Γεννιούνται νικημένοι τώρα οι ποιητές μας;

©Kat Tzam

                Πώς είναι στον καιρό μας τα σπέρματα κι οι ωοφόρες σάλπιγγες της ποίησης ή της φιλοσοφίας; Φέρνει στον κόσμο η ένωσή τους γυναίκες κι άντρες που μιλούν για τη θλίψη ή για οράματα ωραιότητας; Φοίνικες ικανούς να αναγεννηθούν από τις στάχτες τους; Ή απλώς μονόχειρες Αφροδίτες, θνητές και γερασμένες πριν την ώρα τους; 

                Έχουν την ορμή να δημιουργήσουν γενιές ανθρώπων με ματιά διαυγή και διεισδυτική; Βρίσκουν έδαφος να αναπτυχθούν οι σπόροι της λυτρωτικής φαντασίας στα εγκεφαλικά ημισφαίρια των νεοφερμένων της ζωής;  

                Έχει το χώμα μόνο σκουλήκια άγονης μνησικακίας; Έχει ακόμα εκείνα τα συστατικά που σπρώχνουν τα άγρια πεισματικά χορτάρια να ξεπετάγονται μέσα από ραγισματιές τοίχων;

                Είναι οι τοίχοι τόσο συμπαγείς που δεν ακούγονται πια καλέσματα σε χορευτικές συνευρέσεις σωμάτων και πνευμάτων, παρά μόνο δονήσεις από κινητές συσκευές και μονότονοι διάλογοι εκκωφαντικής κοινοτοπίας;

                Μόνο σαν ψίθυροι βγαίνουν τώρα πια οι οδυρμοί; Μονωμένοι οι τοίχοι, οι ήχοι άλλοτε απομονωμένοι κι άλλοτε παραμορφωμένοι; Οι ποιητές και οι φιλόσοφοι φιμωμένοι;

Μόνο χαριεντισμοί και χαχανίσματα επιτρέπονται να σπαταλούν τον πανταχού τηλεοπτικό χρόνο, ή συνταγές για μαγειρική και για διαγκωνισμό του συμπαίκτη; Μόνο μηνύματα –ύμνοι σε εγωκεντρικές πατρίδες και αφιλόξενους εαυτούς;

                Αν κοιτάξω προς τη μια μεριά, θα δω ερήμους. Αν κοιτάξω προς την άλλη, θα διακρίνω –με κάποια δυσκολία, ναι- μικρές εστίες πύρινου και καθαρτικού διανοητικού πάθους.

                Μπορεί και από εκείνες των φοινίκων που άρπαξαν φωτιά τα ξύλινα μπατζάκια τους όταν «πολεμούσαν» να σταθούν όρθιοι σε ζώνες εμπόλεμες. (Με κάποιες Αφροδίτες από δίπλα να ρίχνουν λάδι στην καθαρτική φωτιά με το ένα χέρι. Ενώ το άλλο, το κουλό, χλεύαζε με φθόνο: «Χα! Make love, not war... Χαζομάρες!»)

               

Αφιέρωμα Βιβλιόσπι(ρ)του: 1) "Ποίηση σε Βιβλία και σε Τραγούδια" 2) "Παιδικό Βιβλίο". Επισκέψεις συγγραφέων

Τον Απρίλιο είχαμε ένα Τριήμερο Αφιέρωμα στο Βιβλιόσπι(ρ)το, με 2 αφορμές: 

Την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης, (της 21ης  Μαρτίου) και την Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου, (της 2ας Απριλίου). 

