Αγρύπνια..

(όχι του Θ. Παπακωνσταντίνου...)  Τραγουδάκι...δικό μου -με την παλιά φωνή.
Από τη συλλογή "Πειραματάκια" 

Αγρύπνια (στίχοι)

                                Που  να πάρει

                                       αν κι απόψε

                                              ξενυχτήσω

                                                    κι αλυχτήσω

                                                           σαν αδέσποτο

                                                                            ξανά

                                                             στης αγρύπνιας

                                                                    τα στενά

                                                           θα πληρώσω

                                                    όσο όσο

                                             κάτι τι

                                      να περισώσω

                                  και να κοιμηθώ

                                ξανά.

Δείτε το στο κανάλι μου: https://www.youtube.com/watch?v=r0dPEkJKtho
Αναγκαστικά εκεί το έβαλα σαν ταινιάκι. 

Πειραματίζομαι λοιπόν πάλι. Πάνω στα παλιά πειραματάκια.

Σχολικά δρώμενα. (Και πάμε για επόμενα;)

Τέλος σχολικής χρονιάς.  Τέλος εποχής για τα παιδιά της Γ' λυκείου, τέλος εργασιακής θητείας για κάποιους συναδέλφους... Έπεσε κλάμα στο γραφείο καθηγητών την τελευταία μέρα όπως έμαθα (γιατί εγώ έλειπα, είχα πάει ξανά στο 30ό γυμνάσιο, από όπου είχα αποσπαστεί για ένα χρόνο).

Η Μάντω βγαίνει στη σύνταξη. Μαζί της, και με την Κατερίνα (την τωρινή διευθύντρια του 24) είχαμε κάνει την πρώτη θεατρική παράσταση στο 24, το Μάιο του 2007.
(βλέπετε αν θέλετε http://kafrin-lib.blogspot.gr/p/2001-2007.html )
Από τότε, οι δυο αγαπητές συναδέλφισσες συνέχισαν με παραστάσεις κάθε χρόνο. Μέχρι που φέτος ξαναγύρισα προσωρινά στο 24 κι έτσι είχα πάλι τη χαρά να συνεργαστώ με τη Μάντω, να βοηθήσουμε παιδιά να ανοιχτούν και να εκφραστούν, να δώσουμε στο μεράκι μας μορφή και σχήμα...
Ετοιμάσαμε λοιπόν μια παράσταση σε δύο μέρη. Το πρώτο, με αποσπάσματα από το βιβλίο του Κ. Θεοτόκη "Η τιμή και το χρήμα" Το δεύτερο, με αποσπάσματα από τη "Λυσιστράτη".
Γιατί αυτά τα δύο;
Επειδή η αρχική σκέψη και επιθυμία (της Μάντως) ήταν να τιμήσουμε τη γυναίκα. Σαν ερωτευμένη, σα μάνα, σα θύμα, σα θύτη, σαν καταλύτη. Πρότεινε λοιπόν το απόσπασμα από το έργο του Θεοτόκη, που διδάσκεται και στη Β λυκείου. Εγώ πρόσθεσα σαν ιδέα τη συγκεκριμένη απόδοση της Λυσιστράτης, που με είχε ενθουσιάσει, κι έτσι ξεκινήσαμε το σχηματισμό της θεατρικής ομάδας. Πριν ξεκινήσει η παράσταση, προβλήθηκε το βίντεο "Women in Art"
http://www.youtube.com/watch?v=nUDIoN-_Hxs


Ολόκληρη η βραδιά, βιντεοσκοπήθηκε και ανέβηκε στο YouTube από την Αυγή και μπορείτε να τη δείτε σε ξεχωριστά μέρη: 
http://www.youtube.com/watch?v=-p8b-tvdhaA&feature=relmfu

Έγινε στην αυλή-ταράτσα του σχολείου, με ελαφρύ αεράκι, γεύση από θερινό σινεμά και πολλούς θεατές.
Στην αρχή, η εισαγωγή της διευθύντριάς μας. Μέχρι το 10.47', οι αποχαιρετιστήριοι λόγοι για τη Γ' λυκείου, με κείμενα της θεολόγου και μαθητριών.

Η δική μου συμβολή, και της Μάντως, αρχίζει από το 10.48' με την Τιμή και το χρήμα.
 Η λήψη είναι ερασιτεχνική, με βιντεοκάμερα της Αυγής, συναδέλφου και φίλης, στο χέρι του Μάριου και της Μαρίνας, επίσης συναδέλφων και φίλων.

Το βίντεο με τη Λυσιστράτη βρίσκεται εδώ:
Σκηνή 1η:

http://www.youtube.com/watch?v=VhESWg97Csg&feature=relmfu
Σκηνή 2η
http://www.youtube.com/watch?v=g10pS4sP0b0&feature=player_embedded#!
Σκηνή 3η:
http://www.youtube.com/watch?v=vxyjED3KuEo&feature=player_embedded
Σκηνή 4η:
http://www.youtube.com/watch?v=DFERoe2fWzI&feature=plcp

Στην αρχή η γαλαρία κάνει ό,τι μπορεί, -δηλαδή κάνει ό,τι μπορεί για να μην ακούγεται τίποτα, παρά τις παραινέσεις μας-, αλλά ευτυχώς ξεχωρίζουμε τουλάχιστον τα λόγια...
Δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ για να δώσω σωστές οδηγίες για τη μουσική στον ηχολήπτη, είχα νευριάσει αρκετά, ήξερα πως στο βίντεο και πάλι δε θα μπορέσουν να αποτυπωθούν πολλά πράγματα, όπως συνήθως σε σχολικές παραστάσεις.

Ας δούμε μερικές φωτογραφίες, εδώ τα πρόσωπα είναι πιο ευδιάκριτα:

Ήρθαν και παλιότεροι συνάδελφοι, ο Βαγγέλης, η Ντίνα, ο Κώστας, (Χουλιάρας, Πετεινού, Κοβάνης). 

Ευτυχώς πολλές γυναίκες συνάδελφοι είχαν χωθεί βαθιά στις γκαρνταρόμπες τους και ξαναβγήκαν με ρούχα, μαντήλια, παπούτσια, για τις ανάγκες της παράστασης. Η Σοφία, συνάδελφος,  τις επόμενες μέρες παραλίγο να χάσει τη φούστα της, την οποία έψαχνε όλος ο σύλλογος των καθηγητών για δυο μέρες, και αφού τη βρήκε, ξέχασε να την πάρει μαζί της και ξανά μανά την άλλη μέρα την ξαναέψαχνε, διότι οι άλλοι αποφάσισαν να της την κρύψουν για πλάκα. 

Κατά τη διάρκεια της παράστασης τώρα, υπήρξαν -ως είθισται- κάποια σκαλώματα, που ευτυχώς ξεπεράστηκαν:

Η Κωνσταντίνα, (Σιόρα Επιστήμη στο πρώτο μέρος), δεν πρόλαβε να αλλάξει για να βγει στην πρώτη σκηνή της Λυσιστράτης,  η Ευγενία (Λυσιστράτη) ανάρρωνε από αμυγδαλίτιδα, οι καρέκλες από τέσσερις που είχαμε, είχαν γίνει δύο ως δια μαγείας, μέχρι που οι φιλενάδες τους ανακαλύφθηκαν να λουφάρουν λίγο πριν την έναρξη. 

