Έκτακτο δελτίο ειδήσεων και συνειδήσεων

Επειδή στη δεξιά μόνιμη στήλη του ιστολογίου ... τουτουνού αναφέρεται εξ αρχής 

" Το παρόν ιστολόγιο δημιουργήθηκε απο την υπεύθυνη της Σχολικής Βιβλιοθήκης Ανω Κυψέλης. ......... Σκοπός της και ανάγκη της, να μοιραστεί με τους τυχόν ενδιαφερόμενους, τα όσα λαμβάνουν χώρα.. στη χώρα, στον εγκέφαλό της, στο σχολικό συγκρότημα, στη βιβλιοθήκη" ,
 ας περάσουμε σήμερα, -μέρες που είναι- σε όσα συμβαίνουν στη χώρα και στον εγκέφαλό μου αυτόν τον καιρό. Ευκαιρία είναι, οι μέρες είναι πονηρές αλλά και άκρως κρίσιμες και ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες επίσης... 

Ας ξεκινήσουμε απο το θέμα "Το άγνωστο μέλλον των Σχολικών Βιβλιοθηκών" και να πάμε αγάλια-αγάλια και όσο το επιτρέπει ο χώρος μας κι ο χρόνος μας,  στα θέματα "Ελλάδα", "αγανάκτηση", περνώντας ενδιαμέσως απο το θέμα "Παιδεία". 
Πρώτα πρώτα, υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι από του χρόνου δε θα μιλάμε πια για το θέμα "Σχολικές Βιβλιοθήκες". Θα μιλάμε γι αυτές ως "παρελθόντα μεγαλεία (που λέει ο λόγος) και διηγώντας τα να κλαις..."

Τη Δευτέρα 6/6/2011 έγινε μια άτυπη συνάντηση εργασίας σε μια σχολική βιβλιοθήκη, όπου παραβρέθηκαν, εκτός από καμιά 15αριά συναδέλφους υπευθύνους σχολικών βιβλιοθηκών,  οι:

Αλέξης Δημαράς, ιστορικός της ελληνικής εκπαίδευσης
Γιώργος Ζάχος, πρόεδρος του συμβουλίου βιβλιοθηκών και διευθυντής της βιβλιοθήκης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων
Μιχαήλ Κοντογιάννης, ειδικός γραμματέας πρωτοβάθμιας/δευτεροβάθμιας/Υ.Π.Δ.Β.Μ.Θ.
Ευσταθία Φουσέκη, διευθύντρια ΣΕΠΕΔ/Υ.Π.Δ.Β.Μ.Θ.
Παύλος Χαραμής ΚΕΜΕΤΕ/ΟΛΜΕ

Εισηγήσεις έγιναν από τους
1) Γιώργο Ζάχο
Σχολική Βιβλιοθήκη: Βασική πληροφορική υποδομή υποστήριξης της εκπαιδευτικής και μαθησιακής διαδικασίας στον 21ο αιώνα.
https://docs.google.com/present/edit?id=0AVkyOn5_cYAnZGNtbTJnamJfNTEzZHB4dHJ4Zzg&hl=en_US
2) Εμμανουήλ Νίνο
Ο ρόλος της σχολικής βιβλιοθήκης
http://www.box.net/shared/biddqarngp
3) Γιώργο Μπαρμπέρη
Ζητήματα που δυσχεραίνουν το έργο των σχολικών βιβλιοθηκών
http://www.box.net/shared/rdyygop5d1
 και ακολούθησε ζωηρότατη συζήτηση. 

 Γενικές παρατηρήσεις:

Δεν ήξεραν ουσιαστικά, οι 2 εκπρόσωποι του υπουργείου, ποιος είναι ο ρόλος του υπεύθυνου και πως συνδέεται με τη λειτουργία της βιβλιοθήκης 
Δεν ήταν σε θέση να απαντήσουν ως προς το τι προβλέπεται για το "άγνωστο μέλλον των Σ. Β. ". Δεν ήταν οι καθ' ύλην αρμόδιοι. 
Σύμφωνοι, αλλά από τα συμφραζόμενα, προέκυψε εμμέσως πλην σαφώς ότι τις σκέψεις που υπάρχουν τις ξέρουν. Εμείς επιμείναμε να μάθουμε, διότι τι να την κάνουμε τη συνάντηση αν το Σεπτέμβριο  οι πόρτες των βιβλιοθηκών είναι κλειστές. Για μας, αλλά κυρίως για τους αποδέκτες, μαθητές και καθηγητές. Τονίσαμε ότι η αγωνία μας δεν είναι πρωτίστως η δική μας θέση, εμείς θα γυρίσουμε στις τάξεις και στο μάθημά μας, με λιγότερες ώρες εργασίας, με μια αξέχαστη εμπειρία στο ενεργητικό μας, με την αίσθηση βέβαια του χαμένου πολύχρονου κόπου, αλλά η ζωή συνεχίζεται. 

Τα παιδιά;; που αγάπησαν αυτούς τους χώρους, τους έκαναν κτήμα τους, που μόλις είχαν αρχίσει να συνειδητοποιούν τι μπορεί να τους προσφέρει, -γιατί αυτό είναι κάτι που παίρνει καιρό-, τα παιδιά λοιπόν;;
Κατά τα λεγόμενα του κ. Κοντογιάννη, "οι βιβλιοθήκες δε θα κλείσουν, αλλοίμονο, είναι σημαντικές", "θα βρεθεί τρόπος να λειτουργήσουν".  Ας το προσέξουμε αυτό το τελευταίο....

Όλα λοιπόν τα μέχρι τώρα ... στοιχεία,  συγκλίνουν στο ότι οι σκέψεις των αρμοδίων -αν υπάρχουν- κινούνται στο ... ευρύ πλαίσιο του να τοποθετεί π.χ ο προϊστάμενος "κάποιον"  που δε συμπληρώνει ώρες,  να λειτουργεί τη βιβλιοθήκη κάποιες ώρες. Δεκα θα είναι;, Τέσσερις;; Δύο;; Όσες του λείπουν.  Μακάρι να βγούμε ψεύτες.

Δηλαδή, αυτό σημαίνει να την ανοίγει κάποιες ώρες, να δανείζει, χειρόγραφα φυσικά, γιατί δε θα υπάρχει επιμόρφωση στο βιβλιοθηκονομικό πρόγραμμα, άντε να δέχεται και κάποια τμήματα για προβολές, αν τον βοηθήσουν οι καθηγητές που ξέρουν ήδη τι οπτικοακουστικό υλικό υπάρχει για την ειδικότητά τους.  Κατά τα άλλα, σταδιακό πλιάτσικο, κατά τα πρότυπα των παλιών βιβλιοθηκών του ενός ή και δέκα ραφιών, εξαφάνιση πολύτιμου υλικού, καταστροφή των υπολογιστών, τους οποίους δε θα ξέρει πώς να προστατέψει ο τυχόν υπεύθυνος, αφού στις πλείστες περιπτώσεις δε θα έχει και καμιά ιδιαίτερη σχέση με την τεχνολογία, και λοιπά και λοιπά, πού να τα εξηγούμε όλα τώρα...