Η Αφίσα του Αφιερώματος:

Ένα δείγμα απο τη συλλογή των τραγουδιών που ακούστηκαν στην αυλή, στα διαλείμματα, ή προβλήθηκαν από DVD στη βιβλιοθήκη:

Σχολική Βιβλιοθήκη Άνω Κυψέλης
Ποιήματα σε τραγούδια. (Συλλογή: Κ. Τζ., Απρ. 2011)
Ποιητής-τρια	Συνθέτης	Ερμηνεία	Τίτλος τραγουδιού	Απόδοση
Allen Ginsberg	Μαριδάκης	Φοίβος Δεληβοριάς	Ασημένιο Τραγούδι
Baudelaire (Μπωντλέρ)	Ξυδάκης Νίκος	Μάλαμας	Albatros	Αλέξανδρου Μπάρα
Hikmet Nazim	Μικρούτσικος Θάνος	Μαρία Δημητριάδη	Η πιο όμορφη θάλασσα	Γιώργος Παπαλεονάρδος.
Borges (Χόρχε Λ. Μπόρχες)	Συνήθεις Ύποπτοι	Θηβαίος Χρήστος	Περικοπές ενός Απόκρυφου Ευαγγελίου
Brecht (Μπέρτολντ Μπρεχτ)	Αρλέτα	Αρλέτα	Τού πικραμένου	Ελύτης
Elliot T. S.	Τρύπες	Τρύπες	Σημαίνοντας θάνατο
Lorca (Φεντερίκο Γαρθία Λόρκα)		Μανώλης Μητσιάς	Λούζεται η αγάπη μου
Reiner Maria Rilke	Παπαδημητρίου Δημήτρης	Φωτεινή Δάρρα	Σ' αγαπώ
Rembault Arthur (Αρθούρος Ρεμπώ)	Τρύπες	Τρύπες	Μια εποχή στην κόλαση
Shakespeare ( Ουίλιαμ Σαίξπηρ)	Ανώνυμου βικτωριανού συνθέτη	με την Σπείρα Σπείρα του Σ.Κραουνάκη	ΧΑΪ ΧΟ	Απόδοση στίχων: Eρρίκος Μπελιές
The Doors			The End
Wolf Biermann (Βολφ Μπίρμαν)	Μικρούτσικος Θάνος	Μαρία Δημητριάδη	Αυτούς τους έχω βαρεθεί	Δημοσθ. Κούρτοβικ
Άγρας Τέλλος	Σπανός Γιάννης	Καίτη Χωματά	Ένα πουλί
Γκανάς Μιχάλης	Παπαδημητρίου Δημήτρης		Πάμε ξανά στα θαύματα
Γκάτσος Νίκος	Χατζιδάκις Μάνος  Κεμάλ

και πολλοί άλλοι, όπως Ελύτης, Καββαδίας, Καρυωτάκης, Καψάλης, Ρίτσος, Σεφέρης, Πολυδούρη, Παππά.. με ερμηνεία των Κατσιμίχα, Μπιθικώτση, Ξυλούρη, Διάφανα Κρίνα, κ.ά. ποικίλα.

Άλλες δύο αφίσες του Αφιερώματος:

Στα πλαίσια του αφιερώματος είχαμε την τιμή να δεχτούμε την επίσκεψη δύο συγγραφέων.

Την πρώτη ήθελα εγώ από καιρό να τη βρω, και ως δια μαγείας εμφανίστηκε μπροστά μου το όνομά της στο facebook..

Τη δεύτερη την προσκάλεσε η κυρία Θεοφάνη, φιλόλογος του 30 γυμνασίου.

Πρόκειται για τις κυρίες Παυλίνα Παμπούδη και  Τότα Τσάκου-Κονβερτίνο.

Η κυρία Παυλίνα Παμπούδη,  μας επισκέφτηκε στις 6/4.  Ποιήτρια αξιόλογη και επίσης εξαιρετική δημιουργός παιδικών ιστοριών και ποιημάτων, που εικονογραφεί μόνη της τα βιβλία της, με έναν ιδιαίτερο -και συχνά ξεκαρδιστικό- τρόπο. Γνωρίστηκε με τμήματα της Α' του 30 γυμνασίου, αλλά και με τα παιδιά της Μαθητικής Ομάδας βιβλιοθήκης (Μ.Ο.Β.) του 39 γυμν., μας χάρισε 3 (!) κούτες βιβλία απο τον εκδοτικό οίκο με τον οποίο συνεργάζεται,  και άκουσε παιδιά της Ομάδας  να απαγγέλλουν στιχουργήματά της, που τα είχαν προβάρει σχεδόν μόνα τους - και που δεν είναι καθόλου εύκολα πρέπει να πούμε, σωστοί γλωσσοδέτες!