Κατά τα άλλα, τα παιδιά δεν ξέχασαν τα λόγια τους, ο αέρας δεν πήρε την κουρτίνα,  το μακιγιάζ από την Ειρήνη και τη Νικολέτα (σωτήριες βοηθοί) πέτυχε, ο Παρασκευάς δε σκόνταψε την ώρα του ζεϊμπέκικου, ο Ζαφείρης παραλίγο να σκοντάψει άσχημα στο χαλί αλλά πρόλαβε να αρθεί στο ... ύψος των περιστάσεων, η Μαρία δεν εξάρθρωσε κι άλλο την κούκλα-μωρό, οπότε η Ελένη δεν θρήνησε το παιδικό της παιχνίδι, η Ειρήνη δεν πείραζε τα μαλλιά της, η Σπυριδούλα έβαλε ένταση στη φωνή, ο Γιώργος δεν ξέχασε ότι βρισκόταν πάνω στη σκηνή, ο Νεκτάριος με την Ευτυχία δεν παρασύρθηκαν να τσακωθούν στα σοβαρά μετά το κατάβρεγμα, η Μαρίνα-Ρήνη δεν απέβαλε (το μαξιλάρι), κανείς δεν ξέχασε ότι παίζαμε τη συγκεκριμένη μέρα (σε αντίθεση με τις πρόβες), τέλος καλό όλα καλά...

Νομίζω το ευχαριστήθηκαν. Και πώς αλλιώς; Να βγαίνεις μπροστά σε τόσο κόσμο και να ανακαλύπτεις ότι έχεις ξεπεράσει τους φόβους σου, τον εαυτό σου τον ίδιο; Εμπειρία πολύτιμη!

Εδώ παίρνουμε μια ιδέα από το πρόγραμμα της παράστασης (τετρασέλιδο), που ... φιλοτέχνησα μετά κόπων και βασάνων λόγω κακότροπου υπολογιστή:

Σελίδες 1 και 4

Σελίδες 2 και 3

Το παρακάτω κείμενο, -που στην παράσταση το διαβάζουν η Μαρίνα και η Ελένη-, το έγραψα επηρεασμένη από κάποιο βιβλίο που διάβασα (φαίνεται αυτό στην πρώτη παράγραφο). Περιέργως, η ζωή με τα πονηρά της ζιγκ ζαγκ, μετά από την ανάγνωση του  συγκεκριμένου βιβλίου, με οδήγησε στη μετάφραση της Λυσιστράτης από τη Σώσα Μπερνή -Πλακίδα, (αυτά το περασμένο καλοκαίρι) και αργότερα, μέσω της επιθυμίας της Μάντως,  στη μορφή της Ρήνης του Θεοτόκη!

Λυσιστράτη

Παρουσίαση-Εισαγωγή

                Λένε πως υπήρξε μια εποχή, στα βάθη της Προϊστορίας, (στη Νεολιθική εποχή), που η ανθρώπινη κοινωνία δε βασιζόταν στη σύγκρουση και την επιβολή, αλλά στην αλληλεγγύη. Που τα αρσενικά δεν τρώγονταν σαν τα κοκόρια, αλλά κοιτούσαν να αντιμετωπίζουν από κοινού με τα θηλυκά τα θέματα της επιβίωσης, υμνώντας τις δυνάμεις της φύσης, τη γονιμότητα, τον έρωτα, τη δημιουργία. Ευρήματα αρχαιολογικά που πληθαίνουν με τον καιρό, ενισχύουν αυτές τις υποθέσεις!
                Δύσκολο να το φανταστούμε εμείς, με τον αρπαχτικό τρόπο που έχουμε μάθει να αντιμετωπίζουμε τη φύση και τον διπλανό μας, είτε πρόκειται για άτομο είτε για χώρα. Ειδικά σήμερα, που όλο και περισσότεροι άνθρωποι φτάνουν στα όριά τους, είναι να αναρωτιέται κανείς… Μήπως η ρίζα του κακού βρίσκεται εκεί πίσω μακριά, στην εποχή που ξαναπιάσαμε τη λατρεία του «Ξίφους» και της Φωτιάς.*
            Στην εποχή του Αριστοφάνη, τον 5ο αιώνα π.Χ., κάποιες από εκείνες τις αξίες είχαν αναβιώσει. Όμως η «Φωτιά» ξέσπασε και πάλι, με την έναρξη του Πελοποννησιακού πολέμου.
                Στη Λυσιστράτη, ο Αριστοφάνης φαντάζεται μια γυναίκα που αγανακτεί με τον πόλεμο, και σκαρφίζεται έναν τρόπο να τον σταματήσει, με τη βοήθεια και γυναικών από τις άλλες πόλεις. Αθήνα και Σπάρτη θρηνούν γιούς, αδελφούς και συντρόφους. Οι άντρες έχουν παρατήσει τη ζεστασιά της συζυγικής κλίνης και του γυναικείου κορμιού για να «ξιφομαχήσουν» … σώμα με σώμα.
                Οι γυναίκες θέλουν την Ειρήνη, θέλουν τον Έρωτα. Θέλουν το ζωογόνο Νερό*, να σβήσουν τη φωτιά της σάρκας, την Έριδα και τον Πόλεμο.
                Αλλά για να πετύχουν αυτά, πρέπει να φερθούν πονηρά. Ορκίζονται λοιπόν, η Λυσιστράτη η Αθηναία, η Λαμπιτώ απο τη Σπάρτη και οι άλλες, αυτόν τον έρωτα να τον στερήσουν ένα διάστημα από τους άντρες, ώστε να τους εκβιάσουν να σταματήσουν τον πόλεμο
                Τι κάνουν; Αφήνουν τα σπίτια τους και κλείνονται στην Ακρόπολη. Οι γέροντες τις πολιορκούν βάζοντας φωτιές κι εκείνες βγαίνουν με τα σταμνιά να τις σβήσουν. Εν τω μεταξύ οι νεώτεροι άντρες έχουν αρχίσει να μην αντέχουν την .. στέρηση και δείχνουν σημάδια υποχώρησης.
                Αλεπού η Λυσιστράτη, αλεπού όμως και ο Αριστοφάνης… Μας δίνει ένα μάθημα, πιο ουσιαστικό ίσως, από πολλές διδαχές γονιών ή δασκάλων. Γιατί η σάτιρα, εκτός από το ότι διδάσκει, απελευθερώνει κιόλας. Σου θυμίζει πόσο ανάλαφρη θα μπορούσε να είναι η ζωή, πόσο πιο χαρωπή. Στο κάτω κάτω τι έχει αξία; Η συντροφικότητα, η ειρηνική συνύπαρξη, η γλώσσα της πειθούς, ή μήπως το ξεμάλλιασμα των γειτόνων, το ξεκοίλιασμα αντιπάλων και οι άναρθρες κραυγές του πολέμου και της βίας;;
                Την κατάληξη του έργου δε θα σας την πούμε! Όλα κι όλα! Θα τη δείτε στη σκηνή, δηλαδή …με κάποιες σκηνές που θα σας παρουσιάσουμε από το έργο, κι ανάμεσά τους βέβαια την τελευταία, για να δούμε αν πέτυχε το σχέδιο. Έστω και σε θεατρικό έργο….
                Πάμε λοιπόν πίσω ολοταχώς, στην εποχή του Αριστοφάνη, και ας κρυφοκοιτάξουμε για λίγο τις γυναίκες που ετοιμάζονται να βάλουν σε πράξη το σχέδιό τους….

