς, όχι στη γενικότερη αθλιότητα που μαστίζει τη χώρα ως θεσμός και ως κουλτούρα, όχι στην επερχόμενη πείνα που χτυπάει τους αγριεμένους νέους πρώτα απ' όλα…

Αγριεμένους νέους, είπα. Είστε 17-18 και δεν σας έμαθε κανείς να διαβάζετε εξωσχολικά βιβλία, ούτε το σχολείο, ούτε ο δήμος, ούτε πιθανόν οι γονείς σας· κανείς καθηγητής δεν φιλοτιμήθηκε να σας δείξει σε ένα περίπατο την ομορφιά της πόλης, τα ελάχιστα κτήρια που απόμειναν, να σας εξηγήσει τι σημαίνει ένα Αττικόν, ένα Άστυ… Να σας δείξει τη διαφορά ανάμεσα στη στοιχειώδη αρχιτεκτονική και στην καταναλωτική σαβούρα των malls. Το πολύ να σας έχει πάει στο μουσείο της Ακρόπολης όπου κανείς δεν ενδιαφέρθηκε να καταλάβετε κάτι παραπάνω από το καθιερωμένο, το συμβατικό, το τετριμμένο. Όποιος αναγνώστης έχει επισκεφτεί μουσείο την ώρα επίσκεψης σχολείου καταλαβαίνει τι λέω· αν μάλιστα έχει επισκεφτεί αντίστοιχο μουσείο στο εξωτερικό με επίσκεψη παιδιών καταλαβαίνει περισσότερο: η απαξίωση της επίσκεψης. 

Έχουμε λοιπόν μια χώρα όπου δεν υπάρχουν ενεργείς βιβλιοθήκες για τους νέους, που τα πάντα, από τα σχολεία έως τους δήμους, και από την (σχεδόν αντιδραστική για το νεανικό κοινό) Εθνική Βιβλιοθήκη έως τα μουσεία, λειτουργούν με συμβατικούς, διαχειριστικούς όρους του πολιτισμού και με πλήρη αδιαφορία ως προς την καλλιέργεια των νέων. Επιπλέον, σ’ αυτή τη χώρα, με αυτή την υποτυπώδη κουλτούρα, τολμούμε και λέμε στους νέους ότι ο κατώτατος μισθός θα είναι δεν θα είναι 450 ευρώ, τολμούμε και τους λέμε ωμά ότι το μέλλον τους είναι υποθηκευμένο για πενήντα χρόνια και όλα αυτά τα ωραία.

Πώς να μην αγριέψουν οι δεκαεφτάρηδες; Πώς να μην κάνουν το ίδιο με αυτό που κάνουν οι προβοκάτορες και οι πλιατσικολόγοι; Πώς να μην κάψουν το έργο του Τσίλερ που η σύγχρονη βαρβαρότητα το αποκαλεί αναιδώς κτήριο Kosta Boda;

Τα αμάθητα, ακαλλιέργητα παιδιά, αμάθητα φέρονται. Είναι κι η βαρβαρότητα ένα μάθημα, εύκολα μαθαίνεται, μια ολόκληρη κοινωνία φροντίζει γι' αυτό εδώ και δεκαετίες. Τι θέλετε να κάνουν τα αμάθητα, απαίδευτα παιδιά; Θα κάνουν ό,τι και οι αμάθητοι εξεγερμένοι χωριάτες που όρμησαν να καταστρέψουν κάθε γλυπτό και κάθε πίνακα κατά την περίφημη επέλαση στα Χειμερινά Ανάκτορα του Τσάρου (εκεί υπήρχε ευτυχώς ένας Ανατόλι Λουνατσάρσκι να εξηγήσει τι σημαίνει πολιτισμική κληρονομιά…). Τι θέλετε, να συζητάνε για τις γραμμές του έργου του Τσίλερ; Δεν μπορούν. Δεν τους το έμαθε κανείς. Κανείς. Οπότε και προβοκάτορες και άλλους βάρβαρους θα μιμηθούν. Τα αμάθητα παιδιά που καταστρέφουν, χωρίς διάκριση, τα πάντα, είναι εικόνα της βάρβαρης, ανεύθυνης κοινωνίας που δεν τους δίδαξε ποτέ να διακρίνουν τις πολιτισμικές αξίες από τα σκουπίδια – της ίδιας κοινωνίας που τώρα μυξοκλαίει κροκοδείλια δάκρυα πάνω από καμμένα είδη προικός Costa Boda.