Υπήρχαν αυτά τα χρόνια παραδείγματα εκπαιδευτικών υπεύθυνων βιβλιοθηκών απ' όλη την Ελλάδα,  που όχι μόνο έχουν κάνει έργο αξιοθαύμαστο, όχι μόνο έχουν φτιάξει ιστολόγια, ιστοσελίδες, βιντεάκια δικά τους που τα δημοσίευαν στο YouTube, αλλά και πρόσφεραν απο τον προσωπικό τους χρόνο εθελοντικά, λόγω καθαρής αγάπης γι αυτό που έκαναν. Ένα χαρακτηριστικό  παράδειγμα να αναφέρουμε μόνο, ένας συνάδελφος απο τη βόρεια ελλάδα, που ειχε αναλάβει βιβλιοθήκη όταν οι επιμορφώσεις ... 'μάς είχαν τελειώσει', γράφτηκε σε σχολή βιβλιοθηκονομίας για να αποκτήσει πρόσθετες γνώσεις. 

Κάποια ενδιαφέροντα σημεία απο τη συνάντηση: 
Υπήρξαν πολλά, πρώτα-πρώτα οι τοποθετήσεις και παρουσιάσεις των συναδέλφων Μ. Νίνου και Γ. Μπαρμπέρη, οι παρεμβάσεις και τα επίκαιρα ερωτήματα των άλλων συναδέλφων, η εισαγωγή και γενικά η καλή προαίρεση και το ενδιαφέρον του κ. Ζάχου, κάποιες παρατηρήσεις και προτροπές του κ. Αλέξη Δημαρά, π.χ. "Απευθυνθείτε και στους μη ψηφιακά μυημένους", κ.ά.

Οι δικές μου παρατηρήσεις, συμπληρωματικές της παρουσίασης του Γ. Μπαρμπέρη, είχαν σα στόχο να ενημερώσουν, για παράδειγμα τον κ. Ζάχο για κάποια θέματα που δεν ήξερε, όπως π.χ.:
Τη διαδικασία που είχε γίνει για την τετραετή τοποθέτησή μας, (η οποία λήγει στις 31 Αυγούστου 2011), με μόρια και συνέντευξη. Τώρα την ξέρει, και μάλλον κατάλαβε και το γελοίο τρόπο της διεξαγωγής της σε πολλές περιπτώσεις, το ότι δεν μέτραγε π.χ. καθόλου η πρότερη εμπειρία σε Σ.Β...(!), ότι οι περισσότερες συνεντεύξεις έγιναν για τα μάτια του κόσμου, κ.ά.
Επίσης τώρα ξέρει και σχετικά με τις εκθέσεις πεπραγμένων που έπρεπε μέχρι τώρα να υποβάλλουμε δυο φορές το χρόνο, την απουσία νοήματος αυτής της έκθεσης ιδεών, -συγγνώμη, πεπραγμένων-, το πόσο άσχετα ήταν τα ερωτήματα που έθεταν, το ότι τις στέλναμε σε 3 διαφορετικούς αποδέκτες του Υπουργείου, (φαίνεται δεν είχαν αρκετό χαρτί για σαΐτες) και άλλα παρόμοια, άκρως λειτουργικά και αξιέπαινα, προϊόντα φωτισμένων εγκεφάλων (φωτισμένων από λυχνίες ραδιοφώνου, εκείνες τις παλιές...).
Δεν  ήξερε επίσης, όπως και οι περισσότεροι αρμόδιοι, -ούτε καν οι διευθυντές των σχολείων ευθύνης το διαβάζουν- το περίφημο "Πλαίσιο λειτουργίας των Σ. Β."  Ας ηταν πιο διαβασμένοι τελοσπάντων.

Άντε να σας γράψω  (-αφού ενδιαφέρεστε τόσο, ξέρω, θα σκάσετε αν δεν τις ακούσετε) και τις συγκεκριμένες προτάσεις που έκανα, έτσι για την ιστορία, να τις έχω εδώ να τις καμαρώνω. Πάντως τις σημείωναν...


1. Αλλαγή του Πλαισίου Λειτουργίας
2. Επανεξέταση των αρμοδιοτήτων του ...επονομαζόμενου Γραφείου Σ. Β., αλλαγή, πλήρη, του εντύπου της Έκθεσης Πεπραγμένων, να είναι μόνο ετήσια, να υπάρχει ανατροφοδότηση και γιατί όχι, αξιολόγηση. 
3. Υποχρέωση των διευθυντών των μονάδων να ενημερώνουν κάθε Σεπτέμβριο καθηγητές και μαθητές για την ύπαρξη σύγχρονης βιβλιοθήκης στο σχολικό χώρο... υπάρχουν πολλοί λόγοι
4. Κατάργηση λίστας εγκεκριμένων βιβλίων
                                                και κάτι άλλες λεπτομέρειες που τις ξέχασα.

Η μόνη διέξοδος νομίζω είναι η εξής:
Ενα πρόγραμμα δραστηριοτήτων που να περιλαμβάνει εναλλάξ:
α) μια πρόταση συναδέλφου., δηλαδή μπάνια, πολλά μπάνια, μέχρις εξαντλήσεως, για απόλαυση σωματική, αλλά και προς μυική ενδυνάμωση για τις επερχόμενες γενικές συγκρούσεις με τις κυβερνητικές επιλογές (που έχουν να κάνουν και με τους αξιόλογους θεσμούς)
β) μια πρόταση δικιά μου τώρα, δηλαδή εξορμήσεις στις πλατείες το απόγευμα. Η ρίψη μουτζών είναι μία μέθοδος, δε λέω, αλλά ελαφρώς αντιπαραγωγική. Η συμμετοχή όμως σε συνελευσεις και πρωτοβουλίες δε μου φαίνεται άσχημη ιδέα, κυρίως αν είναι να γίνουν περισσότεροι εκεί οι σκεπτόμενοι και λιγότεροι οι αεροβατούντες θερμοκέφαλοι.
Εκεί κρινεται το παιχνίδι αυτη τη στιγμή, δε βλέπω κάτι άλλο. Αφού όλες οι δικαιολογίες είναι οικονομικής φύσης και κρίσης, ας προτείνει η κοινωνία άλλες διεξόδους πριν ειναι πάααρα μα πάααρα πολύ αργά.
Ας στραφούμε προς επαναπροσ-διορισμούς (το τελευταίο συνθετικό είναι "κακιά λέξη" τέτοιες εποχές, ας προσέχω άλλη φορά τι γράφω).

Μια συνάδελφος σχολίασε στο φόρουμ που έχει δημιουργηθεί εδώ και χρόνια, (όπου και επικοινωνούσαμε για ανταλλαγή πληροφοριών, αλληλοβοήθεια, έκφραση του πόνου μας και άλλα σχετικά):
"..... αυτοί νομίζουν ότι οι βιβλιοθήκες είναι μαγαζάκια: τα ανοίγει κάποιος, έρχονται οι πελάτες την ώρα που αυτός είναι διαθέσιμος, βρίσκουν μόνοι τους τι βιβλίο θέλουν, το δανείζονται ήσυχα ήσυχα και μετά, με πολύ συνέπεια και υπευθυνότητα, περιμένουν υπομονετικά πότε ο μαγαζάτορας θα ανοίξει για να το επιστρέψουν. Κι αυτό είναι όλο". 