Από τη μουσική της παράστασης:

Η τιμή της αγάπης. Το τραγούδι από την ταινία μπορείτε να το ακούσετε εδώ:

http://www.youtube.com/watch?v=y2tbynpVMuU

Ακούστηκε στο πρώτο μέρος, ανάμεσα σε άλλα, και το:
Γυναίκα της ψυχής μου
 Στίχοι: Γιώργος Σεφέρης
Μουσική, Πρώτη εκτέλεση: Χάρης&Πάνος Κατσιμίχας:

Γυναίκα, της ψυχής μου ξένη
Το ξάφνιασμά σου μου απομένει
Ωραία γυναίκα αγαπημένη,
Το βράδυ αυτό το ανόητο, σήμερα
Και των ματιών σου οι μαύροι κρίκοι
Και της νυχτιάς η ανάερη φρίκη...
 Σκύψε να μπεις πάλι στη θήκη

Λεπίδι της σιωπής μου, χίμαιρα

Και κάτι σχετικό με το βιβλίο που έπεσε στα χέρια μου τυχαία πέρσι το καλοκαίρι, κι έγινε η αφορμή να φτάσουμε στο δεύτερο μέρος της παράστασης του φετινού Ιουνίου:

Aπρίλιος - Μάιος - Ιούνιος 2011 XΟΡΟΣΤΑΣΙ 21

Η Λυσιστράτη του Αριστοφάνη

Μια από τις πρώτες αξιολογήσεις του μεταφραστικού έργου της Σώσας Μπερνή-Πλακίδα

Του Γιάννη Μότσιου, Καθηγ. Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων

Όταν διάβασα στο εξώφυλλο της μετάφρασης τ ο υ έ ρ γ ο υ τ ο υ Αρ ι σ τ ο φ ά νη "Λυσιστράτη",  της Σώσας Μπερνή-Πλακίδα "στιχουργική απόδοση με ομοιοτέλευτο παραδοσιακό δεκαπεντασύλλαβο", και πριν προχωρήσω στην ανάγνωση, «κλότσησα», αλλά σημείωσα, αντιδρώντας στην αρχική μου απόφαση: "Σε τελική ανάλυση, το αποτέλεσμα της όποιας προσπάθειας και του όποιου εγχειρήματος, θα μιλήσει από μόνο του.

 Αλλά, συνέχιζα, δεν μπορούμε να μην πάρουμε στα σοβαρά υπόψη μας τις συνειδητές επιλογές του Αριστοφάνη, όπως: την απόρριψη κάποιου συγκεκριμένου μέτρου με την προτίμηση του ρυθμού που θα απόρρεε από την τήρηση του μέτρου. Την απουσία της ομοιοκαταληξίας, αφού, επιπρόσθετα, ήταν άγνωστη για την ποίηση της εποχής κι ως το Μεσαίωνα. Την προτίμηση του ελεύθερου, πιο σωστά χαλαρού σε επίπεδο ρυθμού στίχου που τον εναλλάσσει με πιο σύντομους στίχους που συχνά παίρνουν τη μορφή ενός είδους στροφικής τακτοποίησης".

Αυτά σημείωσα πριν προχωρήσω δεξιότερα του εξωφύλλου.
Όταν όμως προχώρησα αρκετά σ τ η ν π ρ ο σ ε κ τ ι κ ή α ν ά γ ν ω σ η τ η ς μετάφρασης, με συνεπήρε η φόρα του ρυθμού και η ομορφιά του λόγου. Τότε είναι που κατέληξα στο συμπέρασμα, ότι, οργανώνεται ρυθμικά κατά τα καλύτερα πρότυπα του ομοιοτέλευτου δεκαπεντασύλλαβου, από τη μια μεριά, κι από την άλλη εννοιολογικά αφήνεται ελεύθερο το δημιουργικό της δαιμόνιο να κάνει θαύματα. Κάπως έτσι φαντάζομαι τώρα, ότι θα έγραφε τη Λυσιστράτη του οΑριστοφάνης αν διέπρεπε συγγραφικά στη εποχή μας. Η Σώσα Μπερνή-Πλακίδα ικανοποιεί, κατά την άποψή μου, τον Αριστοφάνη της αρχαιότητας με έναν πιθανό σατιρικό δραματουργό – κωμωδιογράφο της
εποχής μας. Αν και είμαι της άποψης, ότι συνδυάζει αριστοτεχνικά τους δυο αυτούς Αριστοφάνηδες στο ίδιο πρόσωπο: το δικό της. Έτσι, συνεχίζω εγώ: δημιουργεί την ψευδαίσθηση. ότι δε μεταφράζει Αριστοφάνη, αλλά η ίδια είναι Αριστοφάνιδα της εποχής μας.

Και μάλιστα αυτή μπορούσε να γεννηθεί μόνο στην Ικαρία, αν όχι, τότε μόνο στη Κρήτη. Μπορεί και στο Αργοστόλι. Μοιάζουν όλοι τους στην κουζουλάδα. Σε καμιά περίπτωση στη σημερινή Αθήνα και ιδιαίτερα στον τόπο που γεννήθηκα ή που ζω σήμερα: στη Δυτική Μακεδονία και στην Ήπειρο. Δεν είχα την τύχη ακόμα να επισκεφτώ το νησί που τόσο αγάπησε ο πατέρας μου, ένα χρόνο εξόριστος στην Ικαρία.

Έχω καλούς φίλους Ικαριώτες και ξέρω τι λέω, όταν υποστηρίζω ότι τη Λυσιστράτη μπορούσε να τη μεταφράσει μόνο καλλιεργημένη γυναίκα ή άντρας αυτού του νησιού. Δεν υποτιμώ καθόλου τις υπάρχουσες άλλες μεταφράσεις. Μακάρι να μπορούσα να κάμω κι εγώ μια παρόμοια. Αλλά,
λέω, αν ο Αριστοφάνης θα μπορούσε να διαβάσει τη Λυσιστράτη του, σε μετάφραση της κυρίας Σ. Μπερνή-Πλακίδα, με τα καλλιτεχνικά ευρήματα, τους τρόπους και τα μέσα που αυτή ανακάλυψε και οργάνωσε σε ολοκληρωμένο ποιητικό σύστημα, μα το θεό! θα χαχάνιζε ώρες πολλές, βαστώντας την κοιλιά του για να μην του φύγει και τη χάσει τελικά. Γιατί τότε, με χαμένη την κοιλιά, με τί εφόδια θα προετοίμαζε τις υπόλοιπες σάτιρές του και να γελούν μέχρι δακρύων οι άνθρωποι χιλιάδες τώρα
χρόνια; Κι όχι μόνο οι Έλληνες.
{συνέχεια στη σελ. 23 του περιοδικού}

Θα περιμένω και το κείμενο που έγραψε η Μάντω για ένα εμβόλιμο σημείο στην Τιμή και το Χρήμα, για να το προσθέσω.

Και τέλος, παρακαλώ το Νεκτάριο να μου επιστρέψει σύντομα την περούκα του Κορυφαίου, γιατί τη χρειάζομαι για τις επόμενες Απόκριες,  (θα ντυθώ Νεκτάριος). 

Διδακτικότατο βίντεο

"Με απλά λόγια τι σημαίνει Δου-Νου-Του " 

(παρακαλούμε να μη γίνεται σύγχυση με το Νου-Δου, το Νου-νού κ.άλλες πηγές τροφής, κανονικής τροφής, κομματικής τροφής, τροφής για σκέψη κλπ)

"BOOK": Ένα εργαλείο φιλικό στο χρήστη! Εξαιρετικό βίντεο!

Αν είστε Ισπανομαθείς ή Αγγλομαθείς, ή ακόμα και αν δεν είστε τίποτε απο τα δύο, αν διαβάζετε μόνο ιστολόγια (...) αλλά βιβλία σπανίως έως καθόλου, αν -αντίθετα- , αγαπάτε να κοιμόσαστε αγκαλιά με ένα βιβλίο, αν είστε λάτρης των νέων τεχνολογιών, αν -αντίθετα-, τις σνομπάρετε και επιμένετε στα παραδοσιακά μέσα, γενικώς ό,τι και να είστε τελοσπάντων, παρακολουθείστε αυτό το πανέξυπνο βίντεο! (Εκεί ήθελα να καταλήξω..). Έχει αγγλικούς υπότιτλους, αλλά κάτι θα καταλάβετε όπως και νάχει.

Με λίγα λόγια, σας παρουσιάζει το ... νέο (!!!), επαναστατικό, εύχρηστο, απλό, ασφαλές, πρακτικό, αξιόπιστο, αυτόνομο, ΕΠΙΤΕΥΓΜΑ, που δεν παρουσιάζει κανένα απολύτως από τα μειονεκτήματα της τεχνολογίας, δεν τελειώνει από μπαταρίες, χωράει στην τσάντα, έχει χώρο για σημειώσεις προσωπικές, δεν καταρρέει από ιούς, δεν χρειάζεται επανεκκίνηση και άλλα πολλά.. 

Εγώ δεν είμαι ποιητής...

Πέθανε κι ο Νίκος Παπάζογλου.  Ακόμα δε χωνέψαμε το θάνατο του Ρασούλη..

Mια διαδικτυακή φίλη έγραψε στον τοίχο της στο fb:

Μόλις το έμαθα. Φτάνει πια! Φτάνει! Θα μείνουμε με ποιους; Με ποιους; Αχ γιατί η κραυγή μου δεν μπορεί να ακουστεί εδώ μέσα; Γιατί; Πάει κι αυτός... πάει.. Είμαι πολύ λυπημένη... πολύ.. κλείνω... 

Να συμπληρώσω: 

Όταν θυμάμαι τη μορφή του στις συναυλίες, δωρική, να ξεσηκώνει τον κόσμο.. Άσε .. μόλις το είδα αισθάνθηκα ακριβώς ό,τι λες.. Να κραυγάζαμε, ναι.. Να βγάζαμε όλο τον πόνο απο τις απώλειες.. Μόνη ελπίδα να ρθουν νέες τέτοιες μορφές, σ' ......όλο το φάσμα της κοινωνίας, τέχνες, επιστήμες.. κινήσεις πολιτών.. Να βρούμε φωνή ξανά, να μην ακούγονται πιά τόσο οι κιάμοι, οι τζούλιες, οι πάγκαλοι, τα ψώνια της Ανίτας, οι μυξοδημοσιογράφοι, οι μικροπολιτικοί..

"Μέρες Αργίας". Ποίημα του Δ. Καψάλη απο τα Διάφανα Κρίνα

Επίσκεψη συγγραφέα Κου Κορωνιού

Είδηση.. ετεροχρονισμένη, αλλά κάλλιο αργά παρά ποτέ. (Αν το "Βιβλιόσπι(ρ)το" ήταν ιστοσελίδα και όχι ιστολόγιο, ημερολογιακά δηλαδή δομημένο, δε θα φαινόταν τόσο...).
Το Δεκέμβριο είχαμε την τιμή να φιλοξενήσουμε στο χώρο μας τον συγγραφέα κύριο Κώστα Κορωνιό, ετών 85 περίπου, που μας μίλησε για 2 από τα βιβλία του, το "Η άλλη όψη του θανάτου" και το "Αναμνήσεις από τη Μακρόνησο". Το βιντεάκι με μικρά αποσπάσματα από τη συνάντησή μας μαζί του, είναι πλέον διαθέσιμο για ... κριτικές ως προς την τεχνική του αρτιότητα. (Μια πρώτη, ερασιτεχνική προσπάθεια είναι, δείξτε επιείκια!)
Στους τίτλους του τέλους αναφέρονται κάποιες πληροφορίες για την επίσκεψη αυτή.

Να πούμε μόνο εδώ, ότι ηταν μια όμορφη συνάντηση, ο κύριος Κορωνιός γλυκός, νεανικός και σεμνός, τα βιβλία του δύσκολα για μαθητές γυμνασίου, αλλά με στυλ γραφής προσωπικό και ξεχωριστό, που θα γοήτευε τους ενήλικες. Τα παιδιά τού έκαναν ερωτήσεις, κι εκείνος ανησυχούσε μήπως τα κουράσει..
Η αφορμή για να προσκαλεστεί δόθηκε από μια ενότητα στο μάθημα της Ιστορίας και η ευκολία στο να κανονιστεί η επίσκεψη, παρουσιάστηκε στο πρόσωπο της εγγονής του, της Μυρτώς, που την έχουμε μαθήτρια στην Β' Γυμνασίου! Η φιλόλογος των παιδιών κα Θεοφάνη μας διάβασε αποσπάσματα απο τα βιβλία του, που μας τα δώρισε εκείνος με αφιέρωση, αφού πρώτα μας μίλησε για την πολυτάραχη ζωή του, και μοιράστηκε τη χαρά μας για την επαφή με τα παιδιά,  που τα αντιμετώπιζε σαν ίσος προς ίσον.
Ένας άνθρωπος που η παρουσία του είναι ζωντανή απόδειξη πως όταν το πνεύμα διατηρεί τη νεανικότητά του, παρασύρει πολλές φορές και το σώμα!

Φίλοι βιβλιοθηκών, φιλίες διαδικτυακές, άλλα... πλούτη, άλλα μήκη και πλάτη...

 Η "Φωνή των φίλων των ελληνικών βιβλιοθηκών" στο facebook, αποκτά όλο και περισσότερα μέλη μέσα σε λίγο διάστημα.
Επίσης δημιουργήθηκε στο facebook  σελίδα του Γραφείου Σχολικών Βιβλιοθηκών (Διεύθυνση ΣΕΠΕΔ του Υπουργείου Παιδείας Δβμκθ κλπ -μεγάλο όνομα, πού να το γράφεις όλο..). Μέλλει να δείξει αν θα έχει και κάτι ουσιαστικό να δώσει.
Ευχάριστα και καλοδεχούμενα νέα, μακάρι να εξαπλωθεί το ρεύμα και να αναστραφεί κάποια στιγμή η κατάσταση, που κάθε άλλο παρά ευνοεί την ουσιαστική γνώση, την αναζήτηση. (Μακριά από κάποιους βαθιά νυχτωμένους το ξύπνημα, το ταρακούνημα...)
Ίσως όμως και όχι. Ίσως να πρόκειται για απάθεια  φαινομενική. Ίσως αύριο, σε λίγες βδομάδες, σε λίγους μήνες, ξεσπάσει η δίψα. 
  Η δίψα για αλήθεια, για αντίσταση στο κατρακύλημα.. Ίσως. 
(Παρένθεση εδώ για λίγο ξεδίψασμα μουσικό):
Δίψα.  
Nikos Portokaloglou
Ανέβηκε από marina2984.
(... μη μου πει κανείς ότι πάλι Πορτοκάλογλου έβαλα, τι να κάνω, για δίψα μιλούσα, για δίψα έχει μιλήσει κι αυτός. Και πολύ ωραία)

Μπορεί λοιπόν σε λίγο καιρό να γίνουμε Λίβυοι, Αιγύπτιοι, Τυνήσιοι. Ή και Άγγλοι φοιτητές, Γάλλοι εργάτες. Να βγούμε στους δρόμους μετά από κάλεσμα μέσω του διαδικτύου, όπως έγινε και στην Αίγυπτο και να βγάλουμε την αγανάκτησή μας με τρόπους καινούριους, πέρα από κομματικές αγκυλώσεις, αναγνωρίζοντας ποιοι είναι οι πραγματικοί αντίπαλοι, ποιοι μας κοροϊδεύουν, ποιοι μας εκμεταλλεύονται.  
 

Αυξάνεσθε και ... κατακυριεύσατε, φίλοι των βιβλιοθηκών, διότι αυξάνονται άλλοι που αν κατακυριεύσουν, χαθήκαμε. (οι "άλλοι" είναι πολλών κατηγοριών. Π.χ. ανεγκέφαλοι, ανίκανοι, ανάξιοι, άνοες, ανοϊκοί, αναξιόπιστοι, ανόητοι, άνανδροι, άνευροι, αναίσθητοι,  τελος πάντων πολλοί ΑΝ-.. , στερημένοι δηλαδή. Από διαφόρων ειδών θετικές ιδιότητες, θετικές προθέσεις, κλπ κλπ.. (Μιλάω κυρίως για τους "έχοντες". Εξουσία, θέσεις, μέσα κ.ά. Αλλά όχι μόνον). (Π)σόρυ για τον μακροσκελή σχολιασμό και τα πολλά επίθετα, ευκαιρία για ξέσπασμα ήταν.. 

Έχουν σχέση όλα αυτά με τα βιβλία; Είναι κάποια βοήθεια τα βιβλία όταν ψάχνεις μια διέξοδο; Θάλεγα ότι συνήθως ναι. Όχι πάντα. Εξαρτάται και απο τον αναγνώστη. Από πολλά... Θέλει να βρεις τα κατάλληλα. Να βρεις τους συγγραφείς που θα σου μιλήσουν έντιμα, με ψυχή, με γνώσεις βαθιές, όχι του ποδαριού. Για να διαλέξεις π.χ.  ένα Βιβλίο Ιστορίας ανάμεσα στα τόσα, δεν είναι εύκολο. Και μάλιστα τώρα που υπάρχει πόλωση ανάμεσα στους ιστορικούς, -και όχι μόνο-  ως προς το πώς πρέπει να καταγράφεται και να διδάσκεται η ιστορία... Τι 'χες Γιάννη Τι' χα πάντα... (Ελλάδα η χώρα της Αιώνιας Διχόνοιας;; )

Έπειτα, για να διαλέξεις ένα Λογοτεχνικό Βιβλίο, να βυθιστείς στις σελίδες του ξεχνώντας τα γύρω και να βγείς στο τέλος στην επιφάνεια έχοντας ψαρέψει Θησαυρούς απ' το βυθό, πάλι δεν είναι εύκολη υπόθεση. Μπορεί να το τελειώσεις γιατί σου κέντρισε την περιέργεια, αλλά να μην σου αφήσει κάποια γεύση ξεχωριστή, σαν ένα πρόχειρο φαγητό από το κυλικείο, που κόβει απλώς την πείνα. 
Μπορεί όμως και να πέσεις σε κοραλλιογενή εδάφη, γεμάτα χρώματα. Τότε νοιώθεις χορτασμένος, πλήρης. Θέλεις κι άλλο αργότερα. Θέλεις κι άλλα τέτοια ερεθίσματα, να ψαχουλέψεις με λαχτάρα και να αναδυθείς μεταμορφωμένος.  

Όπως λένε πατεράδες και μανάδες... "Διάβαζε παιδί μου να γίνεις άνθρωπος"

Αν δεν μεταμορφωνόμαστε, 
αν δεν εξελισσόμαστε -ως εγκέφαλοι- πώς να περιμένουμε να μεταφορφθωθούμε σα λαός; να αποκτήσουμε ξανά αξιοπρέπεια, αυτοπεποίθηση, υπευθυνότητα, να πάρουμε πίσω τα δικαιώματα, που τώρα μας "περικόπτουν" άλλοτε με το γάντι, άλλοτε με τη βία; 

Το σκοτεινό τρυγόνι του Παπαδιαμάντη...

Δείτε το πολύ όμορφο βίντεο που έφτιαξε ο συνάδελφος, χημικός  και υπεύθυνος Σχ. βιβλιοθήκης, Γιώργος. Μπ., για το ποίημα του Παπαδιαμάντη "Το σκοτεινό τρυγόνι",

μελοποιημένο από τον Μανώλη Λιαπάκη και τραγουδισμένο από τον Σωκράτη Μάλαμα.

Μάνα μου,

εγώ είμαι τ' άμοιρο

το σκοτεινό τρυγόνι

όπου το δέρνει ο άνεμος

βροχή που το πληγώνει..

Το δόλιο

όπου κι αν στραφεί

απ' όπου κι αν περάσει

δε βρίσκει πέτρα να σταθεί

κλωνάρι να πλαγιάσει..

Εγώ βαρκούλα μοναχή

βαρκούλα αποδαρμένη

μέσα σε πέλαγο ανοιχτό

σε θάλασσα αφρισμένη..

Παλεύω με τα κύματα

χωρίς πανί, τιμόνι

κι άλλη δεν έχω άγκυρα

πλην την ευχή σου μόνη..

Συμπληρώνονται φέτος 100 χρόνια απο το θάνατο του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη.

Υλικό στη βιβλιοθήκη μας (για τους εντός του χώρου, προς δανεισμό, αλλά και για τους εκτός,  προς εντυπωσιασμό..):

Στον Ταξιθετικό Αριθμό ΕΔ ΠΑΠ, τα διηγήματά του:

Τα ρόδινα ακρογιάλια και άλλα διηγήματα, Ρεμβασμός του Δεκαπενταυγούστου , Όνειρο στο κύμα κ.α. διηγήματα, Ναυαγίων ναυάγια, Πρωτοχρονιάτικα κ.ά. Διηγήματα, Πασχαλινά διηγήματα,
Στο Χριστό στο Κάστρο κ.ά. Διηγ.., Βαρδιανος στα Σπόρκα κ.ά.

Επίσης στο ΕΜ ΠΑΠ, το διάσημο μυθιστόρημά του  "Η Φόνισσα"

Τη Φόνισσα τη διαθέτουμε επίσης και από τις εκδόσεις ERGO, με φωτογραφικό οδοιπορικό του Γιάννη Μάγγου, ο οποίος και μας το παραχώρησε. (Ο κος Μάγγος είναι καθηγητής Φυσικής Αγωγής και έχει κάνει πολλές ανάλογες ωραίες παρουσιάσεις)
ΞΜ TOL Το Έγκλημα και η Τιμωρία, (Ντοστογιέφσκι, σε μετάφραση του Παπαδιαμάντη

ΕΜ ΠΕΡ,  Περάνθη Μιχάλη, Ο κοσμοκαλόγερος (για τον Παπαδιαμάντη)

370.3 ΕΚΠ , ΕΕΕ, Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό, τόμος 8 
889.04 ΒΑΡ, Βαρίκα Βάσου, Συγγραφείς και Κείμενα, Γ΄ Αλ. Παπαδιαμάντη «Βαρδιάνος στα σπόρκα»

889.04 ΜΠΟ, Μπουκάλα Παντελή, Ενδεχομένως, «Πότε νηστικός και πότε χορτάτος», Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη Αλληλογραφία,

889.05 ΠΑΠ, Παπαδιαμαντικά Τετράδια, τεύχη 1-4

889.308 ΠΑΛ, Η ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ ΜΑΣ, εκδόσεις Σόκολη, τόμος ΣΤ΄, σ.114-209

889.308 ΠΑΠ, Άπαντα

889.309 ΤΡΙ, Τριανταφυλλόπουλος Ν.Δ., Δαιμόνιον Μεσημβρινό, 11 Κείμενα για τον Παπαδιαμάντη

889.309 ΓΚΑ, Γκασούκα Μαρίας, Η κοινωνική θέση των γυναικών στο έργο του Παπαδιαμάντη

889.309 ΕΛΥ, Ελύτη Οδυσσέα, Η μαγεία του Παπαδιαμάντη

889.309 ΚΟΛ, Κολυβά Ιωακείμ-Κίμωνα, Λογική της αφήγησης και ηθική του λόγου, Μελετήματα για τον Παπαδιαμάντη

889.309 ΜΗΛ, Μηλιώνης Χριστόφορος, Σημαδιακός κι αταίριαστος

889.309 ΜΟΛ, Μολινού Στρατή, Με τους ήρωες του Παπαδιαμάντη

889.309 ΠΑΠ, Κέντρου Μικρασιατικών Σπουδών, Παπαδιαμάντης και Σκιάθος

889.309 ΤΡΙ, Τριανταφυλλόπουλου Δ., «Πελιδνός και παράφρων τύραννος» Αρχαιολογικά στον Παπαδιαμάντη

889.4 ΕΛΥ, Ελύτης Οδυσσέας, Εν λευκώ, Η μαγεία του Παπαδιαμάντη, σ.57- 106

889.4 ΛΟΡ, Λορεντζάτος Ζήσιμος, Μελέτες Α΄, σ. 235-265

889.4 ΛΥΠ, Λυπουρλής Δημήτρης, Εν παρόδω 2, …ο διηγηματογράφος μας, σ.7-14

889.6 ΠΑΠ, Παπαδιαμάντη Αλέξανδρου, Αλληλογραφία

Υπάρχουν πολλών ειδών Στέκια.. !

Υπάρχει ένα τραγουδάκι στην παλιά εκείνη αγαπημένη ραδιοφωνική εκπομπή, "Εδώ Λιλιπούπολη", (μουσική Μ. Χατζηδάκι) που λέει "«Μη μου μιλάτε, μη με τραβάτε, απ' το μουσείο δε θέλω να βγω»... Προφανώς το ήξερε ο μικρός μαθητής απ' τη Βόρεια Ελλάδα και το παράλλαξε για ... άλλες ανάγκες. Δείτε το ρεπορτάζ:

http://www.agelioforos.gr

ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΛΙΝΑ ΚΟΪΝΑ

Στέκι οι σχολικές βιβλιοθήκες

«Μη μου μιλάτε, μη με τραβάτε, από τη βιβλιοθήκη δε θέλω να βγω»...

Μέσα σε λίγες λέξεις οι μαθητές συμπυκνώνουν τον ενθουσιασμό τους για την πολύχρωμη αίθουσα βιβλιοθήκης που απέκτησε το 3ο Δημοτικό Χαλάστρας.

Με πρωτοβουλία της σχολικής συμβούλου, Ιωάννας Αρβανίτη, «απρόσωπες» και γκρίζες αίθουσες οκτώ σχολείων μεταμορφώνονται σε ζωντανούς χώρους μελέτης, ψυχαγωγίας και πολιτισμού, όπου καλλιεργείται κουλτούρα ανάγνωσης στους μαθητές.

.... Το πρόγραμμα αφορά τη δημιουργία νέων σχολικών βιβλιοθηκών (με συλλογές έντυπης και ψηφιακής μορφής) και την ενίσχυση εκείνων που προϋπήρχαν. Από το 2007 η κ. Αρβανίτη, σε συνεργασία με τον καθηγητή του ΑΠΘ, Δημήτρη Γερμανό, τους εκπαιδευτικούς των σχολείων, τους γονείς και την τοπική αυτοδιοίκηση, κατάφεραν να προσφέρουν ένα ανεκτίμητο δώρο στα παιδιά.

«Το σημερινό σχολείο, για να πετύχει τους στόχους του, πρέπει να διαθέτει ένα αναβαθμισμένο και εμπλουτισμένο εκπαιδευτικό περιβάλλον, όπως είναι οι βιβλιοθήκες που δημιουργούμε», αναφέρει η κ. Αρβανίτη, η οποία προτείνει ουσιαστικά την ένταξη της βιβλιοθήκης στην καθημερινή λειτουργία του σχολείου.

