σχετικά με το θάνατο των τριών παιδιών, που έχει σοκάρει τους πάντες:
"Η υπόθεση της Πάτρας έχει κοινωνικές προεκτάσεις".
"Οπτικοποίηση του πολιτισμού".
"Δε διαβάζουμε πια, δε σκεφτόμαστε, μόνο κοιτάμε εικόνες" κλπ.
Χτύπησε φλέβα πιστεύω.
Κι έκανα κάποιες σκέψεις που έρχονται να συμπληρώσουν άλλες παλιότερες.
Μετά θυμήθηκα κάτι.
Δε θυμάμαι πόσα χρόνια πριν, πάνω από εικοσαετία μάλλον, έλεγα,
.jpg)
"Η υπόθεση της Πάτρας έχει κοινωνικές προεκτάσεις".
"Οπτικοποίηση του πολιτισμού".
"Δε διαβάζουμε πια, δε σκεφτόμαστε, μόνο κοιτάμε εικόνες" κλπ.
Χτύπησε φλέβα πιστεύω.
Κι έκανα κάποιες σκέψεις που έρχονται να συμπληρώσουν άλλες παλιότερες.
Μετά θυμήθηκα κάτι.
Δε θυμάμαι πόσα χρόνια πριν, πάνω από εικοσαετία μάλλον, έλεγα,
"…Θα χρειαστεί να δημιουργηθεί νέος όρος, (νομικός; ψυχιατρικός;) που να περιγράφει ψυχοπαθολογίες / εγκλήματα που συνδέονται με την ανάγκη για Προβολή".
(Κάτι σαν Τηλεψύχωση ένα πράγμα. Εικονολατρεία; Οθονομανία;; Κάτι θα βρεθεί να το αποδώσει, ίσως σε επόμενες γενιές)
Προβολή, εννοούσα, μέσα από οθόνες –όλων των ειδών.
Ούτε καν θυμάμαι την αφορμή αυτών των σκέψεων.
Τις υποστηρίζω και τώρα, πιο πολύ από ποτέ.
Όπως και οι αιτίες για το «Σύνδρομο Μυνχάουζεν δι αντιπροσώπου»*
Το υποψιάστηκε πρώτος εκείνος ο γιατρός στο Νοσοκομείο του Ρίου. (Ευτυχώς υπάρχουν τέτοιοι επιστήμονες, δυστυχώς δεν υπάρχει σωστή κοινωνική πρόνοια. Άλλη μεγάλη συζήτηση).
Αν το ψάξει κανείς, παρεμπιπτόντως, βλέπει ότι ταιριάζει καταπληκτικά στην περίπτωση της μητέρας στην Πάτρα.
Συζητούν γι αυτό σε εκπομπές; Πώς και έχει ξεφύγει;
(Κάτι σαν Τηλεψύχωση ένα πράγμα. Εικονολατρεία; Οθονομανία;; Κάτι θα βρεθεί να το αποδώσει, ίσως σε επόμενες γενιές)
Προβολή, εννοούσα, μέσα από οθόνες –όλων των ειδών.
Ούτε καν θυμάμαι την αφορμή αυτών των σκέψεων.
Τις υποστηρίζω και τώρα, πιο πολύ από ποτέ.
Εδώ μιλάμε ειδικά για το "εργαλείο", για τον τρόπο διοχέτευσης της ανάγκης. Για την, έστω και στιγμιαία, διασημότητα.
Φυσικά, οι βαθύτερες αιτίες για τη δημιουργία μιας διαταραγμένης, "ναρκισσιστικής" προσωπικότητας, τα κίνητρά της, οι πράξεις της, είναι απείρως πιο σύνθετα πράγματα.Όπως και οι αιτίες για το «Σύνδρομο Μυνχάουζεν δι αντιπροσώπου»*
Το υποψιάστηκε πρώτος εκείνος ο γιατρός στο Νοσοκομείο του Ρίου. (Ευτυχώς υπάρχουν τέτοιοι επιστήμονες, δυστυχώς δεν υπάρχει σωστή κοινωνική πρόνοια. Άλλη μεγάλη συζήτηση).