Δε  φαίνεται λοιπόν να είναι στις προτεραιότητες του Υπουργείου και της κυβέρνησης γενικά, η γνώση και η  καλλιέργεια. (θα μου πείτε ήταν στων προηγούμενων κυβερνήσεων τις προτεραιότητες; και καλά θα κάνετε)  Όσο κι αν μιλάει για .. δια βίου μάθηση, ψηφιακά σχολεία, εκπόνηση συνθετικών εργασιών στο Λύκειο, και άλλα ωραία, εύηχα και ευάερα και ευήλια. 
Η οικονομική κρίση, σου λέει.. Λες και τόσα χρόνια που δεν υπήρχε, έγινε κάτι το σημαντικό προς αυτή την κατεύθυνση... 
Καλά, αυτή η κρίση, έχει μια λόξα να χτυπάει ειδικά -εκτός από τους οικονομικά πιο αδύναμους γενικώς- ό,τι πιο πολύτιμο και καινοτόμο, σε όλους τους χώρους, σ' ολόκληρο το κοινωνικό φάσμα;; Τον πολιτισμό, τα πρωτοπόρα προγράμματα, την έρευνα, τα νοσοκομεία, τα σχολεία, κλπ κλπ κλπ;; Πολύ επιλεκτική την κόβω. Δεν τη βλέπω να βάζει και τόσο στο μάτι τους υπαίτιους της χρεωκοπίας μας, οικονομικής  και κοινωνικής, δεν τη βλέπω να τα καταφέρνει καλά με τους μεγαλοφοροφυγάδες, τους εκμεταλλευτές κινητών και ακινήτων (ανθρώπων εννοούμε, και χώρων), δεν ξέρω, μπορεί να είναι ιδέα μου.

Παιδεία λοιπόν. Να μην πούμε πολλά, υπάρχουν σε ένα σωρό εφημερίδες, ιστοσελίδες, κλπ. Το ρεζουμέ το ξερουμε. Το αποτέλεσμα επίσης. Ζήτω και πάλι ζήτω τα φροντιστήρια, τα ελεύθερα προπύργια του ελεύθερου νεοελληνικού έθνους, που έχει την ευχέρεια να διαλέξει ανάμεσα στο "πληρώνω για να μπει το παιδί μου σε κάποια σχολή", "πληρώνω για να μείνει το παιδί στην πόλη όπου βρίσκεται η σχολή του",  "πληρώνω για να συντηρήσω το παιδί που τέλειωσε τη σχολή αλλά δουλειά δε βρίσκει", "πληρώνω για να πιει το παιδί τον καφέ με 3,80 τις ώρες που κάθεται στην καφετέρια περιμένοντας να δει καμιά ωραία ξανθιά δουλειά να περνάει απ' έξω", "πληρώνω την προξενήτρα για να βρει στο παιδί καλή και πλούσια νύφη να το συντηρεί, γιατί δε βλέπω άλλη λύση" και ούτω καθεξής.

Και Κοινωνία γενικά;  "Ώρα μηδέν", μελό ελληνική ταινία,  ή Μηδενική Ανοχή τώρα πια; Ώρα απολογισμών, ώρα αφύπνισης, ώρα νέων προτάσεων; 
Εδώ και περίπου 20 μέρες,  ο κόσμος μαζεύεται στις πλατείες, γιουχάρει, μουτζώνει, φωνάζει συνθήματα, διαμαρτύρεται ειρηνικά και συμβολικά, άλλοτε γιαουρτώνει, αυγουλώνει, (όχι, αυτό νομίζω δεν τό χουμε δει ακόμα, δε θυμάμαι), πάει να ορμήξει σε υπουργούς, άλλοτε απεργεί μαζικά, άλλοτε συζητάει σε συνελεύσεις με πρωτόφαντες δημοκρατικές διαδικασίες, κάνει προτάσεις, βγάζει ψηφίσματα, καλεί σε νέες εκδηλώσεις διαμαρτυρίας. 
Χρόνια είχαμε να τα δούμε αυτά. 

Για να δούμε τι θα δούμε και πού θα πάει το τρένο ('τραίνο' το γράφαμε παλιότερα, τώρα απλοποιούμε τη γλώσσα και τη σκέψη, έ, δε χρειάζεται να κάνει και πολύπλοκους συλλογισμούς.  Να μην κουράζεται, κρίμα κι άδικο, άσε που είναι και επικίνδυνο)...


Αντί για επίλογο, και για να πάρω κάποια άφεση αμαρτιών για τη στενοχώρια ή ανία που σας προκάλεσα:

 

Χαμόγελο είναι, μην το βλέπετε έτσι, απλώς λίγο παρεξηγήσιμο.

Μεταδίδεται ευρέως και ακυρώνει και το χρέος

Χαμογελάτε.

Δίνει θάρρος στους σβησμένους απ' το χάρτη,

ενοχλεί τους βολεμένους,

τους βλαμμένους,

τους καμένους,

τους κρυόκωλους στα πάρτι.

Χαμογελάτε.

Σκέφτεστε κάτι καλύτερο, μέρες πουρχονται;;

Μεταδίδεται ευρέως,

ακυρώνει και το χρέος.

Χρέος είναι και η δράση

η αντίδραση στη βράση

που το σίδερο κολλάει

γιατί ως γνωστόν μιλάει

πιο καλά ... ο τελευταίος

αλλά και -στο πνεύμα- ο .. πάντα νέος.

(Συγγνώμη για το πρόχειρο της έμπνευσης, έχω και καλύτερα... ) Embarassed

Συνέντευξη σαν.. 4ετής Απολογισμός!

Συνέντευξη … Αμφίδρομη

Ερωτήσεις από μαθητές του 39 Γυμν. στην υπεύθυνη της Σ.Β. και.. Αντίστροφα

Κάποια μέρα, σε ένα κενό τους, κάποια παιδιά άρχισαν τελείως ξαφνικά έναν βομβαρδισμό ερωτήσεων. Κάποια στιγμή είπα «τι σας έπιασε, νιώθω λες και δίνω συνέντευξη..». Έτσι τελικά αποφασίσαμε να την κάνουμε όντως … συνέντευξη, αλλά να μπουν κι αυτοί με τη σειρά τους στο ρόλο του … συνεντευξιαζόμενου και να τη δημοσιεύσουμε στο μπλογκ μας.

 Συμπίπτει τυχαία και με το κλείσιμο της 4ετίας σε αυτή τη θέση, οπότε είναι μια καλή ευκαιρία για .. εσωτερικό (μου) απολογισμό. Ευχαριστώ τα παιδιά γι αυτή την ευκαιρία. (Οι συμπτώσεις πάντα με γοητεύουν…)

 Ορίστε λοιπόν το αποτέλεσμα:

1)                Σας αρέσει το επάγγελμα που κάνετε;

--Πολύ. Όσο περνούν τα χρόνια, αντί να με κουράζει, το βρίσκω όλο και πιο ενδιαφέρον. Για μένα είναι η ιδανική δουλειά, συνδυάζει δημιουργικότητα, επέκταση της γνώσης,  επαφή με εφήβους, (που είναι πάντα τονωτική), δυνατότητα πρωτοβουλιών, χίλια δυό..

2)                Πόσα χρόνια εργάζεστε στην βιβλιοθήκη;

--Σε αυτήν εδώ, τέσσερα.