Πρόκειται για πανέξυπνα στιχάκια, που η ίδια τα χαρακτηρίζει με ειλικρίνεια "δήθεν για παιδιά"... Είναι απολαυστικά για όλες τις ηλικίες και προσφέρονται για πολλές δραστηριότητες! (μας έδωσαν ιδέες που ελπίζουμε να εκμεταλλευτούμε στο μέλλον: για  το μάθημα της γλώσσας, της λογοτεχνίας, της γεωγραφίας, των καλλιτεχνικών!....). Σε όσους αρέσει ο Ευγένιος Τριβιζάς, θα βρουν στα παιδικά της κυρίας Παμπούδη την ίδια -για μένα, ακόμα μεγαλύτερη- απόλαυση. Προτείνουμε ανεπιφύλακτα  "Τα 24 παράξενα ζώα του αλφαβήτου". Οι μεγάλοι πάρτε το για τα καμάρια σας, αλλά και για σας. Όσοι τρέφουν μια αδυναμία για τα ζώα θα αναγνωρίσουν επίσης πολλά και άκρως διασκεδαστικά, στο "Γατολόγιο" και στο "Σκυλολόγιο"! 

Οι άλλες συλλογές ποιημάτων της, προσφέρονται για τους απαιτητικούς λάτρες της ποίησης, έχουν χαρακτήρα εσωστρεφή και ξεχωριστό, ύφος απόλυτα προσωπικό και έναν χειρισμό της γλώσσας που φανερώνει γνώση, φαντασία και λεπτότητα.

Στην εποχή του Νέου Κύματος ακούγαμε το τραγούδι "Είχα ένα αγόρι", (ένα άγριο άνεμο...), με τη φωνή της Αρλέτας. Οι παρέες το έπαιζαν συχνά στην κιθάρα. Έπρεπε να περάσει καμιά ... 30ετία, για να ανακαλύψω ότι οι στίχοι ήταν της Παυλίνας Παμπούδη!  Μπορείτε να το ακούσετε στο

http://www.youtube.com/watch?v=SKYVG6DEEl8

Ανίδεοι τότε, στην εφηβεία, νομίζαμε πως μιλούσε για έρωτα.. Όμως είχε γραφτεί

για τη δολοφονία του Σωτήρη Πέτρουλα, φοιτητή που σκοτώθηκε το 1965, στη διάρκεια φοιτητικής διαδήλωσης. Δείξαμε το βίντεο στα παιδιά, νομίζω πως άγγιξε αρκετούς...

Η κυρία Τότα Τσάκου-Κονβερτίνο μας ήρθε στις 5/4, συνάντησε τμήματα κυρίως της Β' γυμνασίου, μας διάβασε αποσπάσματα από έργα της, μας μίλησε για εμπειρίες της συγγραφικές αλλά και άλλες, μας χάρισε βιβλία της. 

Έχει γράψει, εκτός απο ποιήματα και πεζά,  τα "Εγκυκλοπαίδεια Αρχαίων Ελλήνων Ιατρών-Φαρμακοποιών", "Εγκυκλοπαίδεια της Αρχαίας Βοιωτίας", "Εγκυκλοπαίδεια Αρχαίων Ελλήνων ζωγράφων και ψηφοθετών".  Πρόκειται για δουλειά που δεν υπάρχει αντίστοιχη μέχρι τώρα στην Ελλάδα. 

Μας είπε επίσης, σε σχέση με την ποίηση, ότι θεωρεί πιο σημαντικό τον ελεύθερο στίχο από την ομοιοκαταληξία και πιο δύσκολο. Δεν ξέρω, προσωπικά μου έχει τύχει να λατρέψω στιχους με ρίμα και δε μου φαίνεται και τόσο εύκολο πράγμα, το κάνουν αρκετοί αλλά όχι τόσο πετυχημένα όλοι. Αλλά οι πεπειραμένοι ξέρουν καλύτερα.

Άλλα ενδιαφέροντα που μας είπε είχαν να κάνουν με επισκέψεις της σε διάφορους χώρους που ήταν προσκεκλημένη, όπου τους παρακινούσε να μαζέψουν δικές τους δημιουργίες, να της τις στείλουν κι εκείνη να βοηθήσει να εκδοθούν σε μια κοινή συλλογή. 

Γενικά το αφιέρωμα μάς άφησε όμορφη γεύση  και με τους προσκεκλημένους που είχαμε και με τη διαδικασία της προετοιμασίας. 

Πάρετε μια ιδέα με κάποιες από τις φωτογραφίες που βγάλαμε. Υπάρχουν και βιντεάκια, αν ξεπεραστούν κάποια τεχνικά θέματα, ίσως τα βάλουμε αργότερα.

             Στιγμιότυπα:

 Παιδιά της ομάδας ετοιμάζουν την υποδοχή... 

Η κυρία Παμπούδη μας ακούει με προσοχή. (Ποιος ξέρει τι να σκέφτεται...)

Της διαβάζουν από   Τα 24 παράξενα ζώα του αλφαβήτου. (Οι άλλοι ακροατές έχουν μείνει ελαφρώς  άφωνοι..)

Η έκθεση με τα παιδικά της κας Παμπούδη

  Το ταμπλό που έφτιαξαν οι μαθητές της Ομάδας

Το ταμπλό για τους ποιητές, έλληνες και ξένους

Επίσκεψη στην έκθεση απο μαθητές της Α'  του 30 λυκείου

Η κυρία Τότα Τσάκου-Κονβερτίνο και ο -επίσης συγγραφέας- κύριος Κ. Κορωνιός, που μας είχε επισκεφτεί το Δεκέμβριο

Οι τρεις κυρίες, -τις δύο τις ξέρουμε πια-,  εκ δεξιών είναι η συνάδελφος Νικολέτα Θεοφάνη

Το ταμπλό για την κυρία Κονβερτίνο που έφτιαξε η κυρία Θεοφάνη

 Το ταμπλό με εικαστικά έργα του Ελύτη, που μας έφτιαξε η συνάδελφος 

Τίνα Σαρίμβεη

 

 

 Το ταμπλό που φτιάξαμε με την Ομάδα, με επιλογή στίχων γνωστών ποιητών, αλλά και στιχάκια παιδιών.

Τι είναι Ποίηση;

Ένα παιχνίδι αγάπης και αγωνίας με τις λέξεις;

Συνομιλία μυστική με τα νοήματα του κόσμου;

Το “Άξιον Εστί” του βίου;

Μια ου-τοπία;

Μια περιπέτεια;

Γράψτε τι σκέφτεστε....

Γράψτε δικούς σας στίχους....

  Εσωτερικό βιβλιοθήκης

 ...και ολίγον από Σατυρική Ποίηση

Δεν έχουμε λόγια

να ευχαριστήσουμε

για τη βοήθειά τους

στο τριήμερο Αφιέρωμα της Βιβλιοθήκης, (Ποιήματα σε Τραγούδια, κ.ά.)