Αν το ψάξει κανείς, παρεμπιπτόντως, βλέπει ότι ταιριάζει καταπληκτικά στην περίπτωση της μητέρας στην Πάτρα.
Συζητούν γι αυτό σε εκπομπές; Πώς και έχει ξεφύγει;
Ή σχολιάζουν περισσότερο την τάδε φράση από συνέντευξη της κατηγορούμενης, ή του συζύγου, και μπλα και μπλα και κάθε μέρα και πέντε φορές τη μέρα και πάρε φωτό και δώστου ενσταντανέ και πάρε προαγγελίες και μουσικές και σασπένς;….
Όριο υπάρχει; Δε θα έπρεπε; Υγιείς αντιδράσεις πολιτών ή υπεύθυνων ή ραδιοτηλεοπτικών συμβουλίων υπάρχουν;
Μια πρωτοβουλία τέλος πάντων. Επιστολές διαμαρτυρίας στα κανάλια, συλλογή υπογραφών; κάτι άλλο;
Η υπόθεση με την οικογένεια στην Πάτρα είναι απίστευτα τραγική, πρωτοφανής, ναι. Το παράδειγμα όμως της προβολής άχρηστων λεπτομερειών μέχρι εξαντλήσεως, είναι απλώς το πιο πρόσφατο. Δεκαετίες τώρα, τα ιδιωτικά κανάλια ιδιαίτερα, προσφέρουν αφειδώς σε εκπομπές είτε ψυχαγωγικές είτε «ενημερωτικές», μοντέλα και πορτρέτα ηλιθιότητας, αμορφωσιάς, βιαιότητας, ατομισμού, παραλογισμού, κατινισμού. (Τα «ριάλιτι» π.χ. είχαν αρχίσει πιο ήπια. Όσο πάνε και ξεπερνούν τον εαυτό τους. Το πρόσφατο και κορυφαίο «Μπάτσελορ» ήταν για τόσες μπάτσες όσες δεν θα προλάβαινε να συγχωρέσει η άγια Πολιτική Ορθότητα. Αυτού του είδους τη βία, τις «μπάτσες», κανονικά δεν τις συγχωρεί. Για τα σκουπίδια είναι πιο ανεκτική).
Λαός σκουπιδοφάγος. Με τέτοιο καθημερινό διαιτολόγιο τι να περιμένει κανείς; Υγιείς εγκεφάλους; Υγιείς γονιούς και υγιή τέκνα;; Παγκόσμιο το φαινόμενο, αλλά στο ελληνικό τηλεοπτικό τοπίο πιο έντονο.
Και για να επιστρέψουμε στις ψυχοπαθολογίες και διαταραχές που λέγαμε στην αρχή.
Αυτές κι αν βρίσκουν έδαφος λουκούμι στα μίντια*...
(Τα οποία εκμεταλλεύονται βέβαια στο έπακρο τη συγκυρία… )
Αυτή η ανελέητη και καθημερινή προβολή, άραγε τι έδαφος νέο στρώνει;
Όριο υπάρχει; Δε θα έπρεπε; Υγιείς αντιδράσεις πολιτών ή υπεύθυνων ή ραδιοτηλεοπτικών συμβουλίων υπάρχουν;
Μια πρωτοβουλία τέλος πάντων. Επιστολές διαμαρτυρίας στα κανάλια, συλλογή υπογραφών; κάτι άλλο;
Η υπόθεση με την οικογένεια στην Πάτρα είναι απίστευτα τραγική, πρωτοφανής, ναι. Το παράδειγμα όμως της προβολής άχρηστων λεπτομερειών μέχρι εξαντλήσεως, είναι απλώς το πιο πρόσφατο. Δεκαετίες τώρα, τα ιδιωτικά κανάλια ιδιαίτερα, προσφέρουν αφειδώς σε εκπομπές είτε ψυχαγωγικές είτε «ενημερωτικές», μοντέλα και πορτρέτα ηλιθιότητας, αμορφωσιάς, βιαιότητας, ατομισμού, παραλογισμού, κατινισμού. (Τα «ριάλιτι» π.χ. είχαν αρχίσει πιο ήπια. Όσο πάνε και ξεπερνούν τον εαυτό τους. Το πρόσφατο και κορυφαίο «Μπάτσελορ» ήταν για τόσες μπάτσες όσες δεν θα προλάβαινε να συγχωρέσει η άγια Πολιτική Ορθότητα. Αυτού του είδους τη βία, τις «μπάτσες», κανονικά δεν τις συγχωρεί. Για τα σκουπίδια είναι πιο ανεκτική).