ένα άρθρο των πρωταγωνιστών

Σχολεία και βιβλιοθήκες: Έννοιες ασύμβατες; (...) Δείτε ρεπορτάζ στον Τύπο.

Η είσοδος στη Βιβλιοθήκη του 30ού Γυμν. 

Πληθαίνουν οι δημοσιεύσεις σχετικά με τις Σχολικές βιβλιοθήκες. Ας ξεκινήσουμε με το πιο πρόσφατο ρεπορτάζ στον Τύπο, που περιλαμβάνει αναφορές και στη βιβλιοθήκη του 30ού Γυμνασίου, της Ανω Κυψέλης, χρησιμοποιώντας στοιχεία απο την επιστολή των 4 συλλόγων διδασκόντων στο σχολικό συγκρότημα. Επίσης γίνεται αναφορά σε άλλες επιστολές εκπαιδευτικών και υπάρχει ένα μικρό ιστορικό της πορείας των Σχολικών Βιβλιοθηκών.

Αναφέρονται πράγματα σχετικά με τις βιβλιοθήκες  του 30ου αλλά και 24ου γυμνασίου

και στην έντυπη έκδοση, (Ρεπορτάζ, σελίδα 44) αναφέρεται και αυτό το σημαντικό:

"Ένα πολύτιμο κύτταρο της εκπαίδευσης απειλείται με λουκέτο με εγκύκλιο του υπουργείου Παιδείας, που προσπαθεί να τα μαζέψει με νέα ανακοίνωση'. 

Στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία λοιπόν, σήμερα, 16/10/2011, ρεπορτάζ με τίτλο: Κλείνουν τις σχολικές βιβλιοθήκες. Της ΝΤΙΝΑΣ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ

http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=16/10/2011&id=318515

 

Από τότε που γράφτηκε το άρθρο, γνωρίζουμε και νεώτερα για ..τοπικές προσωρινές ρυθμίσεις. Σε κάποιες περιοχές ξαναλειτουργούν οι βιβλιοθήκες με τους παλιούς υπεύθυνους που πλεόναζαν στην οργανική τους, μετά από αίτημα κάποιων διευθυντών των σχολείων που ενδιαφέρθηκαν, σε συνεργασία με προϊσταμένους εκπαίδευσης κλπ.

 

Παλιότερες δημοσιεύσεις μπορεί να βρει κανείς και εδώ, στο Βιβλιόσπι(ρ)το, όπως π.χ στην ανάρτηση με θέμα "Ζητείται ελπίς για τις Σχολικές Βιβλιοθήκες", http://kafrin-lib.blogspot.com/2011/09/blog-post_4115.html

καθώς και στις εφημερίδες Αυγή, 20/09/2011:

http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=639806

Ριζοσπάστης, 11/10/ 2011:

 http://www1.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=6487324

 στη σελίδα του facebook"

Η φωνή των φίλων των ελληνικών βιβλιοθηκών
 http://www.facebook.com/groups/filoi.greeklibraries/?id=287937837891690&notif_t=group_activity

 

Επίσης, άρθρο με τίτλο "Τα σύγχρονα τρωκτικά των βιβλιοθηκών μας",
http://tuxlibrary.blogspot.com/2011/10/blog-post_6083.html 
της ιστοσελίδας Greek libraries in a new world, με την σημαντική επισήμανση
"..Ποιές …καλοπροαίρετες πηγές εκ των ένδον είναι αυτές που διαβάλλουν με υπόνοιες (!), ροκανίζουν το θεσμό των δημοσίων βιβλιοθηκών και υποθάλπουν το έργο τους;"

 

Δείτε επίσης και αυτό (για την κατάσταση στα σχολεία γενικά), πάλι από την Κυριακάτικη, 16/10/2011:

http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=16/10/2011&id=318514

"Εφιαλτικό τοπίο στα γυμνάσια και τα λύκεια"  Της ΜΑΡΙΑΣ ΠΑΠΟΥΤΣΑΚΗ 

Η «ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ» ΣΤΗ ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΤΑΡΓΕΙ 1.000 ΣΧΟΛΕΙΑ ΚΑΙ 2.000 ΟΡΓΑΝΙΚΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ

 

 