τους μαθητές και μαθήτριες – μέλη

της Μαθητικής Ομάδας Βιβλιοθήκης, (Μ.Ο.Β.):

30 Γυμνάσιο

Α1:

Γεωργία Δρίβα

Δέσποινα Γρυπάρη

Κλαρίτα Γκούγκα

Α2:

Βασίλης Μολώνης

Νικολέτα Κοτοπούλου

Νικολέτα Καφετζοπούλου

και απο τη Β':

Μυρτώ Σιάμου, Έντζι Ζέκιο

39 Γυμνάσιο

Α2: 
Μαριάννα Λάτσκα 
Νώντας Μητσοστέργιος
 Ηλιάννα Κουλούρη 
Μαριλένα Μπεκίρη 
Άγγελος Μπεκίρης 
Αλέξαδρος Κίτσος 
Κούλα Κοκοτσέλου 
Μαρία Μασρί

30 Λύκειο

Κώστας Τζίντζιφας

39 Λύκειο

Δέσποινα Ροβόλα

Τζοβάννα Μπίτο

και τους καθηγητές

• Νικολέτα Θεοφάνη, για τη συγκέντρωση στίχων απο τα παιδιά, την πρόσκληση στην κα Τότα Κονβερτίνο κ.ά.
• Τίνα Σαρίμβεη, για το ταμπλό με ζωγραφιές του Ελύτη
• Ντιάνα Νασιοπούλου, για το πορτραίτο-δώρο στην κα Παυλίνα Παμπούδη, τη βοήθεια στο στήσιμο της έκθεσης, κ.ά.

• Επίσης, για τη βοήθεια στα διαλείμματα, τους Ράνια Θεοδώρου, Ρένα Σιγάλα, Βασίλη Παπαδημητρίου, Όλγα και Μαρία.
• Τέλος, όσους καθηγητές από τα 4 σχολεία έφεραν τμήματα τους να δουν το Αφιέρωμα, το διευθυντή του 39 λυκείου, που μας επέτρεψε να χρησιμοποιήσουμε το χώρο του για τη μουσική στα διαλείμματα, το διευθυντή του 30 γυμνασίου που διευκόλυνε με μια αλλαγή στο πρόγραμμα και γενικά όσους βοήθησαν, έστω και για 5 '. Ήταν πολύτιμο. 
  Κατερίνα Τζαμουράνη, Υπεύθυνη Βιβλιοθήκης

"Μέρες Αργίας". Ποίημα του Δ. Καψάλη απο τα Διάφανα Κρίνα

Δεν είναι αυτό ποίηση;;; (Μανώλης Ρασούλης. Τραγουδοποιός; Έτσι απλά;)

ΤΟΥ ΧΑΡΟΥ ΤΟ ΠΑΡΑΠΟΝΟ. 

Στίχοι: Μανώλης Ρασούλης
Μουσική: Νίκος Ξυδάκης
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Παπάζογλου & Δημήτρης Κοντογιάννης ( Ντουέτο ) 

από το δίσκο ''Η εκδίκηση της γυφτιάς'' (1978)

(http://www.youtube.com/watch?v=AnudLbiUkaM&feature=related)

http://www.youtube.com/watch?v=n3LdqYh6ebw&feature=related 

και άλλα .....

Κάτσε θάνατε και πες μου
το δικό σου πόνο
Αν αγάπησες ποτέ σου
... σ' άφησαν μια νύχτα μόνο;;

Αχ τη ζωή αγάπησα
που πήγα να πεθάνω
όλο τη κλέβω τη νυχτιά 
μα την αυγή τη χάνω

Στείλε χάρε να χαρείς
κάποιον να με πάρει

αγαπήσαμε την ίδια 

μα αυτή δεν μας γουστάρει

Δεν τον γούσταρε η ζωή το Ρασούλη;; Αποκλείεται!  Τέτοιες μορφές η ζωή τις χαίρεται. Γιατί όμως τον έστειλε να συναντήσει το άλλο φιλαράκι του, το Χάρο, τόσο σύντομα;; Και με τέτοιο τρόπο; 

Ίσως τον διεκδικούσαν και οι δύο... Και δεν πρόκειται να μάθουμε ποτέ τι συνεννοήσεις έκαναν. Η Ζωή είναι θηλυκού γένους, όπως στους στίχους του Ρασούλη;;; Κι ο Χάρος αρσενικού; 
Αν ναι, τότε εκείνος ίσως τον πήρε με τη βία. Από ζήλεια.