3)         Εργαστήκατε παλιότερα ως  υπεύθυνη βιβλιοθήκης σε άλλα σχολεία;

--Ναι, η πρώτη φορά ήταν σε ένα χωριουδάκι στη Β. Εύβοια, όταν ξεκίνησε ο θεσμός των Σχ. Βιβλιοθηκών. Ήμουν καθηγήτρια Αγγλικών εκεί, δούλεψα για ένα χρόνο στη βιβλιοθήκη, την έστησα από την αρχή. Μετά μετατέθηκα στην Αθήνα και συνέχισα για 6 χρόνια στη Βιβλιοθήκη του 24^ου Γυμνασίου και Λυκείου στο Πολύγωνο, και στη  συνέχεια εδώ, στην Κυψέλη, από το Νοέμβριο του 2007 μέχρι τώρα.

4)        Τι έχετε σπουδάσει;

--Αγγλική Φιλολογία

5)         Τι έχετε κερδίσει από την δουλειά σας;

--Από χρήματα τίποτα σπουδαίο! Με το μισθό του εκπαιδευτικού δεν πας μακριά. Αστειεύομαι, άλλο είναι το ερώτημά σας… Αν λέγατε βέβαια «τι έχετε αποκομίσει», θα ακουγόταν πολύ μεγαλίστικο, οπότε καλά το θέσατε. Ναι, έχω κερδίσει πολλά και ανεκτίμητα πράγματα. Θα τα πω σιγά σιγά.. Προχωρήστε παρακάτω....

6)        Τι προσφέρετε στους άλλους;

--Να, ορίστε η ευκαιρία να πω κάποια από αυτά που έχω κερδίσει. Μεγάλη ικανοποίηση, όταν βλέπω τα παιδιά να επωφελούνται από ό, τι έχει να τους προσφέρει η βιβλιοθήκη, ή εγώ προσωπικά, με την εμπειρία που έχω αποκτήσει, να μαθαίνουν έναν άλλο τρόπο προσέγγισης της γνώσης, να απολαμβάνουν βιβλία που δανείζονται, βίντεο που τους προβάλλουμε, να θέλουν να έρχονται στα διαλείμματα έστω και για κουβέντα ή γιατί τους αρέσει ο χώρος…

7)         Αν δεν ήσασταν υπεύθυνη βιβλιοθήκης πού θα θέλατε να εργάζεστε;

--Να διδάσκω στην τάξη μάλλον, όπως τα πρώτα χρόνια, αλλά σε ένα δημόσιο σχολείο τελείως διαφορετικό, ουσιαστικό, οργανωμένο, πολύπλευρο… Που να κάνει τα φροντιστήρια αχρείαστα, να μη νιώθω ότι κοροϊδεύω τον κόσμο και τον εαυτό μου, να παίρνω δηλαδή μια τάξη από το άλφα και να την φτάνω να μιλάει και να γράφει Αγγλικά, να αγαπήσει τη γλώσσα, να την κατακτήσει από πολλές πλευρές.  Γενικά να δουλεύω  σε χώρο εκπαιδευτικό, κάπου που να μεταδίδω γνώσεις και εμπειρίες. Αυτό είναι κάτι που δεν είχα συνειδητοποιήσει στα 20, ομολογώ. Πάντως, αν δεν ήμουν στην Εκπαίδευση, ίσως να ήθελα να δουλεύω σε κάποιο χώρο που έχει να κάνει με βιβλία, δεν ξέρω, εκδοτικό οίκο; Να κάνω επιμέλειες βιβλίων; Ή, πάλι, να ήμουν ζωγράφος! Ή, σεναριογράφος! Ή, στάσου, .. ηθοποιός όχι, σκηνοθέτης όμως ναι.. Αλλά δε θα είχα σταθερό ελεύθερο χρόνο, άσε..

8)        Οι γνώσεις που πήρατε από το επάγγελμα σας πιστεύετε ότι σας βοήθησαν στη ζωή σας;

--Περιέργως (για δουλειά) ναι. Έμαθα να διαχειρίζομαι καταστάσεις που δεν φανταζόμουν.

9)        Στον ελεύθερο σας χρόνο προτιμάτε να διαβάζετε βιβλία;

--Τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότερο. Δε διάβαζα τόσο παλιά. Λίγο λογοτεχνία –αγγλική κυρίως- αλλά μάλλον αραιά. Τώρα κόλλησα το μικρόβιο, κι έχω αρχίσει να διαβάζω και άλλα είδη. Για παράδειγμα, δεν μπορούσα ποτέ να διαβάσω βιβλία Ιστορίας, τώρα έχω μια επιθυμία ακόμα και γι αυτά!

Αλλά δεν είναι μόνο τα βιβλία. Θα ήθελα να έχω χρόνο και χρήματα να βλέπω πολλές ταινίες, παραστάσεις θεατρικές, συναυλίες, να χορεύω σε μεγάλες σάλες, να πηγαίνω ταξίδια να.. να…

10)       Το να ασχοληθείτε ως υπεύθυνη βιβλιοθήκης ήταν δική σας επιλογή ή σας επηρέασαν κάποιοι άλλοι παράγοντες;

-- Άλλοι παράγοντες; Δηλαδή; Ο μισθός ας πούμε, ίδιος είναι. Αν και το ωράριο μεγαλύτερο. Δυνατότητες εξέλιξης δεν υπάρχουν, δεν είμαι σε κάποιο ιδιωτικό τομέα να γίνω … στέλεχος ας πούμε. Άλλος παράγοντας; Ποιος να με επηρεάσει; Όμως τώρα που το λες θυμάμαι το εξής: Είναι γεγονός πως όταν μάθαμε πριν καμιά δεκαριά χρόνια για το νέο θεσμό και ότι μπορούσαμε να κάνουμε αίτηση στο σχολείο που ήμασταν, για να αναλάβουμε υπεύθυνοι, κανείς δεν προθυμοποιούταν, φαινόταν παράξενο, άγνωστο πράγμα. Τελικά εμένα με έπεισε ένας συνάδελφος εκεί, μου έλεγε πως θα ήμουν κατάλληλη κλπ, το σκέφτηκα καλύτερα και έστειλα την αίτηση. Που φυσικά έγινε δεκτή, δεν υπήρχε άλλη. Μετά  περάσαμε από κάποια σεμινάρια, μας φάνηκε βουνό, αλλά και πρόκληση!

11)        Είσαστε ευχαριστημένη με το 39 & 30 σχολείο;

--Εξαρτάται τι εννοείς. Είναι τα παιδιά, είναι οι συνάδελφοι, το γενικό κλίμα, πολλά… Σε γενικές γραμμές, θα έλεγα ναι. Κυρίως έχω ελευθερία να παίρνω πρωτοβουλίες, πολύ βασικό, δεν έχω κανένα σοβαρό παράπονο, υπάρχουν συνάδελφοι που η συνεργασία μας είναι άψογη, αν και η πλειοψηφία και των ενηλίκων και των ανηλίκων το τελευταίο πράγμα που σκέφτεται στο διάλειμμα είναι να μπει στη βιβλιοθήκη.. Αυτό είναι γενικό, είναι και ελληνικό –δυστυχώς-  ας το, είναι μεγάλο θέμα.. με θλίβει κιόλας ή με αγανακτεί καμιά φορά, γιατί δεν ξέρουν τι χάνουν… Με τα παιδιά όσο περνάν τα χρόνια δένομαι όλο και πιο πολύ, αν μου έλεγαν «αύριο πας αλλού», θα μου κόστιζε.