Επιστολή συλ. διδασκόντων για τη Σχ. Βιβλιοθήκη

Σύλλογοι Διδασκόντων

                                                           

30ού Γυμνασίου,

39ου Γυμνασίου,

30ού Λυκείου,

39ου Λυκείου

Αθήνας

Προς

ΥΠ.Δ.Β.Μ.Θ, Δ/νση ΣΕΠΕΔ, Τμήμα Γ΄, Γραφ. Σχ. Βιβλ/κών

Κοινοποίηση

·         Υπουργό κα Διαμαντοπούλου

·         Υφυπουργό κα Χριστοφιλοπούλου

·         Ειδικό Γραμματέα  ΥΠ.Δ.Β.Μ.Θ, κ. Κοντογιάννη

·         Περιφ/κό Διευθυντή Α/θμιας-Β/θμιας Εκπ/σης Αττικής

·         Διευθυντή Α΄ Δ/νσης Δ.Ε. Αθήνας

·         Προϊστάμενο 1^ου Γραφ. Α΄ Δ.Ι.Δ.Ε. Αθήνας

·         Γενικό Συμβούλιο Βιβ/κών, Αρχείων και Εκ/κής Ρ/Τ  ΥΠ.Δ.Β.Μ.Θ,

·         ΟΛΜΕ

·         Γ΄ ΕΛΜΕ Αθήνας

·         Ανωτάτη Συνομοσπονδία Γονέων Μαθητών Ελλάδας (ΑΣΓΜΕ)

·         ΜΜΕ

Θέμα: Λειτουργία Σχολικής Βιβλιοθήκης

            Σχετικά με το έγγραφο της 2/9/2011, το οποίο έφτασε σε μας στις 14/9/2011,  και που δίνει εντολή για κλείσιμο της Σχολικής Βιβλιοθήκης μέχρι νεωτέρας, θα θέλαμε να θέσουμε κάποια ερωτήματα και να εκφράσουμε τη μεγάλη αγωνία μας για το μέλλον του θεσμού των Σχολικών Βιβλιοθηκών.

            Θα θέλαμε να ξέρουμε τις σκέψεις που υπάρχουν, ποιο είναι το κόστος της ύπαρξης των 720 περίπου Σχολικών βιβλιοθηκών του ΕΠΕΑΕΚ, -από τη στιγμή που εμπλουτισμός υλικού από το Υπουργείο δεν έγινε ποτέ εδώ και 11 χρόνια, και από τη στιγμή που υπάρχουν υπεράριθμοι καθηγητές. Πρέπει απαραιτήτως να ανοίξουν οι Βιβλιοθήκες. Η Σχολική Βιβλιοθήκη, που ανήκει στο 30ό Γυμνάσιο Αθήνας, εξυπηρετούσε και τα 4 σχολεία του συγκροτήματος. Θα πρέπει να οριστούν ξανά υπεύθυνοι στις Σ.Β., έστω και για συμπλήρωση ωραρίου στην έσχατη ανάγκη, αλλά επιμορφωμένοι, όπως όριζε πάντα και το Πλαίσιο Λειτουργίας.

             Μην ξεχνάμε ότι οι βιβλιοθήκες αυτές δημιουργήθηκαν με συγκεκριμένες προδιαγραφές, βασίζονται στο διεθνές σύστημα ταξινόμησης DEWEY, διαθέτουν βάση καταλογογράφησης, περιέχουν πολύτιμο υλικό καθώς και συναγερμό.

            Όσο το θέμα αυτό καθυστερεί, δημιουργείται σύγχυση, επικίνδυνη. Ήδη υπάρχει καταγγελία για κάποια βιβλιοθήκη της περιφέρειας, όπου η διεύθυνση του σχολείου προέβη σε διάλυση του χώρου, -κατά παράβαση της εντολής- και μετέφερε το υλικό αλλού. Σε άλλες περιοχές, οι περιφερειάρχες έστειλαν εντολή να λειτουργήσουν οι βιβλιοθήκες. Δεν έχουμε πειστεί ότι η οικονομική κρίση απαγορεύει την αναζήτηση ορθών και μόνιμων λύσεων ή επιτρέπει τη διάλυση χώρων που έγιναν με κρατικά έξοδα και ευρωπαϊκά κονδύλια.

            Τα λύκεια χρειάζονται τη βιβλιοθήκη περισσότερο από κάθε φορά, λόγω των projects. Σε όλες τις χώρες του κόσμου είναι αυτονόητο ότι για ερευνητικές εργασίες το πρώτο πράγμα που χρειάζεται, είναι μια βιβλιοθήκη αυτού του τύπου. Επίσης είναι αυτονόητο για όσους γνωρίζουν το θέμα, ότι αυτοί οι χώροι χρειάζονται υπεύθυνους επιμορφωμένους. Ότι διαφορετικά είναι σα να μην υπάρχουν. Ο σκοπός για τον οποίο δημιουργήθηκαν αυτοαναιρείται και κινδυνεύουν με καταστροφή.
            Ποιος θα δανείζει, θα οργανώνει προβολές, θα επιβλέπει και θα φροντίζει για την επισκευή των μηχανημάτων, για την ανανέωση του υλικού, έστω και με δωρεές -εφ’ όσον οι Σχολικές Επιτροπές δεν έχουν χρήματα-, ποιος θα βοηθά τους καθηγητές στην ετοιμασία μιας παρουσίασης ή στην εκπόνηση εργασιών από τους μαθητές, κ.ά. πολλά;;

            Τα τελευταία 3 χρόνια η βιβλιοθήκη μας απέκτησε πολλά βιβλία από δωρεές. Πολλές από αυτές, μετά από διοργανώσεις εκδηλώσεων με συγγραφείς, άλλες μετά από αιτήματα προς φορείς. Πώς θα συνεχιστεί αυτό, αν δεν υπάρχει κάποιος που να παρακολουθεί την εκδοτική κίνηση, να κρίνει τι χρειάζεται, τι λείπει, τι θα προσέλκυε τους χρήστες, να κάνει ανακατανομή του χώρου κλπ, κλπ.;
            Οι υπολογιστές, που πρόσφεραν την ευκαιρία στους μαθητές να περιηγούνται στο διαδίκτυο, να εξασκούνται στην πληροφοριακή παιδεία, κ. ά., θα μείνουν ανεκμετάλλευτοι;

            Θεωρούμε δεδομένο ότι όλα τα παιδιά έχουν στο σπίτι τους ίντερνετ, ιδιαίτερα σε πολυπολιτισμικά σχολεία σαν τα δικά μας; Μετά από πολύ κόπο για να ανανεωθούν κάποιοι, μετά από πολύ κόπο για να γίνουν κάποιες αγορές, να αντικατασταθούν τα χαλασμένα φαξ, DVD player, βίντεο, κλπ κλπ, να επιστρέψουμε τώρα που βρισκόμαστε στην εποχή του ψηφιακού σχολείου, στους χειρόγραφους δανεισμούς, -αν γίνει και αυτό-, να πούμε στα παιδιά που πέρναγαν εδώ το διάλειμμά τους ψάχνοντας για βιβλία, για πληροφορίες, ή απλώς γιατί τους άρεσε κιόλας, ότι λόγω οικονομικών περικοπών τη βιβλιοθήκη τους θα τη βλέπουν μόνο απ' έξω;

            Την περσινή χρονιά ιδιαίτερα, η προσέλευση των μαθητών, και οι δανεισμοί είχαν αυξηθεί αισθητά. Είχαν δρομολογηθεί  διάφορες εργασίες, είχαν αρχίσει να βλαστάνουν κάποιες ιδέες δημιουργικές, που τα παιδιά ασπαζόντουσαν με ενθουσιασμό.
            Θα θέλαμε μια επίσημη απάντηση σε αυτό το θέμα, και ευελπιστούμε να βρεθεί μια λύση για ένα θέμα ιδιαίτερα ουσιαστικό για την Εκπαίδευση, όπως και τη Δια Βίου Μάθηση, όπως και για την πορεία της χώρας μας γενικότερα..

            Σας ευχαριστούμε

(ακολουθούν υπογραφές)

Ζητείται ελπίς για τις Σχολικές Βιβλιοθήκες. (Δεν είναι πολυτέλεια, είναι ανάγκη)

Μαύρη μοίρα κι ... άραχνη περιμένει τις Σχολικές Βιβλιοθήκες;
(Το ....άραχνη, μπορείτε να το δείτε παραστατικά στην προηγούμενη ανάρτηση, στο σχετικό σκίτσο).
Υπάρχει πιθανότητα να νεκραναστηθούν; Θα το παλέψουμε όλοι μαζί; Μαζί με όλα τα άλλα; "Ζητείται ελπίς", έγραψε ο Σαμαράκης. (Το ίδιο ζητείται πάντα... )
Κινδυνολογούμε; Ας παρακολουθήσουμε προσεκτικά τις εξελίξεις. Ετοιμαζόμουν να ετοιμάσω κάτι ανάλογο, όταν έπεσα ακριβώς την κατάλληλη στιγμή στον ιστότοπο του συναδέλφου που βλέπετε:


http://vivliothiki.blogspot.com/2011/09/blog-post_24.html

Με έβγαλε από τον κόπο. Αντιγράφω κάποια σημεία (με κόκκινα γράμματα είναι οι δικές μου επεμβάσεις):

"Ως γνωστόν, με την εγκύκλιο 99028/Γ7 της 2/9/2011 που έστειλε η ΣΕΠΕΔ / Υ.Π.Δ.Β.Μ.Θ.,

την οποία υπογράφει ο ειδικός γραμματέας του υπουργείου κ. Μιχάλης Κοντογιάννης, οι μέχρι την 31/8/2011 αποσπασμένοι εκπαιδευτικοί υπεύθυνοι σχολικών βιβλιοθηκών οφείλουν να παραδώσουν τα κλειδιά των βιβλιοθηκών στους διευθυντές των σχολείων.

'Απαντες κατάλαβαν από αυτό το έγγραφο ότι οι βιβλιοθήκες θα παραμείνουν κλειστές.
Άμεση επομένως ήταν η αντίδραση από την εκπαιδευτική κοινότητα
δια στόματος του  Γ.Γ. της ΟΛΜΕ κ.  Θέμη Κοτσιφάκη , φυσικά από εκπαιδευτικούς που υπηρετούσαν στις σχολικές βιβλιοθήκες,
από την ΕΕΒΕΠ, (Ένωση Βιβλιοθηκονόμων και Επιστημόνων Πληροφόρησης) ενώ έγινε επερώτηση στη Βουλή από τον τέως υπουργό παιδείας
της Ν.Δ. κ.  Άρη Σπηλιωτόπουλο, και γράφτηκαν σχετικά ρεπορτάζ στον τύπο.

Μετά από αυτή την κατακραυγή, το Υ.Π.Δ.Β.Μ.Θ. αναγκάστηκε να εκδώσει την παρακάτω διευκρινιστική ανακοίνωση μέσω δελτίου τύπου στις 20/9/2011:

"Σχετικά με δημοσιεύματα στον Τύπο και στο διαδίκτυο, για αναστολή λειτουργίας των Σχολικών Βιβλιοθηκών, θα θέλαμε να διευκρινίσουμε τα εξής:

Η εγκύκλιος με θέμα «Παράδοση εξοπλισμού και υλικοτεχνικής υποδομής των Σχολικών Βιβλιοθηκών», σε καμία περίπτωση δεν συνεπάγεται την αναστολή λειτουργίας των 757 Σχολικών Βιβλιοθηκών, οι οποίες διαθέτουν ικανό αριθμό τίτλων, αξιόλογο εξοπλισμό και στηρίζουν ουσιαστικά την εκπαιδευτική διαδικασία.

Εξαιτίας της λήξης, στις 31/08/2011, της διετούς θητείας των Υπεύθυνων Σχολικών Βιβλιοθηκών, το Υπουργείο Παιδείας έστειλε εγκύκλιο προκειμένου οι Σχολικές Βιβλιοθήκες να λειτουργήσουν με ευθύνη του Διευθυντή της σχολικής μονάδας. Ως εκ τούτου, τα δημοσιεύματα αυτά δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα."

Κατ' αρχάς να θυμίσω ότι οι μισοί περίπου από τους εκπαιδευτικούς που υπηρετούσαν στις 756 σχολικές βιβλιοθήκες ΕΠΕΑΕΚ είχαν απόσπαση τετραετίας,  και είχαν υποβληθεί το 2007 σε αξιολόγηση
από τα ΠΥΣΔΕ, βάσει συγκεκριμένων μορίων και προσωπική συνέντευξη
[διαδικασία παρόμοια με την επιλογή των διευθυντών σχολικών μονάδων], παρότι δεν έπαιρναν ποτέ κάποιο επίδομα βιβλιοθήκης.