Νίκος Καββαδίας, 100 χρόνια

Λύχνος του Αλλαδίνου   

Στίχοι: Νίκος Καββαδίας
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Πρώτη εκτέλεση: Χάρης&Πάνος Κατσιμίχας
Άλλες ερμηνείες: Χρήστος Θηβαίος

Την ανεξήγητη γραφή να λύσω πολεμώ
που σου χαράξαν πειρατές Κινέζοι στις λαγόνες.
Γυμνοί με ξύλινους φαλλούς τριγύρω απ'το λαιμό
μας σπρώχναν προς την θάλασσα με τόξα οι Παταγόνες.

Κόκαλο ρίξε στο σκυλί το μαύρο που αλυχτά
και στείλε την "φιγούρα" μας στον πειρατή ρεγάλο
Πες μου, που βρέθηκε η στεριά στου πέλαου τ'ανοιχτά
και το δεντρί με το πουλί που κρώζει το μεγάλο;

Για το άστρο της ανατολής κινήσαμε μικροί.
Πουλί, πουλάκι στεριανό, θάλασσα δεν σου πρέπει!
Και σε που σε φυτέψαμε, παιδί στο Κονακρί,
με γράμμα συμβουλευτικό της μάνας σου στην τσέπη.

Του ναύτη δώσ' του στην στεριά κρεβάτι και να πιει.
-όλο τον κόσμο γύρισες, μα τίποτα δεν είδες....-
Μες το μετάξι κρύβονταν της Ίντιας οι σκορπιοί
κι έφερνε ο αγέρας της νοτιάς στην πλώρη άμμο κι ακρίδες.

Σημάδι μαύρο απόμεινε κι ας έσπασε ο χαλκάς.
-στην αγορά του Αλιτζεριού δεμένη να σε σύρω-
Και πήδηξ' ο μικρός θεός μια νύχτα, των Ινκάς,
στου Αιγαίου τα γαλανά νερά, δυο μίλια όξω απ' την Σκύρο

Μεσάνυχτα και ταξιδεύεις δίχως πλευρικά!
Σκιάζεσαι μήπως στο γιαλό τα φώτα σε προδίνουν,
μα πρύμα πλώρα μόνη εσύ πατάς στοχαστικά,
κρατώντας στα χεράκια σου τον λύχνο του Αλαδίνου.
 
http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Lyrics&act=details&song_id=7647

 http://kavvadias.ekebi.gr/

Μιλτιάδης Πασχαλίδης, τραγούδια και κουβέντα με τη Β λυκείου

Τετάρτη 13/5/2009

Αφορμή γι αυτή τη συνάντηση μας έδωσε μια επίσκεψη τμήματος λυκείου με τη φιλόλογό του στο βιβλιόσπιρτο, όπου παρακολούθησαν βίντεο για τη ζωή και το έργο του Γ. Σεφέρη. Μετά την προβολή είδαμε κάποια βιβλία του που υπάρχουν στη συλλογή, και σχετικά περιοδικά με αφιερώματα και κατόπιν ακούσαμε απο CD, μελοποιημένα του ποιήματα. Ανάμεσά τους, και το ποίημα "Αφήγηση", μελοποιημένο απο τον Μ. Πασχαλίδη. Όχι απο τα ιδιαίτερα γνωστά, πολύ δυνατό σαν εικόνα και σαν συναίσθημα. Εκτός απο τους στίχους, τους έκανε εντύπωση και η σύνθεση. Επίσης δυνατή, δυναμική, ξεκινάει σαν μελαγχολική μπαλάντα ("Αυτός ο άνθρωπος πηγαίνει κλαίγοντας"... ) και υψώνεται σε έναν ροκ ρυθμό, που με τη βοήθεια της βαθειάς φωνής του Πασχαλίδη βγάζει όλο το ... χυμό απο τους  στίχους ("Τον συνηθίσαμε, δεν αντιπροσωπεύει τίποτα"... )

Ήταν φανερό πως άγγιξε τα παιδιά. Την ώρα που το τμήμα αποχωρούσε έπεσε και η ιδέα να προσκαλέσουμε τον ίδιο το μουσικό. Πράγμα που έγινε, ήρθε αφιλοκερδώς, με μόνο εξοπλισμό την κιθάρα του, για να παίξει και να μιλήσει με ένα τμήμα μαθητών!