12)     Ποια είναι η σχέση σας με τα παιδιά;

--Αυτό ακριβώς που λέγαμε. Ιδιαίτερα κάποιοι μαθητές που τους ξέρω ήδη 4 χρόνια, θα μου λείψουν τώρα που τελειώνουν. Όμως, πιστεύω πως δε θα τους χάσω, όπως και στο παλιό σχολείο, με κάποιους έχουμε ακόμα επαφή. Απ’ την άλλη, τα πρωτάκια του γυμνασίου έχουν έναν ενθουσιασμό που με κάνει να θέλω να τους τσιμπήσω τα μάγουλα, εκτός κι αν δεν μπορούν να κάτσουν σε μια μεριά όταν μπαίνουν στα διαλείμματα, οπότε θέλω να τα πνίξω! Τους βάζω τις φωνές ή τα πετάω έξω, μερικές φορές γίνομαι θηρίο δε λέω, αλλά ελπίζω να με συγχωρούν.

13)Δέχεστε δωρεές βιβλίων;

--Ναι, ανάλογα βέβαια… Κι ευτυχώς έχουμε πολλές, γιατί από οικονομικής απόψεως πάμε … όπως και το κράτος. Τουλάχιστον δεν έχουμε χρέη!

14)Πώς περνάτε στη δουλειά σας;

--Δε βιάζομαι ποτέ να φύγω. Αν αυτό σας λέει κάτι…

 

Ερωτήσεις από την υπεύθυνη στους  μαθητές του 39 γυμνασίου (Γ’ τάξη)

1).               Είστε ευχαριστημένοι από το σχολείο σας;

--Το σχολείο μας είναι φοβερό! Αυτό που μας κάνει να το πιστεύουμε αυτό είναι οι όμορφες στιγμές που περνάμε με την παρέα μας. Γενικώς, είμαστε πάρα πολύ ευχαριστημένοι αν εξαιρέσουμε κάποια προβλήματα που υπάρχουν στις αίθουσες. Ένα ακόμη παράπονό μας είναι πως στο σχολείο μας δεν υπάρχει πράσινο.  Ένα δέντρο, κάτι..

2).               Πώς σας φαίνεται η βιβλιοθήκη;

--Είμαστε πάρα πολύ ευχαριστημένοι με την βιβλιοθήκη. Πρώτα απ’ όλα είμαστε τυχεροί που έχουμε βιβλιοθήκη διότι μόνο 700 σχολεία στην Ελλάδα έχουν. Η βιβλιοθήκη γενικώς είναι οργανωμένη και έχει πλούσιο υλικό. Επιπλέον  και εσείς είστε ένας λόγος που τα παιδιά έρχονται στην βιβλιοθήκη διότι είστε φιλική και συνεργάσιμη.

3).              ... Στις ώρες εκτός σχολείου με τι ασχολείστε;

--Μας αρέσει πάρα πολύ να βγαίνουμε με φίλους γιατί πάντα περνάμε καλά. Συζητάμε διάφορα πράγματα, πειραζόμαστε, αυτοσαρκαζόμαστε, γενικώς πέφτει πολύ γέλιο! Τηλεόραση δεν βλέπουμε πολύ. Προτιμάμε το internet.

4)      Το facebook κυρίως;

--Μπαίνουμε αρκετή ώρα στο fb, όμως πιο πολύ χρησιμοποιούμε τα κινητά για να επικοινωνήσουμε.

5)      Δεν σας ανησυχεί η ακτινοβολία;

--Το ξέρουμε  το θέμα με την ακτινοβολία.  Όμως δεν το λαμβάνουμε πολύ υπόψη. Ε, προσπαθούμε να το χρησιμοποιούμε  λιγότερο, αλλά είναι λίγο δύσκολο, είναι πια μια συνήθεια. Δεν το σκεφτόμαστε εκείνη την ώρα.

6)        Μια και μιλάμε για επικίνδυνες ακτινοβολίες, τι σκέφτεστε γι’ αυτά που έγιναν στην Ιαπωνία;

--Έχουμε ακούσει τι έχει συμβεί. Σκεφτόμαστε ότι όλα αυτά όμως τα προκαλούμε εμείς οι ίδιοι. Φτιάχνοντας πυρηνικά εργοστάσια αυτοκαταστρεφόμαστε διότι είναι πολύ επικίνδυνα και ανά πάσα στιγμή μπορεί να συμβεί κάτι ανάλογο με την Ιαπωνία. Δεν υπάρχει καμία εξασφάλιση. Δεν καταλαβαίνουμε γιατί επιμένουν να συνεχίζουν.

7)         Ποια είναι η σχέση σας με τους καθηγητές σας;

--Γενικά όλοι οι καθηγητές είναι εντάξει απέναντι μας. Είναι πολύ καλοί στην δουλειά τους και όποτε έχουμε κάποιο πρόβλημα μας βοηθούν. Είναι κοντά μας.

8)        Σας αρέσει να διαβάζετε βιβλία;(π.χ. Λογοτεχνίας)

--Εμάς ναι. Γενικά πάντως, στο τμήμα μας για παράδειγμα, περίπου μόνο 3 στα 23 παιδιά διαβάζουν εξωσχολικά βιβλία. Ο λόγος;  Τα θεωρούν βαρετά, προτιμούν να μπουν στο fb. Κυρίως τα αγόρια έχουν εθιστεί στο fb γιατί παίζουν poker! Άλλοι προτιμούν από διάβασμα να περιορίζονται σε ό, τι έχουν για το σχολείο. Γενικά οι καθηγητές μας προτρέπουν να διαβάζουμε κι άλλα, όμως λίγοι το κάνουν.

9)        Για τι πράγμα κυρίως χρησιμοποιείτε το fb;

-- Κυρίως για συνομιλία. Στον τοίχο μας προτιμάμε να ανεβάζουμε τραγούδια και να τα ακούμε με τους φίλους μας. Αλήθεια, εσείς έχετε fb; (πετάγεται ένας)

--Έχω, αλλά σπάνια κάνω συνομιλία. Διαβάζω ενδιαφέροντα πράγματα από τοίχους φίλων, σχολιάζω, βάζω δικά μου, ανταλλάσσω πληροφορίες και απόψεις, μοιράζομαι και φωτογραφίες (λίγες) κατά καιρούς, μουσική, αλλά ενημερώνω και για τις νέες αναρτήσεις στο μπλογκ, βολεύει γιατί είναι γρήγορο. Αλλά μπερδέψαμε τους ρόλους τώρα. Συνεχίζω τις ερωτήσεις προς εσάς:

10)       Ας πούμε κάτι άλλο. Σας ενδιαφέρουν θέματα άλλα, κοινωνικο-πολιτικά ας πούμε;

--Πολιτικά; Γιαχ… Ενημερωνόμαστε για το τι γίνεται στη χώρα μας, αλλά δεν πολυσυζητάμε  για αυτά τα θέματα με τους φίλους μας. Μας λένε για κάποια οι γονείς μας. Δε θα έλεγα πως μας απασχολούν και πολύ.

11)        Δηλαδή βλέπετε ειδήσεις στην τηλεόραση, ας πούμε; Πώς ενημερώνεστε; Από τους μεγάλους;

-Από τους γονείς μας, και από εκπομπές όπως Ράδιο Αρβύλα και Λαζόπουλο, εκεί γίνονται πιο κατανοητά τα γεγονότα, γιατί και παρουσιάζονται έξω απ τα δόντια αλλά και σατιρίζονται.

12)       Μια και μιλάμε για τέτοια θέματα, τι καταλαβαίνετε εσείς όταν σας λένε για «πολιτικά»; Τους πολιτικούς; Γιατί δεν πρόκειται γι αυτό…

--Ναι, κυρίως αυτό σκεφτόμαστε. Ξέρουμε ότι οι περισσότεροι είναι απατεώνες και αυτό μας κάνει να απεχθανόμαστε τα πολιτικά.

13)       Εντάξει, είναι και νωρίς ακόμα για σας, πάντως να ξέρετε ότι άλλο πράγμα εννούμε με τα «κοινωνικο-πολιτικά». Δεν εννοούμε ούτε τους πολιτικούς μόνο, ούτε τα κόμματα μόνο.  Ας αλλάξουμε όμως θέμα: Τι μουσική ακούτε;

--Ραπ! Αλλά και διάφορα είδη, αναλόγως τη στιγμή και τη διάθεση. Μερικοί απ’ την τάξη μας ακούν μόνο ένα είδος, αλλά οι περισσότεροι απ’ όλα. Heavy metal, ροκ μερικοί, (εδώ πετάγεται ο Γ. που μπήκε εκείνη τη στιγμή στη βιβλιοθήκη: «εκτός από rock n’ roll!»). Συναυλίες δεν μπορούμε να πάμε ακόμα, δε μας αφήνουν, ούτε βέβαια σε ελληνάδικα..

14)       Όταν βγαίνετε Σάββατο βράδι τι ώρα γυρνάτε;

--Στις 10 περίπου. Οι γονείς μας ανησυχούν, δε μας αφήνουν πιο πολύ. Το καταλαβαίνουμε, έχουν και δίκιο, γιατί υπάρχουν πολλοί κίνδυνοι. Όταν γυρνάμε, καθόμαστε στο φβ, και μιλάμε με τους φίλους μας, μπορεί και μέχρι τις 5 το πρωί!

15)             Στις καλοκαιρινές διακοπές;

--Ααα, εγώ προσωπικά, (μιλάει η Μ.) όταν πηγαίνουμε στη Λ.  γυρνάω κατά τις 12.30 το αργότερο, κυρίως όμως για το τι θα πει ο κόσμος και τέτοια. Στο νησί όμως γυρνάω αργότερα, είμαι πολύ πιο ελεύθερη εκεί.

--Εγώ (ο Μ.), δεν κάθομαι σπίτι ούτε λεπτό. Όλη μέρα έξω, με τους φίλους. Πάμε για μπάνιο, πάμε σε καφετέριες, το Ίντερνετ το ξεχνάμε τελείως!

--Και δυό φορές μπάνιο μάλιστα τη μέρα! (η Ε.). Όντως, αποτοξίνωση! Ούτε τηλεόραση, ούτε Ίντερνετ,  ελευθερία απ’ όλα!

16)             Τις καθημερινές εδώ, τι ώρα πάτε για ύπνο;

--Γύρω στις 11.30 ή 12. Αλλά όταν είμαστε απογευματινοί, μπορεί και στις 1.

--Στη μία! Μάθε να μιλάς…, πετάγονται οι άλλοι.

17)              Μπράβοοο… ούτε οι μεγάλοι δεν το λένε σωστά αυτό! Στη μία λοιπόν! …Και τώρα, να κλείσουμε με αυτό, πήγε 2.30 η ώρα, θα πεινάτε.

Ευχαριστούμε πολύ για τις ωραίες ερωτοαπαντήσεις και για την άψογη συνεργασία.  Καλή μας Συνέχεια!

 Πήραν μέρος –αλφαβητικά-  οι μαθητές των Γ2 και Γ3 (39 Γυμνασίου):

1).    Αλέξανδρος Μπαμπούλης

2).   Έλενα Νικόλα, (του Χρ.)

3).   Ηρώ Λισγάρα

4).   Κώστας Παβέλης

5).   Μαργαρίτα Πανώρη

6).   Μιχαήλ Μήτσης

 και από τη Β΄ η Δέσποινα Βάιλα

 Στην πληκτρολόγηση βοήθησε η Μαργαρίτα.

"BOOK": Ένα εργαλείο φιλικό στο χρήστη! Εξαιρετικό βίντεο!

Αν είστε Ισπανομαθείς ή Αγγλομαθείς, ή ακόμα και αν δεν είστε τίποτε απο τα δύο, αν διαβάζετε μόνο ιστολόγια (...) αλλά βιβλία σπανίως έως καθόλου, αν -αντίθετα- , αγαπάτε να κοιμόσαστε αγκαλιά με ένα βιβλίο, αν είστε λάτρης των νέων τεχνολογιών, αν -αντίθετα-, τις σνομπάρετε και επιμένετε στα παραδοσιακά μέσα, γενικώς ό,τι και να είστε τελοσπάντων, παρακολουθείστε αυτό το πανέξυπνο βίντεο! (Εκεί ήθελα να καταλήξω..). Έχει αγγλικούς υπότιτλους, αλλά κάτι θα καταλάβετε όπως και νάχει.

Με λίγα λόγια, σας παρουσιάζει το ... νέο (!!!), επαναστατικό, εύχρηστο, απλό, ασφαλές, πρακτικό, αξιόπιστο, αυτόνομο, ΕΠΙΤΕΥΓΜΑ, που δεν παρουσιάζει κανένα απολύτως από τα μειονεκτήματα της τεχνολογίας, δεν τελειώνει από μπαταρίες, χωράει στην τσάντα, έχει χώρο για σημειώσεις προσωπικές, δεν καταρρέει από ιούς, δεν χρειάζεται επανεκκίνηση και άλλα πολλά.. 

Αφιέρωμα Βιβλιόσπι(ρ)του: 1) "Ποίηση σε Βιβλία και σε Τραγούδια" 2) "Παιδικό Βιβλίο". Επισκέψεις συγγραφέων

Τον Απρίλιο είχαμε ένα Τριήμερο Αφιέρωμα στο Βιβλιόσπι(ρ)το, με 2 αφορμές: 

Την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης, (της 21ης  Μαρτίου) και την Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου, (της 2ας Απριλίου). 

Η Αφίσα του Αφιερώματος:

Ένα δείγμα απο τη συλλογή των τραγουδιών που ακούστηκαν στην αυλή, στα διαλείμματα, ή προβλήθηκαν από DVD στη βιβλιοθήκη:

Σχολική Βιβλιοθήκη Άνω Κυψέλης
Ποιήματα σε τραγούδια. (Συλλογή: Κ. Τζ., Απρ. 2011)
Ποιητής-τρια	Συνθέτης	Ερμηνεία	Τίτλος τραγουδιού	Απόδοση
Allen Ginsberg	Μαριδάκης	Φοίβος Δεληβοριάς	Ασημένιο Τραγούδι
Baudelaire (Μπωντλέρ)	Ξυδάκης Νίκος	Μάλαμας	Albatros	Αλέξανδρου Μπάρα
Hikmet Nazim	Μικρούτσικος Θάνος	Μαρία Δημητριάδη	Η πιο όμορφη θάλασσα	Γιώργος Παπαλεονάρδος.
Borges (Χόρχε Λ. Μπόρχες)	Συνήθεις Ύποπτοι	Θηβαίος Χρήστος	Περικοπές ενός Απόκρυφου Ευαγγελίου
Brecht (Μπέρτολντ Μπρεχτ)	Αρλέτα	Αρλέτα	Τού πικραμένου	Ελύτης
Elliot T. S.	Τρύπες	Τρύπες	Σημαίνοντας θάνατο
Lorca (Φεντερίκο Γαρθία Λόρκα)		Μανώλης Μητσιάς	Λούζεται η αγάπη μου
Reiner Maria Rilke	Παπαδημητρίου Δημήτρης	Φωτεινή Δάρρα	Σ' αγαπώ
Rembault Arthur (Αρθούρος Ρεμπώ)	Τρύπες	Τρύπες	Μια εποχή στην κόλαση
Shakespeare ( Ουίλιαμ Σαίξπηρ)	Ανώνυμου βικτωριανού συνθέτη	με την Σπείρα Σπείρα του Σ.Κραουνάκη	ΧΑΪ ΧΟ	Απόδοση στίχων: Eρρίκος Μπελιές
The Doors			The End
Wolf Biermann (Βολφ Μπίρμαν)	Μικρούτσικος Θάνος	Μαρία Δημητριάδη	Αυτούς τους έχω βαρεθεί	Δημοσθ. Κούρτοβικ
Άγρας Τέλλος	Σπανός Γιάννης	Καίτη Χωματά	Ένα πουλί
Γκανάς Μιχάλης	Παπαδημητρίου Δημήτρης		Πάμε ξανά στα θαύματα
Γκάτσος Νίκος	Χατζιδάκις Μάνος  Κεμάλ

και πολλοί άλλοι, όπως Ελύτης, Καββαδίας, Καρυωτάκης, Καψάλης, Ρίτσος, Σεφέρης, Πολυδούρη, Παππά.. με ερμηνεία των Κατσιμίχα, Μπιθικώτση, Ξυλούρη, Διάφανα Κρίνα, κ.ά. ποικίλα.

Άλλες δύο αφίσες του Αφιερώματος:

Στα πλαίσια του αφιερώματος είχαμε την τιμή να δεχτούμε την επίσκεψη δύο συγγραφέων.

Την πρώτη ήθελα εγώ από καιρό να τη βρω, και ως δια μαγείας εμφανίστηκε μπροστά μου το όνομά της στο facebook..

Τη δεύτερη την προσκάλεσε η κυρία Θεοφάνη, φιλόλογος του 30 γυμνασίου.

Πρόκειται για τις κυρίες Παυλίνα Παμπούδη και  Τότα Τσάκου-Κονβερτίνο.

Η κυρία Παυλίνα Παμπούδη,  μας επισκέφτηκε στις 6/4.  Ποιήτρια αξιόλογη και επίσης εξαιρετική δημιουργός παιδικών ιστοριών και ποιημάτων, που εικονογραφεί μόνη της τα βιβλία της, με έναν ιδιαίτερο -και συχνά ξεκαρδιστικό- τρόπο. Γνωρίστηκε με τμήματα της Α' του 30 γυμνασίου, αλλά και με τα παιδιά της Μαθητικής Ομάδας βιβλιοθήκης (Μ.Ο.Β.) του 39 γυμν., μας χάρισε 3 (!) κούτες βιβλία απο τον εκδοτικό οίκο με τον οποίο συνεργάζεται,  και άκουσε παιδιά της Ομάδας  να απαγγέλλουν στιχουργήματά της, που τα είχαν προβάρει σχεδόν μόνα τους - και που δεν είναι καθόλου εύκολα πρέπει να πούμε, σωστοί γλωσσοδέτες!

Πρόκειται για πανέξυπνα στιχάκια, που η ίδια τα χαρακτηρίζει με ειλικρίνεια "δήθεν για παιδιά"... Είναι απολαυστικά για όλες τις ηλικίες και προσφέρονται για πολλές δραστηριότητες! (μας έδωσαν ιδέες που ελπίζουμε να εκμεταλλευτούμε στο μέλλον: για  το μάθημα της γλώσσας, της λογοτεχνίας, της γεωγραφίας, των καλλιτεχνικών!....). Σε όσους αρέσει ο Ευγένιος Τριβιζάς, θα βρουν στα παιδικά της κυρίας Παμπούδη την ίδια -για μένα, ακόμα μεγαλύτερη- απόλαυση. Προτείνουμε ανεπιφύλακτα  "Τα 24 παράξενα ζώα του αλφαβήτου". Οι μεγάλοι πάρτε το για τα καμάρια σας, αλλά και για σας. Όσοι τρέφουν μια αδυναμία για τα ζώα θα αναγνωρίσουν επίσης πολλά και άκρως διασκεδαστικά, στο "Γατολόγιο" και στο "Σκυλολόγιο"! 

Οι άλλες συλλογές ποιημάτων της, προσφέρονται για τους απαιτητικούς λάτρες της ποίησης, έχουν χαρακτήρα εσωστρεφή και ξεχωριστό, ύφος απόλυτα προσωπικό και έναν χειρισμό της γλώσσας που φανερώνει γνώση, φαντασία και λεπτότητα.

Στην εποχή του Νέου Κύματος ακούγαμε το τραγούδι "Είχα ένα αγόρι", (ένα άγριο άνεμο...), με τη φωνή της Αρλέτας. Οι παρέες το έπαιζαν συχνά στην κιθάρα. Έπρεπε να περάσει καμιά ... 30ετία, για να ανακαλύψω ότι οι στίχοι ήταν της Παυλίνας Παμπούδη!  Μπορείτε να το ακούσετε στο

http://www.youtube.com/watch?v=SKYVG6DEEl8

Ανίδεοι τότε, στην εφηβεία, νομίζαμε πως μιλούσε για έρωτα.. Όμως είχε γραφτεί

για τη δολοφονία του Σωτήρη Πέτρουλα, φοιτητή που σκοτώθηκε το 1965, στη διάρκεια φοιτητικής διαδήλωσης. Δείξαμε το βίντεο στα παιδιά, νομίζω πως άγγιξε αρκετούς...

Η κυρία Τότα Τσάκου-Κονβερτίνο μας ήρθε στις 5/4, συνάντησε τμήματα κυρίως της Β' γυμνασίου, μας διάβασε αποσπάσματα από έργα της, μας μίλησε για εμπειρίες της συγγραφικές αλλά και άλλες, μας χάρισε βιβλία της. 

Έχει γράψει, εκτός απο ποιήματα και πεζά,  τα "Εγκυκλοπαίδεια Αρχαίων Ελλήνων Ιατρών-Φαρμακοποιών", "Εγκυκλοπαίδεια της Αρχαίας Βοιωτίας", "Εγκυκλοπαίδεια Αρχαίων Ελλήνων ζωγράφων και ψηφοθετών".  Πρόκειται για δουλειά που δεν υπάρχει αντίστοιχη μέχρι τώρα στην Ελλάδα. 

Μας είπε επίσης, σε σχέση με την ποίηση, ότι θεωρεί πιο σημαντικό τον ελεύθερο στίχο από την ομοιοκαταληξία και πιο δύσκολο. Δεν ξέρω, προσωπικά μου έχει τύχει να λατρέψω στιχους με ρίμα και δε μου φαίνεται και τόσο εύκολο πράγμα, το κάνουν αρκετοί αλλά όχι τόσο πετυχημένα όλοι. Αλλά οι πεπειραμένοι ξέρουν καλύτερα.

Άλλα ενδιαφέροντα που μας είπε είχαν να κάνουν με επισκέψεις της σε διάφορους χώρους που ήταν προσκεκλημένη, όπου τους παρακινούσε να μαζέψουν δικές τους δημιουργίες, να της τις στείλουν κι εκείνη να βοηθήσει να εκδοθούν σε μια κοινή συλλογή. 

Γενικά το αφιέρωμα μάς άφησε όμορφη γεύση  και με τους προσκεκλημένους που είχαμε και με τη διαδικασία της προετοιμασίας. 

Πάρετε μια ιδέα με κάποιες από τις φωτογραφίες που βγάλαμε. Υπάρχουν και βιντεάκια, αν ξεπεραστούν κάποια τεχνικά θέματα, ίσως τα βάλουμε αργότερα.

             Στιγμιότυπα:

 Παιδιά της ομάδας ετοιμάζουν την υποδοχή... 

Η κυρία Παμπούδη μας ακούει με προσοχή. (Ποιος ξέρει τι να σκέφτεται...)

Της διαβάζουν από   Τα 24 παράξενα ζώα του αλφαβήτου. (Οι άλλοι ακροατές έχουν μείνει ελαφρώς  άφωνοι..)

Η έκθεση με τα παιδικά της κας Παμπούδη

  Το ταμπλό που έφτιαξαν οι μαθητές της Ομάδας

Το ταμπλό για τους ποιητές, έλληνες και ξένους

Επίσκεψη στην έκθεση απο μαθητές της Α'  του 30 λυκείου

Η κυρία Τότα Τσάκου-Κονβερτίνο και ο -επίσης συγγραφέας- κύριος Κ. Κορωνιός, που μας είχε επισκεφτεί το Δεκέμβριο

Οι τρεις κυρίες, -τις δύο τις ξέρουμε πια-,  εκ δεξιών είναι η συνάδελφος Νικολέτα Θεοφάνη

Το ταμπλό για την κυρία Κονβερτίνο που έφτιαξε η κυρία Θεοφάνη

 Το ταμπλό με εικαστικά έργα του Ελύτη, που μας έφτιαξε η συνάδελφος 

Τίνα Σαρίμβεη

 

 

 Το ταμπλό που φτιάξαμε με την Ομάδα, με επιλογή στίχων γνωστών ποιητών, αλλά και στιχάκια παιδιών.

Τι είναι Ποίηση;

Ένα παιχνίδι αγάπης και αγωνίας με τις λέξεις;

Συνομιλία μυστική με τα νοήματα του κόσμου;

Το “Άξιον Εστί” του βίου;

Μια ου-τοπία;

Μια περιπέτεια;

Γράψτε τι σκέφτεστε....

Γράψτε δικούς σας στίχους....

  Εσωτερικό βιβλιοθήκης

 ...και ολίγον από Σατυρική Ποίηση

Δεν έχουμε λόγια

να ευχαριστήσουμε

για τη βοήθειά τους

στο τριήμερο Αφιέρωμα της Βιβλιοθήκης, (Ποιήματα σε Τραγούδια, κ.ά.)

τους μαθητές και μαθήτριες – μέλη

της Μαθητικής Ομάδας Βιβλιοθήκης, (Μ.Ο.Β.):

30 Γυμνάσιο

Α1:

Γεωργία Δρίβα

Δέσποινα Γρυπάρη

Κλαρίτα Γκούγκα

Α2:

Βασίλης Μολώνης

Νικολέτα Κοτοπούλου

Νικολέτα Καφετζοπούλου

και απο τη Β':

Μυρτώ Σιάμου, Έντζι Ζέκιο

39 Γυμνάσιο

Α2: 
Μαριάννα Λάτσκα 
Νώντας Μητσοστέργιος
 Ηλιάννα Κουλούρη 
Μαριλένα Μπεκίρη 
Άγγελος Μπεκίρης 
Αλέξαδρος Κίτσος 
Κούλα Κοκοτσέλου 
Μαρία Μασρί

30 Λύκειο

Κώστας Τζίντζιφας

39 Λύκειο

Δέσποινα Ροβόλα

Τζοβάννα Μπίτο

και τους καθηγητές

• Νικολέτα Θεοφάνη, για τη συγκέντρωση στίχων απο τα παιδιά, την πρόσκληση στην κα Τότα Κονβερτίνο κ.ά.
• Τίνα Σαρίμβεη, για το ταμπλό με ζωγραφιές του Ελύτη
• Ντιάνα Νασιοπούλου, για το πορτραίτο-δώρο στην κα Παυλίνα Παμπούδη, τη βοήθεια στο στήσιμο της έκθεσης, κ.ά.

• Επίσης, για τη βοήθεια στα διαλείμματα, τους Ράνια Θεοδώρου, Ρένα Σιγάλα, Βασίλη Παπαδημητρίου, Όλγα και Μαρία.
• Τέλος, όσους καθηγητές από τα 4 σχολεία έφεραν τμήματα τους να δουν το Αφιέρωμα, το διευθυντή του 39 λυκείου, που μας επέτρεψε να χρησιμοποιήσουμε το χώρο του για τη μουσική στα διαλείμματα, το διευθυντή του 30 γυμνασίου που διευκόλυνε με μια αλλαγή στο πρόγραμμα και γενικά όσους βοήθησαν, έστω και για 5 '. Ήταν πολύτιμο. 
  Κατερίνα Τζαμουράνη, Υπεύθυνη Βιβλιοθήκης

Εγώ δεν είμαι ποιητής...

Πέθανε κι ο Νίκος Παπάζογλου.  Ακόμα δε χωνέψαμε το θάνατο του Ρασούλη..

Mια διαδικτυακή φίλη έγραψε στον τοίχο της στο fb:

Μόλις το έμαθα. Φτάνει πια! Φτάνει! Θα μείνουμε με ποιους; Με ποιους; Αχ γιατί η κραυγή μου δεν μπορεί να ακουστεί εδώ μέσα; Γιατί; Πάει κι αυτός... πάει.. Είμαι πολύ λυπημένη... πολύ.. κλείνω... 

Να συμπληρώσω: 

Όταν θυμάμαι τη μορφή του στις συναυλίες, δωρική, να ξεσηκώνει τον κόσμο.. Άσε .. μόλις το είδα αισθάνθηκα ακριβώς ό,τι λες.. Να κραυγάζαμε, ναι.. Να βγάζαμε όλο τον πόνο απο τις απώλειες.. Μόνη ελπίδα να ρθουν νέες τέτοιες μορφές, σ' ......όλο το φάσμα της κοινωνίας, τέχνες, επιστήμες.. κινήσεις πολιτών.. Να βρούμε φωνή ξανά, να μην ακούγονται πιά τόσο οι κιάμοι, οι τζούλιες, οι πάγκαλοι, τα ψώνια της Ανίτας, οι μυξοδημοσιογράφοι, οι μικροπολιτικοί..