Λαός σκουπιδοφάγος. Με τέτοιο καθημερινό διαιτολόγιο τι να περιμένει κανείς; Υγιείς εγκεφάλους; Υγιείς γονιούς και υγιή τέκνα;; Παγκόσμιο το φαινόμενο, αλλά στο ελληνικό τηλεοπτικό τοπίο πιο έντονο.
Και για να επιστρέψουμε στις ψυχοπαθολογίες και διαταραχές που λέγαμε στην αρχή.
Αυτές κι αν βρίσκουν έδαφος λουκούμι στα μίντια*...
(Τα οποία εκμεταλλεύονται βέβαια στο έπακρο τη συγκυρία… )
Αυτή η ανελέητη και καθημερινή προβολή, άραγε τι έδαφος νέο στρώνει;
.jpg)
Μα φυσικά, αυτό που βιώνουμε κάμποσα χρόνια τώρα. Σκουληκιασμένο. Δεν είναι η ώρα να αναφέρουμε και άλλων ειδών σκουπίδια και τοξίνες σε οθόνες, σε τροφές, σε αέρα και γη. Είναι ώρα να αναλογιστούμε, όσοι έχουν τα φόντα αλλά δεν είχαν κάνει μέχρι στιγμής τη σύνθεση. Αλλά όχι μόνο, να κινητοποιηθούμε επίσης. (;) Κι εγώ στον καναπέ είμαι, κάπου-κάπου γράφω, τίποτα άλλο. Στις σχολικές τάξεις προσπαθώ να δώσω το κάτι παραπάνω αλλά ξέρω, ισούται με το μηδέν. Δεν έχω αυταπάτες. Σ’ ένα καλό κείμενο με υπογραφές θα συμμετείχα πιστεύω, όπως και σε ο,τιδήποτε προς αυτή την κατεύθυνση, πιο πρωτότυπο, πιο ρηξικέλευθο.
Όποιος θέλει ας το προωθήσει, ας το κοινοποιήσει, αντιγράψει κ.ο.κ, αυτό θα δείξει αν συμφωνείτε, αλλά και αν το θεωρείτε σημαντικό.
*(«Τι είναι και πώς εκδηλώνεται το Σύνδρομο Μυνχάουζεν δι αντιπροσώπου»)
https://www.iatropedia.gr/psychiki-ygeia/152433/152433/
*(Σόσιαλ Μίντια = Μέσα κοινωνικής δικτύωσης… Ναι, να, εδώ έχουμε τρανταχτό παράδειγμα της οικονομίας της αγγλικής γλώσσας, ένας κι απ’ τους λόγους που κερδίζει έδαφος. Απλή διαπίστωση)
Όποιος θέλει ας το προωθήσει, ας το κοινοποιήσει, αντιγράψει κ.ο.κ, αυτό θα δείξει αν συμφωνείτε, αλλά και αν το θεωρείτε σημαντικό.
*(«Τι είναι και πώς εκδηλώνεται το Σύνδρομο Μυνχάουζεν δι αντιπροσώπου»)
https://www.iatropedia.gr/psychiki-ygeia/152433/152433/
*(Σόσιαλ Μίντια = Μέσα κοινωνικής δικτύωσης… Ναι, να, εδώ έχουμε τρανταχτό παράδειγμα της οικονομίας της αγγλικής γλώσσας, ένας κι απ’ τους λόγους που κερδίζει έδαφος. Απλή διαπίστωση)
Υ.Γ. Το ζωγραφικό έργο είναι της ξαδέλφης μου, Αλεξάνδρας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου