Άλλοτε (χ2)

Πειραματισμός μελοποίησης στίχων σε δύο φάσεις, με μεγάλη χρονική απόσταση (Λεπτομέρειες στο βίντεο)

Περισσότερa στο κανάλι. Kat Tz.: My YouTube channel

Εγώ δεν είμαι ποιητής...

Πέθανε κι ο Νίκος Παπάζογλου.  Ακόμα δε χωνέψαμε το θάνατο του Ρασούλη..

Mια διαδικτυακή φίλη έγραψε στον τοίχο της στο fb:

Μόλις το έμαθα. Φτάνει πια! Φτάνει! Θα μείνουμε με ποιους; Με ποιους; Αχ γιατί η κραυγή μου δεν μπορεί να ακουστεί εδώ μέσα; Γιατί; Πάει κι αυτός... πάει.. Είμαι πολύ λυπημένη... πολύ.. κλείνω... 

Να συμπληρώσω: 

Όταν θυμάμαι τη μορφή του στις συναυλίες, δωρική, να ξεσηκώνει τον κόσμο.. Άσε .. μόλις το είδα αισθάνθηκα ακριβώς ό,τι λες.. Να κραυγάζαμε, ναι.. Να βγάζαμε όλο τον πόνο απο τις απώλειες.. Μόνη ελπίδα να ρθουν νέες τέτοιες μορφές, σ' ......όλο το φάσμα της κοινωνίας, τέχνες, επιστήμες.. κινήσεις πολιτών.. Να βρούμε φωνή ξανά, να μην ακούγονται πιά τόσο οι κιάμοι, οι τζούλιες, οι πάγκαλοι, τα ψώνια της Ανίτας, οι μυξοδημοσιογράφοι, οι μικροπολιτικοί..

"Μέρες Αργίας". Ποίημα του Δ. Καψάλη απο τα Διάφανα Κρίνα

Δεν είναι αυτό ποίηση;;; (Μανώλης Ρασούλης. Τραγουδοποιός; Έτσι απλά;)

ΤΟΥ ΧΑΡΟΥ ΤΟ ΠΑΡΑΠΟΝΟ. 

Στίχοι: Μανώλης Ρασούλης
Μουσική: Νίκος Ξυδάκης
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Παπάζογλου & Δημήτρης Κοντογιάννης ( Ντουέτο ) 

από το δίσκο ''Η εκδίκηση της γυφτιάς'' (1978)

(http://www.youtube.com/watch?v=AnudLbiUkaM&feature=related)

http://www.youtube.com/watch?v=n3LdqYh6ebw&feature=related 

και άλλα .....

Κάτσε θάνατε και πες μου
το δικό σου πόνο
Αν αγάπησες ποτέ σου
... σ' άφησαν μια νύχτα μόνο;;

Αχ τη ζωή αγάπησα
που πήγα να πεθάνω
όλο τη κλέβω τη νυχτιά 
μα την αυγή τη χάνω

Στείλε χάρε να χαρείς
κάποιον να με πάρει

αγαπήσαμε την ίδια 

μα αυτή δεν μας γουστάρει

Δεν τον γούσταρε η ζωή το Ρασούλη;; Αποκλείεται!  Τέτοιες μορφές η ζωή τις χαίρεται. Γιατί όμως τον έστειλε να συναντήσει το άλλο φιλαράκι του, το Χάρο, τόσο σύντομα;; Και με τέτοιο τρόπο; 

Ίσως τον διεκδικούσαν και οι δύο... Και δεν πρόκειται να μάθουμε ποτέ τι συνεννοήσεις έκαναν. Η Ζωή είναι θηλυκού γένους, όπως στους στίχους του Ρασούλη;;; Κι ο Χάρος αρσενικού; 
Αν ναι, τότε εκείνος ίσως τον πήρε με τη βία. Από ζήλεια.