Ανάμεσα σε αυτά που είπε ο φιλοξενούμενός μας στα παιδιά (της Β λυκείου του 39), ήταν και το εξής:

-Ο καλλιτέχνης πρέπει να «σκοτώνει» το δυνατό του σημείο.

(Εννοώντας ότι δεν πρέπει να αρκείται στο να καλλιεργεί μόνο αυτό, αλλά χρειάζεται να δουλεύει και να ψάχνεται επίσης στα άλλα σημεία, αυτά που δεν του βγαίνουν εύκολα, γιατί αλλιώς αποκτάει «μανιέρα»)

 Συχνά διέκοπτε το τραγούδι στη μέση και διηγιόταν κάτι που του ερχόταν στο μυαλό. Δε μας πείραξε νομίζω...

Κάποια τραγούδια του δεν ήθελε να τα πει,  «Αυτό το έχω βαρεθεί..», ήθελε να πει πράγματα που δεν θ ακούγαμε συχνά σε συναυλίες ή δίσκους.

Κάποια μαθήτρια είπε δακρυσμένη ότι μετά απο αυτό ένοιωθε μειωμένη αυτοπεποίθηση (θέλει να ασχοληθεί με τη μουσική)  και μια άλλη κοπέλλα, που είχε συμβάλλει στην προετοιμασία, ξέσπασε σε κλάματα, συγκίνησης, αλλά και αγανάχτησης για συμμαθητές της που δεν είχαν συμβάλλει στο εγχείρημα. Γενικά, συναισθήματα ανάμεικτα, γνωστά σε όλους μας, μικρότερους και μεγαλύτερους(!), γεννήματα δυνατών εμπειριών.

Μας έπαιξε, σε τέλεια .. μείξη, τα ρεφρέν των «You look wonderful tonight», «Το φιλαράκι» και το δικό του «Κακές συνήθειες», για το οποίο είχε κατηγορηθεί πως το έκλεψε από το αμέσως προηγούμενο… που στην ουσία και αυτό μοιάζει με το πρώτο στη σειρά,  κλπ κλπ. (Τελικά οι «κλεψιές» στη μουσική δεν είναι αυτό που νομίζουμε ακριβώς).

Τέλος, μας είπε ότι  διαβάζοντας την ΑΦΗΓΗΣΗ του Σεφέρη, συνειδητοποίησε τι είναι ποίηση. Πώς κάποιες φράσεις σε χτυπάνε κατευθείαν στο μυαλό και στην καρδιά, -κάπως έτσι ήταν το νόημα τέλος πάντων, ας μου συγχωρεθεί το .. αυτοσχέδιο ρεζουμέ, δεν είχα και δημοσιογραφικό κασετοφωνάκι..

Κι έτσι ένοιωσε την ανάγκη να τη ντύσει με μουσική.

Παρ’ όλα αυτά δήλωσε πως δεν είναι υπέρ της μελοποίησης ποιητών γενικά. 

Μετά από ερώτημα μαθητή «ποιο τραγούδι του πιστεύει  ότι μάλλον θα θυμάται περισσότερο ο κόσμος μετά από καιρό» απάντησε πως δεν το έχει σκεφτεί, αλλά το πρώτο που του ερχόταν στο μυαλό ήταν το «Παραμύθι με λυπημένο τέλος».

Τέλος.  Δείτε το βίντεο με την "Αφήγηση"