Πολλαπλό ρόλο παίζει η περιοχή του καθιστικού με τους καναπέδες.

... Ομως, δεν είναι μόνο το «σαλονάκι» που συνεισφέρει στη διαμόρφωση του θετικού κλίματος. Οι κουρτίνες, τα χρώματα στους τοίχους, τα έπιπλα και οι σταθμοί εργασίας με τους Η/Υ παίζουν σημαντικό ρόλο στη διάθεση των παιδιών. Αυτό, άλλωστε, αποδεικνύεται και από τα σχόλια των μαθητών του 3ου Δημοτικού Χαλάστρας και του 1ου Δημοτικού Σίνδου, όπου εγκαινιάστηκαν πρόσφατα δύο αίθουσες βιβλιοθηκών.

«Ετσι ονειρευόμουν την τάξη μου», αναφέρει ο Σάββας, μαθητής του 3ου Δημοτικού Χαλάστρας, ενώ ο Μανόλης, μαθητής της στ' τάξης τονίζει: «Μη μου μιλάτε, μη με τραβάτε, από τη βιβλιοθήκη δε θέλω να βγω».

Ομως και στο 1ο Δημοτικό Σίνδου τα παιδιά είναι ενθουσιασμένα.
.... Στόχος μας είναι να λειτουργήσει ως δανειστική βιβλιοθήκη και για τους γονείς», υποστηρίζει ο Μωυσής Τυρίδης, υπεύθυνος της βιβλιοθήκης στο 1ο Δημοτικό Σίνδου.

Ας θυμηθούμε όμως και επί τή ευκαιρία το "Μουσείο", με το Σπύρο Σακκά, αλλά κι άλλο ένα ωραίο απο την παραμυθένια Λιλιπούπολη, απόσπασμα, 
"Ο παπαγάλος μαθαίνει καλούς τρόπους". 
(Μην τολμήσει και πει κανείς ότι το τελευταίο θυμίζει λίγο την υπεύθυνη της βιβλιοθήκης και τις οδηγίες συμπεριφοράς για τους νέους επισκέπτες της πρώτης!) 

Φωνές νεανικές με τη διαφάνεια του κρύσταλλου...

Πότε θα ακούσουμε κι εδώ ξανά τέτοιες φωνές; πότε θα νοιώσουμε κι εδώ ξανά περηφάνεια για τους δικούς μας μαθητές; για το χειμαρρώδη λόγο τους, τη ζωντάνια, το πάθος για αλήθεια και δικαιοσύνη;
Περιμένουμε... Η απάθεια σύντομα θα αποδειχτεί φαινομενική. Σύντομα θα ξεχωρίσουν οι καινούριες φωνές, οι καθαρές, με την ιδιαίτερη εκείνη χροιά που παίρνουν οι φωνές όταν έχουν την εύθραυστη υφή και τη διαφάνεια του κρύσταλλου.

Θαυμάστε τον 15χρονο Άγγλο! Τέτοια φωνή έχει!

Τι περίεργο όμως.. Το αμέσως προηγούμενο θέμα μας ήταν ο επίσης 15χρονος, δικός μας, Αλέξης Γρηγορόπουλος. Ο ένας ζει και μάχεται, ο άλλος δε ζει, αλλά ο θάνατός του προκάλεσε στους συνομιλήκους του τον πυρετό της μάχης!
Αυτός ο πυρετός, σε μια κοινωνία που νοσεί, είναι πράγμα θετικό. Ένας πυρετός είναι πάντα η έκφραση της άμυνας του οργανισμού απέναντι σε εχθρική εισβολή. Αν δεν αμυνθεί, το σώμα υποκύπτει στους πάσης φύσης μικροοργανισμούς και τελικά καταρρέει. Έτσι και το "κοινωνικό σώμα".
Είναι δείγμα υγείας οι φωνές οι νεανικές που δια-δηλώνουν την αγανάχτησή τους. Είναι δείγμα υγείας όλες οι φωνές που τολμούν να εκφράσουν το συναίσθημα που τις πνίγει.
Και η Ιστορία έχει δείξει πως μόνο όταν οι φωνές αυτές ενώνονται μπορεί να χτυπηθεί η αδικία.

ACROPOLIS of Athens, Full Reconstruction, 2001

Μια Αναπαράσταση πλήρους αποκατάστασης της Ακρόπολης.  Πραγματικά εξαιρετική δουλειά, απο Ισπανούς. Τη βρίσκει κανείς και στο Facebook, στην εφαρμογή "Causes": ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΚΛΕΜΜΕΝΩΝ ΓΛΥΠΤΩΝ ΤΟΥ ΠΑΡΘΕΝΩΝΑ. ΔΡΑΣΗ ΤΩΡΑ!
και επίσης στη διεύθυνση  
http://media.causes.com/918835?m=&s=cause
όπου  καταμετρώνται τα άτομα που το έχουν δει ολόκληρο και έχει μπει στόχος να φτάσουν τα 20.000, για να προωθηθεί το αίτημα.

Υλικό σχετικά με την Ακρόπολη και τον Παρθενώνα υπάρχει αρκετό στη βιβλιοθήκη, στις κατηγορίες "Τέχνες" και  "Ιστορία".  Ιδιαίτερα, μπορεί κανείς να κοιτάξει το  βιβλίο "Πώς λεηλατήθηκαν τα Γλυπτά απο τις Μετόπες του Παρθενώνα", της Μαίρης Νίσμπετ-Έλγιν που μας δωρίστηκε το 2009, και το DVD για το Μουσείο της Ακρόπολης, μαζί με το περιοδικό "Κ" της Καθημερινής που περιείχε το σχετικο αφιέρωμα και το DVD.

Δήμαρχοι...

Αξίζει να το δείτε, μια απο τις φωτεινές εξαιρέσεις στη χώρα μας...
Ο άνθρωπος, μαζί με άλλους, έκανε πράγματα σα Δήμαρχος που όταν τα συγκρίνεις με το τι κάνουν οι άλλοι, σου έρχεται να χτυπάς το κεφάλι σου στον τοίχο! Μην το κάνετε (εννοώ το χτύπημα), αλλά δείτε τον για να πάρετε μια βαθιά ανάσα αισιοδοξίας..



Και κάτι επίκαιρο πάντα, με αφορμή την κατάσταση εδώ αλλά και σε άλλες χώρες:

"Αυτοί που αρπάζουν το φαί απ’ το τραπέζι κηρύττουν τη λιτότητα.
Αυτοί που παίρνουν όλα τα δοσίματα ζητούν θυσίες.
Οι χορτάτοι μιλούν στους πεινασμένους για τις μεγάλες εποχές που θα ‘ρθουν".

Μπέρτολτ Μπρεχτ

Ελληνική Αντίσταση 1941-1944: "Στ' άρματα.."

Ναζιστική Κατοχή

Ενα πολύ καλό ντοκυμαντέρ από την παλιά εκπομπή "Ρεπορτάζ χωρίς σύνορα". 