Επίσκεψη συγγραφέα Κου Κορωνιού

Είδηση.. ετεροχρονισμένη, αλλά κάλλιο αργά παρά ποτέ. (Αν το "Βιβλιόσπι(ρ)το" ήταν ιστοσελίδα και όχι ιστολόγιο, ημερολογιακά δηλαδή δομημένο, δε θα φαινόταν τόσο...).
Το Δεκέμβριο είχαμε την τιμή να φιλοξενήσουμε στο χώρο μας τον συγγραφέα κύριο Κώστα Κορωνιό, ετών 85 περίπου, που μας μίλησε για 2 από τα βιβλία του, το "Η άλλη όψη του θανάτου" και το "Αναμνήσεις από τη Μακρόνησο". Το βιντεάκι με μικρά αποσπάσματα από τη συνάντησή μας μαζί του, είναι πλέον διαθέσιμο για ... κριτικές ως προς την τεχνική του αρτιότητα. (Μια πρώτη, ερασιτεχνική προσπάθεια είναι, δείξτε επιείκια!)
Στους τίτλους του τέλους αναφέρονται κάποιες πληροφορίες για την επίσκεψη αυτή.

Να πούμε μόνο εδώ, ότι ηταν μια όμορφη συνάντηση, ο κύριος Κορωνιός γλυκός, νεανικός και σεμνός, τα βιβλία του δύσκολα για μαθητές γυμνασίου, αλλά με στυλ γραφής προσωπικό και ξεχωριστό, που θα γοήτευε τους ενήλικες. Τα παιδιά τού έκαναν ερωτήσεις, κι εκείνος ανησυχούσε μήπως τα κουράσει..
Η αφορμή για να προσκαλεστεί δόθηκε από μια ενότητα στο μάθημα της Ιστορίας και η ευκολία στο να κανονιστεί η επίσκεψη, παρουσιάστηκε στο πρόσωπο της εγγονής του, της Μυρτώς, που την έχουμε μαθήτρια στην Β' Γυμνασίου! Η φιλόλογος των παιδιών κα Θεοφάνη μας διάβασε αποσπάσματα απο τα βιβλία του, που μας τα δώρισε εκείνος με αφιέρωση, αφού πρώτα μας μίλησε για την πολυτάραχη ζωή του, και μοιράστηκε τη χαρά μας για την επαφή με τα παιδιά,  που τα αντιμετώπιζε σαν ίσος προς ίσον.
Ένας άνθρωπος που η παρουσία του είναι ζωντανή απόδειξη πως όταν το πνεύμα διατηρεί τη νεανικότητά του, παρασύρει πολλές φορές και το σώμα!

Φίλοι βιβλιοθηκών, φιλίες διαδικτυακές, άλλα... πλούτη, άλλα μήκη και πλάτη...

 Η "Φωνή των φίλων των ελληνικών βιβλιοθηκών" στο facebook, αποκτά όλο και περισσότερα μέλη μέσα σε λίγο διάστημα.
Επίσης δημιουργήθηκε στο facebook  σελίδα του Γραφείου Σχολικών Βιβλιοθηκών (Διεύθυνση ΣΕΠΕΔ του Υπουργείου Παιδείας Δβμκθ κλπ -μεγάλο όνομα, πού να το γράφεις όλο..). Μέλλει να δείξει αν θα έχει και κάτι ουσιαστικό να δώσει.
Ευχάριστα και καλοδεχούμενα νέα, μακάρι να εξαπλωθεί το ρεύμα και να αναστραφεί κάποια στιγμή η κατάσταση, που κάθε άλλο παρά ευνοεί την ουσιαστική γνώση, την αναζήτηση. (Μακριά από κάποιους βαθιά νυχτωμένους το ξύπνημα, το ταρακούνημα...)
Ίσως όμως και όχι. Ίσως να πρόκειται για απάθεια  φαινομενική. Ίσως αύριο, σε λίγες βδομάδες, σε λίγους μήνες, ξεσπάσει η δίψα. 
  Η δίψα για αλήθεια, για αντίσταση στο κατρακύλημα.. Ίσως. 
(Παρένθεση εδώ για λίγο ξεδίψασμα μουσικό):
Δίψα.  
Nikos Portokaloglou
Ανέβηκε από marina2984.
(... μη μου πει κανείς ότι πάλι Πορτοκάλογλου έβαλα, τι να κάνω, για δίψα μιλούσα, για δίψα έχει μιλήσει κι αυτός. Και πολύ ωραία)

Μπορεί λοιπόν σε λίγο καιρό να γίνουμε Λίβυοι, Αιγύπτιοι, Τυνήσιοι. Ή και Άγγλοι φοιτητές, Γάλλοι εργάτες. Να βγούμε στους δρόμους μετά από κάλεσμα μέσω του διαδικτύου, όπως έγινε και στην Αίγυπτο και να βγάλουμε την αγανάκτησή μας με τρόπους καινούριους, πέρα από κομματικές αγκυλώσεις, αναγνωρίζοντας ποιοι είναι οι πραγματικοί αντίπαλοι, ποιοι μας κοροϊδεύουν, ποιοι μας εκμεταλλεύονται.  
 