Δύο ερωτήματα:
α]  Τι ακριβώς σημαίνει 'με ευθύνη του Διευθυντή της σχολικής μονάδας";
Αντικαθιστά ο διευθυντής του σχολείου τα ΠΥΣΔΕ κατά την επιλογή του υπευθύνου;
Ποιος ακριβώς θα είναι αυτός που θα αναλάβει υπεύθυνος της σχολικής βιβλιοθήκης;
Ποιο θα είναι το καθηκοντολόγιό του;
Τι ιδιαίτερα προσόντα θα πρέπει να διαθέτει;
Τι ωράριο λειτουργίας θα έχει η βιβλιοθήκη;

β] Η ανακοίνωση αυτή του Υ.Π.Δ.Β.Μ.Θ. σημαίνει άραγε ότι αντικαταστάθηκε
 το Πλαίσιο Λειτουργίας Σχολικών Βιβλιοθηκών,
[υπουργική απόφαση του 2003 που είχε υπογράψει ο κ. Πέτρος Ευθυμίου]; "

Εδώ τελειώνει το κείμενο του συνάδελφου Μάνου.

Να προσθέσω κάποια σχόλια:
Υπάρχει τελικά ανικανότητα  να συνταχτεί  ένα σωστό και προσεκτικό έγγραφο.
Ούτε "διετής" ήταν η τοποθέτηση, ούτε η "διάψευση" στέκει, όποιος διαβάσει προσεκτικά τα δύο έγγραφά τους το βλέπει.
Τα δημοσιεύματά μας όμως τελικά δεν πήγαν χαμένα. Θα υπάρξουν κι άλλα. ¨Ήταν καιρός πια να γίνει γνωστό το θέμα.
Ακόμα και σε αυτό όμως θα "γκρινιάξω", (εγώ βέβαια δεν το βλέπω έτσι...) ως προς το εξής:
Οι συνάδελφοί μας στην πλειοψηφία, μόλις τώρα συνειδητοποίησαν τη χρησιμότητα της βιβλιοθήκης. Με αφορμή τα projects! Ας κάνουν κάτι λοιπόν και αυτοί. Ας αρχίσουν σα σύλλογοι διδασκόντων να βομβαρδίζουν τα μέσα (και τα έξω). Εμείς αρχίσαμε.
Σε νέα ανάρτηση εδώ θα μπει το έγγραφο από τους 4 συλλόγους διδασκόντων του σχολικού συγκροτήματος, που απευθύνεται στους αρμόδιους, αλλά και στην κοινωνία γενικότερα, για ενημέρωση.

Έεελαα! Για να ξυπνάμε σιγά σιγά!

Ας δούμε όμως και κάτι άλλο.

Πόσοι άραγε ξέρουν για  τις διακρίσεις και τα βραβεία σε πρότυπα και πρωτότυπα έργα Σχολικών Βιβλιοθηκών ;; (ας μη μιλήσουμε για την ίδια την ύπαρξη των βιβλιοθηκών αυτών...)

Ρίξτε μια ματιά στο Κοινό Ιστολόγιο Σχολικών Βιβλιοθηκών.
 http://greekschoolibs.blogspot.com/p/blog-page_8000.html

Αλλού έχουν φύγει χρόνια μπροστά και αλλού συζητάμε ακόμα για ερευνητικές εργασίες χωρίς ... εργαλεία έρευνας, χωρίς πραγματική υποστήριξη, χωρίς έγκαιρη επιμόρφωση, χωρίς κίνητρα ουσίας κλπ κλπ...
Δείτε τα βίντεο, ακούστε τα παιδιά που συμμετείχαν στις ομάδες. Αν σας δημιουργηθεί η εντύπωση ότι έρχονται από άλλο πλανήτη, θα είναι φυσικό. ...Φυσικά, όλα αυτά έγιναν εκτός ωρών διδασκαλίας, με πολύ κόπο, με προσφορά προσωπική, δεν είναι κανείς υποχρεωμένος να το κάνει, θέλει συνεργασίες, θέλει πάθος...
Αλλά θέλει και ερεθίσματα. Να δεις τέτοια πράγματα και να ζηλέψεις! Να θαυμάσεις. Να ξεχάσεις για λίγο τη γκρίζα ...στρατόσφαιρα του παραδοσιακού σχολείου.