Ενημέρωση για τη Σχολική Κοινότητα:  
Στο έντυπο Υλικό της Βιβλιοθήκης υπάρχουν πολλά λογοτεχνικά βιβλία για την περίοδο της Κατοχής, της Αντίστασης και του εμφυλίου πολέμου που ακολούθησε. Στην κατηγορία "Ελληνικό Μυθιστόρημα" (ΕΜ) περίπου 60, στο Ελληνικό Διήγημα περίπου 10, Ξένο Μυθιστόρημα 3, πάρα πολλοί Έλληνες Ποιητές που μίλησαν με για την εποχή με τον ξεχωριστό τους τρόπο, Θεατρικά έργα, Λευκώματα, Ιστορικά Βιβλία,  (περίπου 21 για αυτή την περίοδο), Εγκυκλοπαίδειες, Περιοδικά και άρθρα.

Στο Οπτικοακουστικό Υλικό υπάρχουν πολλά σχετικά DVD, από αφιερώματα, απο συλλογές αποσπασμάτων, κ.ά.

Καρχαρίες, χάδια και κόλπα

Film "Oceans"

 Όταν ξέρεις τη σωστή τακτική, τότε έρχεσαι πολύ κοντά με τους καρχαρίες. Δείτε το πολύ όμορφο βίντεο. Είναι και .. αγχολυτικό. Ευγενής ψυχολογική στήριξη από το μπλογκ μας, γιατί σας βλέπω όλους πολύ τεντωμένους. 
Το λάβαμε με μήνυμα αλληλογραφίας. Επειδή είχε τίτλο "άλλος ένας μύθος καταρρίπτεται", κι επειδή μας άρεσε, είπαμε να το ψάξουμε λίγο.

Η αναζήτησή μας λοιπόν στον απέραντο κόσμο του Διαδικτύου, απέδωσε τα εξής:
Οι καρχαρίες μπαίνουν σε μια κατάσταση μυικής παράλυσης, ("tonic immobility") κάτι που παρατηρείται και σε άλλα ζώα. Υπάρχει και το φαινόμενο "το παίζω νεκρός" που λέγεται "Thanatosis":
"an animal feigns death in order to evade unwelcome attention, such as that of a predator, or a male trying to mate with a female".
Ενα ζώο δηλαδή, μπορεί να κάνει το πεθαμένο για να αποφύγει τους κυνηγούς του, ή επίσης (για τα αρσενικά)  όταν θέλει να ζευγαρώσει!!
Ορίστε τι ανακαλύπτει κανείς όταν -με ασήμαντη αφορμή- αποφασίσει (και ξέρει) να ψάξει στις πληροφοριακές πηγές. (Προσφέρονται δωρεάν επιμορφωτικά σεμινάρια για μαθητές-καθηγητές, στο Βιβλιόσπι(ρ)το της Κυψέλης... Δεν σας υποτιμούμε, προς Θεού, αλλά πάντα υπάρχουν περισσότερα κόλπα και τεχνικές. Μόνο που άμα αρχίσει κανείς δε θέλει να σταματήσει. Εδώ, ελλοχεύουν κίνδυνοι: Αύξηση μυωπίας, πιάσιμο σβέρκου, κ.ά. Η περιέργεια δε σκοτώνει πάντα, αλλά συχνά δημιουργεί κάποια προβληματάκια..
Ορίστε και οι πηγές:
http://www.neolaia.gr/wordpress/index.php/2010/05/04/sharks-tonic-immobility/
http://en.wikipedia.org/wiki/Tonic_immobility
Στην ελληνική έκδοση της wikipedia δεν υπήρχε. Ούτε στα ειδικά λεξικά υπήρχε ο όρος "tonic immobility" Πήρα το θάρρος και το απέδωσα ελεύθερα ως "μυική παράλυση".
Δίδαγμα δεύτερο λοιπόν: Εξασκείστε τα Αγγλικά σας. Τίποτα δεν πάει χαμένο.
(Το πρώτο δίδαγμα ήταν για το Διαδίκτυο. -ή αλλιώς και Αγγλικώς, Internet. Είπαμε. Μας γοητεύουν τα βιβλία αλλά και η τεχνολογία έχει κι αυτή μαγικές πόρτες, πώς να μην τις ανοίξεις;;;)

Νίνα Σιμόν: φωνή αξέχαστη!

Μιας και στην προηγούμενη ανάρτηση ήμασταν σε μουσικά μονοπάτια, ας ακολουθήσουμε λίγο ακόμα αυτό το δρόμο. Ας δούμε ένα πανέμορφο βιντεο-κλιπ με μια από τις πιο ζεστές γυναικείες φωνές της τζαζ.

Με αφορμή τα 30 χρόνια που έχασε (...)

Ακούσαμε, είδαμε και διαβάσαμε πολλά αυτές τις μέρες για τον Τζον Λέννον. Δε χρειάζεται να προσθέσουμε τα δικά μας. Εμείς, με αυτή την αφορμή, απλώς θυμηθήκαμε και φιλοξενούμε στο Βιβλιόσπι(ρ)το ένα από τα αγαπημένα μας τραγούδια των Σκαθαριών και επίσης ένα από τα λιγότερο γνωστά.
Απολαύστε!!



Και τι ειρωνία... Ο Λέννον μιλούσε για παράφρονες που κυβερνούν την κοινωνία, για μεγάλες ιστορικές μορφές που δε γλίτωσαν από τα χέρια τους, κ.ά..
Για διαβάστε:

"Laurel and Hardy, that's John and Yoko. And we stand a better chance under that guise because all the serious people like Martin Luther King and Kennedy and Gandhi got shot."
-- John Lennon
"Our society is run by insane people for insane objectives. I think we're being run by maniacs for maniacal ends and I think I'm liable to be put away as insane for expressing that. That's what's insane about it"
-John Lennon

Στη Βιβλιοθήκη μας θα βρείτε το βιβλίο "The Beatles" που μπορείτε να το δανειστείτε σύμφωνα με τον αναρτημένο κανονισμό ή να το ξεφυλίσσετε σε κάποιο διάλειμμα ή κενό σας

Σχολεία, δημιουργικότητα και χιούμορ

(Τα σχολεία σκοτώνουν τη δημιουργικότητα;)
20 λεπτά καθαρής απόλαυσης απο έναν ομιλητή όλο σπιρτάδα και χιούμορ.
Αξίζει να το δει κανείς όλο, για το περιεχόμενο, αλλά και για να πάρει μια ιδέα απο ομιλητές που το είδος τους σ' εμάς σπανίζει...
Επιτέλους, το βρήκαμε με υπότιτλους, και ευχαριστούμε γι αυτό την Ε.Π.
(Πατάτε "view subtitles" και επιλέγετε γλώσσα)

Για τη Γάζα...

Και πήγαν οι ανθρωπιστές και βγήκανε στο δρόμο τους οι σαδιστές.

Μέχρι και ηλεκτροσόκ έκαναν σε δικό μας!

Να μάθει να μην ασχολείται με ανθρωπισμούς και άλλες τέτοιες αφελείς παρωχημένες αηδίες.