Αυξάνεσθε και ... κατακυριεύσατε, φίλοι των βιβλιοθηκών, διότι αυξάνονται άλλοι που αν κατακυριεύσουν, χαθήκαμε. (οι "άλλοι" είναι πολλών κατηγοριών. Π.χ. ανεγκέφαλοι, ανίκανοι, ανάξιοι, άνοες, ανοϊκοί, αναξιόπιστοι, ανόητοι, άνανδροι, άνευροι, αναίσθητοι,  τελος πάντων πολλοί ΑΝ-.. , στερημένοι δηλαδή. Από διαφόρων ειδών θετικές ιδιότητες, θετικές προθέσεις, κλπ κλπ.. (Μιλάω κυρίως για τους "έχοντες". Εξουσία, θέσεις, μέσα κ.ά. Αλλά όχι μόνον). (Π)σόρυ για τον μακροσκελή σχολιασμό και τα πολλά επίθετα, ευκαιρία για ξέσπασμα ήταν.. 

Έχουν σχέση όλα αυτά με τα βιβλία; Είναι κάποια βοήθεια τα βιβλία όταν ψάχνεις μια διέξοδο; Θάλεγα ότι συνήθως ναι. Όχι πάντα. Εξαρτάται και απο τον αναγνώστη. Από πολλά... Θέλει να βρεις τα κατάλληλα. Να βρεις τους συγγραφείς που θα σου μιλήσουν έντιμα, με ψυχή, με γνώσεις βαθιές, όχι του ποδαριού. Για να διαλέξεις π.χ.  ένα Βιβλίο Ιστορίας ανάμεσα στα τόσα, δεν είναι εύκολο. Και μάλιστα τώρα που υπάρχει πόλωση ανάμεσα στους ιστορικούς, -και όχι μόνο-  ως προς το πώς πρέπει να καταγράφεται και να διδάσκεται η ιστορία... Τι 'χες Γιάννη Τι' χα πάντα... (Ελλάδα η χώρα της Αιώνιας Διχόνοιας;; )

Έπειτα, για να διαλέξεις ένα Λογοτεχνικό Βιβλίο, να βυθιστείς στις σελίδες του ξεχνώντας τα γύρω και να βγείς στο τέλος στην επιφάνεια έχοντας ψαρέψει Θησαυρούς απ' το βυθό, πάλι δεν είναι εύκολη υπόθεση. Μπορεί να το τελειώσεις γιατί σου κέντρισε την περιέργεια, αλλά να μην σου αφήσει κάποια γεύση ξεχωριστή, σαν ένα πρόχειρο φαγητό από το κυλικείο, που κόβει απλώς την πείνα. 
Μπορεί όμως και να πέσεις σε κοραλλιογενή εδάφη, γεμάτα χρώματα. Τότε νοιώθεις χορτασμένος, πλήρης. Θέλεις κι άλλο αργότερα. Θέλεις κι άλλα τέτοια ερεθίσματα, να ψαχουλέψεις με λαχτάρα και να αναδυθείς μεταμορφωμένος.  

Όπως λένε πατεράδες και μανάδες... "Διάβαζε παιδί μου να γίνεις άνθρωπος"

Αν δεν μεταμορφωνόμαστε, 
αν δεν εξελισσόμαστε -ως εγκέφαλοι- πώς να περιμένουμε να μεταφορφθωθούμε σα λαός; να αποκτήσουμε ξανά αξιοπρέπεια, αυτοπεποίθηση, υπευθυνότητα, να πάρουμε πίσω τα δικαιώματα, που τώρα μας "περικόπτουν" άλλοτε με το γάντι, άλλοτε με τη βία; 

Το σκοτεινό τρυγόνι του Παπαδιαμάντη...

Δείτε το πολύ όμορφο βίντεο που έφτιαξε ο συνάδελφος, χημικός  και υπεύθυνος Σχ. βιβλιοθήκης, Γιώργος. Μπ., για το ποίημα του Παπαδιαμάντη "Το σκοτεινό τρυγόνι",

μελοποιημένο από τον Μανώλη Λιαπάκη και τραγουδισμένο από τον Σωκράτη Μάλαμα.

Μάνα μου,

εγώ είμαι τ' άμοιρο

το σκοτεινό τρυγόνι

όπου το δέρνει ο άνεμος

βροχή που το πληγώνει..

Το δόλιο

όπου κι αν στραφεί

απ' όπου κι αν περάσει

δε βρίσκει πέτρα να σταθεί

κλωνάρι να πλαγιάσει..

Εγώ βαρκούλα μοναχή

βαρκούλα αποδαρμένη

μέσα σε πέλαγο ανοιχτό

σε θάλασσα αφρισμένη..

Παλεύω με τα κύματα

χωρίς πανί, τιμόνι

κι άλλη δεν έχω άγκυρα

πλην την ευχή σου μόνη..

Συμπληρώνονται φέτος 100 χρόνια απο το θάνατο του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη.

Υλικό στη βιβλιοθήκη μας (για τους εντός του χώρου, προς δανεισμό, αλλά και για τους εκτός,  προς εντυπωσιασμό..):

Στον Ταξιθετικό Αριθμό ΕΔ ΠΑΠ, τα διηγήματά του:

Τα ρόδινα ακρογιάλια και άλλα διηγήματα, Ρεμβασμός του Δεκαπενταυγούστου , Όνειρο στο κύμα κ.α. διηγήματα, Ναυαγίων ναυάγια, Πρωτοχρονιάτικα κ.ά. Διηγήματα, Πασχαλινά διηγήματα,
Στο Χριστό στο Κάστρο κ.ά. Διηγ.., Βαρδιανος στα Σπόρκα κ.ά.

Επίσης στο ΕΜ ΠΑΠ, το διάσημο μυθιστόρημά του  "Η Φόνισσα"

Τη Φόνισσα τη διαθέτουμε επίσης και από τις εκδόσεις ERGO, με φωτογραφικό οδοιπορικό του Γιάννη Μάγγου, ο οποίος και μας το παραχώρησε. (Ο κος Μάγγος είναι καθηγητής Φυσικής Αγωγής και έχει κάνει πολλές ανάλογες ωραίες παρουσιάσεις)
ΞΜ TOL Το Έγκλημα και η Τιμωρία, (Ντοστογιέφσκι, σε μετάφραση του Παπαδιαμάντη

ΕΜ ΠΕΡ,  Περάνθη Μιχάλη, Ο κοσμοκαλόγερος (για τον Παπαδιαμάντη)

370.3 ΕΚΠ , ΕΕΕ, Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό, τόμος 8 
889.04 ΒΑΡ, Βαρίκα Βάσου, Συγγραφείς και Κείμενα, Γ΄ Αλ. Παπαδιαμάντη «Βαρδιάνος στα σπόρκα»

889.04 ΜΠΟ, Μπουκάλα Παντελή, Ενδεχομένως, «Πότε νηστικός και πότε χορτάτος», Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη Αλληλογραφία,

889.05 ΠΑΠ, Παπαδιαμαντικά Τετράδια, τεύχη 1-4

889.308 ΠΑΛ, Η ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ ΜΑΣ, εκδόσεις Σόκολη, τόμος ΣΤ΄, σ.114-209

889.308 ΠΑΠ, Άπαντα

889.309 ΤΡΙ, Τριανταφυλλόπουλος Ν.Δ., Δαιμόνιον Μεσημβρινό, 11 Κείμενα για τον Παπαδιαμάντη

889.309 ΓΚΑ, Γκασούκα Μαρίας, Η κοινωνική θέση των γυναικών στο έργο του Παπαδιαμάντη

889.309 ΕΛΥ, Ελύτη Οδυσσέα, Η μαγεία του Παπαδιαμάντη

889.309 ΚΟΛ, Κολυβά Ιωακείμ-Κίμωνα, Λογική της αφήγησης και ηθική του λόγου, Μελετήματα για τον Παπαδιαμάντη

889.309 ΜΗΛ, Μηλιώνης Χριστόφορος, Σημαδιακός κι αταίριαστος

889.309 ΜΟΛ, Μολινού Στρατή, Με τους ήρωες του Παπαδιαμάντη

889.309 ΠΑΠ, Κέντρου Μικρασιατικών Σπουδών, Παπαδιαμάντης και Σκιάθος

889.309 ΤΡΙ, Τριανταφυλλόπουλου Δ., «Πελιδνός και παράφρων τύραννος» Αρχαιολογικά στον Παπαδιαμάντη

889.4 ΕΛΥ, Ελύτης Οδυσσέας, Εν λευκώ, Η μαγεία του Παπαδιαμάντη, σ.57- 106

889.4 ΛΟΡ, Λορεντζάτος Ζήσιμος, Μελέτες Α΄, σ. 235-265

889.4 ΛΥΠ, Λυπουρλής Δημήτρης, Εν παρόδω 2, …ο διηγηματογράφος μας, σ.7-14

889.6 ΠΑΠ, Παπαδιαμάντη Αλέξανδρου, Αλληλογραφία

Υπάρχουν πολλών ειδών Στέκια.. !

Υπάρχει ένα τραγουδάκι στην παλιά εκείνη αγαπημένη ραδιοφωνική εκπομπή, "Εδώ Λιλιπούπολη", (μουσική Μ. Χατζηδάκι) που λέει "«Μη μου μιλάτε, μη με τραβάτε, απ' το μουσείο δε θέλω να βγω»... Προφανώς το ήξερε ο μικρός μαθητής απ' τη Βόρεια Ελλάδα και το παράλλαξε για ... άλλες ανάγκες. Δείτε το ρεπορτάζ:

http://www.agelioforos.gr

ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΛΙΝΑ ΚΟΪΝΑ

Στέκι οι σχολικές βιβλιοθήκες

«Μη μου μιλάτε, μη με τραβάτε, από τη βιβλιοθήκη δε θέλω να βγω»...

Μέσα σε λίγες λέξεις οι μαθητές συμπυκνώνουν τον ενθουσιασμό τους για την πολύχρωμη αίθουσα βιβλιοθήκης που απέκτησε το 3ο Δημοτικό Χαλάστρας.

Με πρωτοβουλία της σχολικής συμβούλου, Ιωάννας Αρβανίτη, «απρόσωπες» και γκρίζες αίθουσες οκτώ σχολείων μεταμορφώνονται σε ζωντανούς χώρους μελέτης, ψυχαγωγίας και πολιτισμού, όπου καλλιεργείται κουλτούρα ανάγνωσης στους μαθητές.

.... Το πρόγραμμα αφορά τη δημιουργία νέων σχολικών βιβλιοθηκών (με συλλογές έντυπης και ψηφιακής μορφής) και την ενίσχυση εκείνων που προϋπήρχαν. Από το 2007 η κ. Αρβανίτη, σε συνεργασία με τον καθηγητή του ΑΠΘ, Δημήτρη Γερμανό, τους εκπαιδευτικούς των σχολείων, τους γονείς και την τοπική αυτοδιοίκηση, κατάφεραν να προσφέρουν ένα ανεκτίμητο δώρο στα παιδιά.

«Το σημερινό σχολείο, για να πετύχει τους στόχους του, πρέπει να διαθέτει ένα αναβαθμισμένο και εμπλουτισμένο εκπαιδευτικό περιβάλλον, όπως είναι οι βιβλιοθήκες που δημιουργούμε», αναφέρει η κ. Αρβανίτη, η οποία προτείνει ουσιαστικά την ένταξη της βιβλιοθήκης στην καθημερινή λειτουργία του σχολείου.

Πολλαπλό ρόλο παίζει η περιοχή του καθιστικού με τους καναπέδες.

... Ομως, δεν είναι μόνο το «σαλονάκι» που συνεισφέρει στη διαμόρφωση του θετικού κλίματος. Οι κουρτίνες, τα χρώματα στους τοίχους, τα έπιπλα και οι σταθμοί εργασίας με τους Η/Υ παίζουν σημαντικό ρόλο στη διάθεση των παιδιών. Αυτό, άλλωστε, αποδεικνύεται και από τα σχόλια των μαθητών του 3ου Δημοτικού Χαλάστρας και του 1ου Δημοτικού Σίνδου, όπου εγκαινιάστηκαν πρόσφατα δύο αίθουσες βιβλιοθηκών.

«Ετσι ονειρευόμουν την τάξη μου», αναφέρει ο Σάββας, μαθητής του 3ου Δημοτικού Χαλάστρας, ενώ ο Μανόλης, μαθητής της στ' τάξης τονίζει: «Μη μου μιλάτε, μη με τραβάτε, από τη βιβλιοθήκη δε θέλω να βγω».

Ομως και στο 1ο Δημοτικό Σίνδου τα παιδιά είναι ενθουσιασμένα.
.... Στόχος μας είναι να λειτουργήσει ως δανειστική βιβλιοθήκη και για τους γονείς», υποστηρίζει ο Μωυσής Τυρίδης, υπεύθυνος της βιβλιοθήκης στο 1ο Δημοτικό Σίνδου.

Ας θυμηθούμε όμως και επί τή ευκαιρία το "Μουσείο", με το Σπύρο Σακκά, αλλά κι άλλο ένα ωραίο απο την παραμυθένια Λιλιπούπολη, απόσπασμα, 
"Ο παπαγάλος μαθαίνει καλούς τρόπους". 
(Μην τολμήσει και πει κανείς ότι το τελευταίο θυμίζει λίγο την υπεύθυνη της βιβλιοθήκης και τις οδηγίες συμπεριφοράς για τους νέους επισκέπτες της πρώτης!) 

Ελληνική Αντίσταση 1941-1944: "Στ' άρματα.."

Νίνα Σιμόν: φωνή αξέχαστη!

Μιας και στην προηγούμενη ανάρτηση ήμασταν σε μουσικά μονοπάτια, ας ακολουθήσουμε λίγο ακόμα αυτό το δρόμο. Ας δούμε ένα πανέμορφο βιντεο-κλιπ με μια από τις πιο ζεστές γυναικείες φωνές της τζαζ.

Με αφορμή τα 30 χρόνια που έχασε (...)

Ακούσαμε, είδαμε και διαβάσαμε πολλά αυτές τις μέρες για τον Τζον Λέννον. Δε χρειάζεται να προσθέσουμε τα δικά μας. Εμείς, με αυτή την αφορμή, απλώς θυμηθήκαμε και φιλοξενούμε στο Βιβλιόσπι(ρ)το ένα από τα αγαπημένα μας τραγούδια των Σκαθαριών και επίσης ένα από τα λιγότερο γνωστά.
Απολαύστε!!



Και τι ειρωνία... Ο Λέννον μιλούσε για παράφρονες που κυβερνούν την κοινωνία, για μεγάλες ιστορικές μορφές που δε γλίτωσαν από τα χέρια τους, κ.ά..
Για διαβάστε:

"Laurel and Hardy, that's John and Yoko. And we stand a better chance under that guise because all the serious people like Martin Luther King and Kennedy and Gandhi got shot."
-- John Lennon
"Our society is run by insane people for insane objectives. I think we're being run by maniacs for maniacal ends and I think I'm liable to be put away as insane for expressing that. That's what's insane about it"
-John Lennon

Στη Βιβλιοθήκη μας θα βρείτε το βιβλίο "The Beatles" που μπορείτε να το δανειστείτε σύμφωνα με τον αναρτημένο κανονισμό ή να το ξεφυλίσσετε σε κάποιο διάλειμμα ή κενό σας

Μιλτιάδης Πασχαλίδης, τραγούδια και κουβέντα με τη Β λυκείου

Τετάρτη 13/5/2009

Αφορμή γι αυτή τη συνάντηση μας έδωσε μια επίσκεψη τμήματος λυκείου με τη φιλόλογό του στο βιβλιόσπιρτο, όπου παρακολούθησαν βίντεο για τη ζωή και το έργο του Γ. Σεφέρη. Μετά την προβολή είδαμε κάποια βιβλία του που υπάρχουν στη συλλογή, και σχετικά περιοδικά με αφιερώματα και κατόπιν ακούσαμε απο CD, μελοποιημένα του ποιήματα. Ανάμεσά τους, και το ποίημα "Αφήγηση", μελοποιημένο απο τον Μ. Πασχαλίδη. Όχι απο τα ιδιαίτερα γνωστά, πολύ δυνατό σαν εικόνα και σαν συναίσθημα. Εκτός απο τους στίχους, τους έκανε εντύπωση και η σύνθεση. Επίσης δυνατή, δυναμική, ξεκινάει σαν μελαγχολική μπαλάντα ("Αυτός ο άνθρωπος πηγαίνει κλαίγοντας"... ) και υψώνεται σε έναν ροκ ρυθμό, που με τη βοήθεια της βαθειάς φωνής του Πασχαλίδη βγάζει όλο το ... χυμό απο τους  στίχους ("Τον συνηθίσαμε, δεν αντιπροσωπεύει τίποτα"... )

