Φίλοι βιβλιοθηκών, φιλίες διαδικτυακές, άλλα... πλούτη, άλλα μήκη και πλάτη...

 Η "Φωνή των φίλων των ελληνικών βιβλιοθηκών" στο facebook, αποκτά όλο και περισσότερα μέλη μέσα σε λίγο διάστημα.
Επίσης δημιουργήθηκε στο facebook  σελίδα του Γραφείου Σχολικών Βιβλιοθηκών (Διεύθυνση ΣΕΠΕΔ του Υπουργείου Παιδείας Δβμκθ κλπ -μεγάλο όνομα, πού να το γράφεις όλο..). Μέλλει να δείξει αν θα έχει και κάτι ουσιαστικό να δώσει.
Ευχάριστα και καλοδεχούμενα νέα, μακάρι να εξαπλωθεί το ρεύμα και να αναστραφεί κάποια στιγμή η κατάσταση, που κάθε άλλο παρά ευνοεί την ουσιαστική γνώση, την αναζήτηση. (Μακριά από κάποιους βαθιά νυχτωμένους το ξύπνημα, το ταρακούνημα...)
Ίσως όμως και όχι. Ίσως να πρόκειται για απάθεια  φαινομενική. Ίσως αύριο, σε λίγες βδομάδες, σε λίγους μήνες, ξεσπάσει η δίψα. 
  Η δίψα για αλήθεια, για αντίσταση στο κατρακύλημα.. Ίσως. 
(Παρένθεση εδώ για λίγο ξεδίψασμα μουσικό):
Δίψα.  
Nikos Portokaloglou
Ανέβηκε από marina2984.
(... μη μου πει κανείς ότι πάλι Πορτοκάλογλου έβαλα, τι να κάνω, για δίψα μιλούσα, για δίψα έχει μιλήσει κι αυτός. Και πολύ ωραία)

Μπορεί λοιπόν σε λίγο καιρό να γίνουμε Λίβυοι, Αιγύπτιοι, Τυνήσιοι. Ή και Άγγλοι φοιτητές, Γάλλοι εργάτες. Να βγούμε στους δρόμους μετά από κάλεσμα μέσω του διαδικτύου, όπως έγινε και στην Αίγυπτο και να βγάλουμε την αγανάκτησή μας με τρόπους καινούριους, πέρα από κομματικές αγκυλώσεις, αναγνωρίζοντας ποιοι είναι οι πραγματικοί αντίπαλοι, ποιοι μας κοροϊδεύουν, ποιοι μας εκμεταλλεύονται.  
 

Αυξάνεσθε και ... κατακυριεύσατε, φίλοι των βιβλιοθηκών, διότι αυξάνονται άλλοι που αν κατακυριεύσουν, χαθήκαμε. (οι "άλλοι" είναι πολλών κατηγοριών. Π.χ. ανεγκέφαλοι, ανίκανοι, ανάξιοι, άνοες, ανοϊκοί, αναξιόπιστοι, ανόητοι, άνανδροι, άνευροι, αναίσθητοι,  τελος πάντων πολλοί ΑΝ-.. , στερημένοι δηλαδή. Από διαφόρων ειδών θετικές ιδιότητες, θετικές προθέσεις, κλπ κλπ.. (Μιλάω κυρίως για τους "έχοντες". Εξουσία, θέσεις, μέσα κ.ά. Αλλά όχι μόνον). (Π)σόρυ για τον μακροσκελή σχολιασμό και τα πολλά επίθετα, ευκαιρία για ξέσπασμα ήταν.. 

Έχουν σχέση όλα αυτά με τα βιβλία; Είναι κάποια βοήθεια τα βιβλία όταν ψάχνεις μια διέξοδο; Θάλεγα ότι συνήθως ναι. Όχι πάντα. Εξαρτάται και απο τον αναγνώστη. Από πολλά... Θέλει να βρεις τα κατάλληλα. Να βρεις τους συγγραφείς που θα σου μιλήσουν έντιμα, με ψυχή, με γνώσεις βαθιές, όχι του ποδαριού. Για να διαλέξεις π.χ.  ένα Βιβλίο Ιστορίας ανάμεσα στα τόσα, δεν είναι εύκολο. Και μάλιστα τώρα που υπάρχει πόλωση ανάμεσα στους ιστορικούς, -και όχι μόνο-  ως προς το πώς πρέπει να καταγράφεται και να διδάσκεται η ιστορία... Τι 'χες Γιάννη Τι' χα πάντα... (Ελλάδα η χώρα της Αιώνιας Διχόνοιας;; )

Έπειτα, για να διαλέξεις ένα Λογοτεχνικό Βιβλίο, να βυθιστείς στις σελίδες του ξεχνώντας τα γύρω και να βγείς στο τέλος στην επιφάνεια έχοντας ψαρέψει Θησαυρούς απ' το βυθό, πάλι δεν είναι εύκολη υπόθεση. Μπορεί να το τελειώσεις γιατί σου κέντρισε την περιέργεια, αλλά να μην σου αφήσει κάποια γεύση ξεχωριστή, σαν ένα πρόχειρο φαγητό από το κυλικείο, που κόβει απλώς την πείνα. 
Μπορεί όμως και να πέσεις σε κοραλλιογενή εδάφη, γεμάτα χρώματα. Τότε νοιώθεις χορτασμένος, πλήρης. Θέλεις κι άλλο αργότερα. Θέλεις κι άλλα τέτοια ερεθίσματα, να ψαχουλέψεις με λαχτάρα και να αναδυθείς μεταμορφωμένος.  

Όπως λένε πατεράδες και μανάδες... "Διάβαζε παιδί μου να γίνεις άνθρωπος"

Αν δεν μεταμορφωνόμαστε, 
αν δεν εξελισσόμαστε -ως εγκέφαλοι- πώς να περιμένουμε να μεταφορφθωθούμε σα λαός; να αποκτήσουμε ξανά αξιοπρέπεια, αυτοπεποίθηση, υπευθυνότητα, να πάρουμε πίσω τα δικαιώματα, που τώρα μας "περικόπτουν" άλλοτε με το γάντι, άλλοτε με τη βία;