Κάποτε το Βιβλιόσπι(ρ)το μιλούσε για κάποια (Σχολική) Βιβλιοθήκη. Αυτό έληξε στις 31/8/2011. Τώρα μιλάει για άλλα. Η αγάπη για κάποια πράγματα δεν έχει ημερομηνία λήξης


Πέμπτη 15 Ιουλίου 2010

(σ)Κατασκευές και διαφ(θ)ορές

Μπορεί το ακόλουθο κείμενο να φαίνεται εκ πρώτης όψεως άσχετο με σχολεία, βιβλιοθήκες, κλπ. αλλά αν σκεφτούμε έννοιες όπως "Παιδεία, Μόρφωση, Νοοτροπία, Ελλάδα," (με τέτοια περίπου σειρά), ίσως δούμε γιατί. 

Αύριο μεθαύριο, κάποιοι τωρινοί μαθητές μας θα βγουν στην αγορά εργασίας με.. εφόδια πνευματικά και ψυχικά σαν αυτά που περιγράφονται εδώ και θα ταλαιπωρήσουν με τη σειρά τους κόσμο, θα κάνουν τον έξυπνο, θα δουλεύουν αρπακόλλα, θα κοιτάνε να τα φάνε γρήγορα όλα, κλπ κλπ. Εμείς θα έχουμε ευθύνη για όσα παραλείψαμε να τους εμφυσήσουμε;; (Λέω τώρα...)
 
Είμαστε -πλέον- ως λαός, για τα μπάζα;;;
Εν μέσω οικονομικής κρίσης, στα πρόθυρα νευρικής κρίσης, με τους μισθούς πετσοκομμένους και τα δώρα Πάσχα και Χριστουγέννων, δώρα-άδωρα, να’ σου και οι εργασίες αποξήλωσης της βεράντας, μόνωσης και επανατοποθέτησης πλακακίων, (έξοδα φοβερά εν ολίγοις) λόγω του ότι αποδείχτηκε ότι ο (σ)κατασκευαστής, εργολάβος και αξιότιμος αρχιτέκτων ταυτόχρονα, την είχε φτιάξει σα να έφτυνε (υλικά στην τύχη). Οπότε η υγρασία πέρασε με τα χρόνια στους από κάτω, όπως περνάει η μούχλα της διαφθοράς από τα πάνω στα κάτω κοινωνικά στρώματα καλή ώρα…

Και καθώς το κομπόδεμα στο βιβλιάριο τραπέζης συρρικνώνεται απειλητικά, -όπως και το μέλλον μας ένα πράμα-, θα φταίω αν ντυθώ Ζορό ή Κόναν και μπουκάρω με άλλους πέντ’ έξι στο γραφείο του «αξιότιμου» και τον εξαναγκάσουμε να πληρώσει για την υλικο-ψυχική φθορά και διότι φτιάχνει σπίτια για τα .. μπάζα;
Στας Ευρώπας και τας Αμέρικας οι κατοικίες έχουν 10ετή εγγύηση. Εδώ είναι θέμα λαχνού. (Όπως όλα). Εγγυάται ο εργολάβος-δημόσιος κίνδυνος, σιωπηλά και με νόημα, ότι κατά 85% το προϊόν θα είναι σκάρτο.
Να μην κάνουμε λοιπόν μια ωραία ομαδούλα εκδικητών να ξεσκαρτάρουν τη χώρα –ανάμεσα σε άλλα- και από τους σκατασκευαστές;
Εδώ ο Γ.Α.Π., (ο ράπερ πρωθυπουργός μας) έχει δηλώσει κήρυξη πολέμου κατά των λαμογίων, των αναξίων και λοιπών ευαγών φορέων και προσώπων.. Εμείς να μη βοηθήσουμε;
Τι τρομοκρατικές ομάδες, πυρήνες, βόμβες και αηδίες. Άλλα είδη ομάδων πολιτών χρειάζεται η χώρα… Και δεν αστειεύομαι καθόλου. Μια έξυπνη μεταμφίεση με μύστακες, μακιγιάζ, περουκίνια, κάτι αποκριάτικο τελοσπάντων, και «θα κάνω ντου(ς) βρε πονηρέ στα στέκια που αράζεις κλπ». Επίσης ημερήσιες απαγωγές για δημόσια διαπόμπευση με ακολουθία τυμπάνων και πιτσιρικαρίας στους κεντρικούς δρόμους, ντόρος στα απαραίτητα κανάλια βεβαίως βεβαίως και στη συνέχεια παράδοση του λαμογίου κατ’ οίκον για καληνύχτα και όνειρα γλυκά

Το είδα και στον ύπνο μου.
Με μπέρτα μαύρη εκτινασσόμουν στα ύψη και με βλέμμα αετού εντόπιζα τους τιμωρο-φυγάδες, προσγειωνόμουν πλαγιοκαθέτως κι έσωζα τα απατεώνων θύματα από τα αιματοβαμένα νύχια (και δόντια) τους. Διότι αυτοί με τα δοντάκια τους τόσα χρόνια ροκανίζουν σάρκες και χαμογελούν αυτάρεσκα υπό τον ήχο καψουροτράγουδων ενώ οι αφελείς αθώοι πληρώνουν αδρά τη νύφη η οποία κοντοστέκεται αμήχανα, με σκονισμένο νυφικό ένδυμα, περιμένοντας το γαμβρό-κράτος που την έχει στήσει εδώ και δεκαετίες.

2 σχόλια:

Al the Bike είπε...

Οχι μαύρες μπέρτες. Ούτε Ζορό και Κόναν.Δεν σου πάνε. Μεταμφιέσου σε CAT(TERINA)WOMAN.Και κάντον φέτες με τα νύχια σου.

Kat Tz. είπε...

Εντάξει. Το λαμβάνω υπ' όψιν...