Ήταν φανερό πως άγγιξε τα παιδιά. Την ώρα που το τμήμα αποχωρούσε έπεσε και η ιδέα να προσκαλέσουμε τον ίδιο το μουσικό. Πράγμα που έγινε, ήρθε αφιλοκερδώς, με μόνο εξοπλισμό την κιθάρα του, για να παίξει και να μιλήσει με ένα τμήμα μαθητών!

Ανάμεσα σε αυτά που είπε ο φιλοξενούμενός μας στα παιδιά (της Β λυκείου του 39), ήταν και το εξής:

-Ο καλλιτέχνης πρέπει να «σκοτώνει» το δυνατό του σημείο.

(Εννοώντας ότι δεν πρέπει να αρκείται στο να καλλιεργεί μόνο αυτό, αλλά χρειάζεται να δουλεύει και να ψάχνεται επίσης στα άλλα σημεία, αυτά που δεν του βγαίνουν εύκολα, γιατί αλλιώς αποκτάει «μανιέρα»)

 Συχνά διέκοπτε το τραγούδι στη μέση και διηγιόταν κάτι που του ερχόταν στο μυαλό. Δε μας πείραξε νομίζω...

Κάποια τραγούδια του δεν ήθελε να τα πει,  «Αυτό το έχω βαρεθεί..», ήθελε να πει πράγματα που δεν θ ακούγαμε συχνά σε συναυλίες ή δίσκους.

Κάποια μαθήτρια είπε δακρυσμένη ότι μετά απο αυτό ένοιωθε μειωμένη αυτοπεποίθηση (θέλει να ασχοληθεί με τη μουσική)  και μια άλλη κοπέλλα, που είχε συμβάλλει στην προετοιμασία, ξέσπασε σε κλάματα, συγκίνησης, αλλά και αγανάχτησης για συμμαθητές της που δεν είχαν συμβάλλει στο εγχείρημα. Γενικά, συναισθήματα ανάμεικτα, γνωστά σε όλους μας, μικρότερους και μεγαλύτερους(!), γεννήματα δυνατών εμπειριών.

Μας έπαιξε, σε τέλεια .. μείξη, τα ρεφρέν των «You look wonderful tonight», «Το φιλαράκι» και το δικό του «Κακές συνήθειες», για το οποίο είχε κατηγορηθεί πως το έκλεψε από το αμέσως προηγούμενο… που στην ουσία και αυτό μοιάζει με το πρώτο στη σειρά,  κλπ κλπ. (Τελικά οι «κλεψιές» στη μουσική δεν είναι αυτό που νομίζουμε ακριβώς).

Τέλος, μας είπε ότι  διαβάζοντας την ΑΦΗΓΗΣΗ του Σεφέρη, συνειδητοποίησε τι είναι ποίηση. Πώς κάποιες φράσεις σε χτυπάνε κατευθείαν στο μυαλό και στην καρδιά, -κάπως έτσι ήταν το νόημα τέλος πάντων, ας μου συγχωρεθεί το .. αυτοσχέδιο ρεζουμέ, δεν είχα και δημοσιογραφικό κασετοφωνάκι..

Κι έτσι ένοιωσε την ανάγκη να τη ντύσει με μουσική.

Παρ’ όλα αυτά δήλωσε πως δεν είναι υπέρ της μελοποίησης ποιητών γενικά. 

Μετά από ερώτημα μαθητή «ποιο τραγούδι του πιστεύει  ότι μάλλον θα θυμάται περισσότερο ο κόσμος μετά από καιρό» απάντησε πως δεν το έχει σκεφτεί, αλλά το πρώτο που του ερχόταν στο μυαλό ήταν το «Παραμύθι με λυπημένο τέλος».

Τέλος.  Δείτε το βίντεο με την "Αφήγηση"