Μορφές

Σαν ένα βιβλίο, που το μέσα του γεύονταν
λες κι ήταν  δέρμα απαλό και λείο, που απ’ αυτό μαγεύονταν,
έτσι θα ‘θελαν και τις ψυχές να διάβαζαν
να τις ξεφύλλιζαν γλυκά κι όχι να τις χαράμιζαν

Σαν ζώο μικρό, τρυφερό, μα ίσως κι άγριο λιγάκι,
που το απολάμβαναν 
και τη σιωπή του ως σοφία εκλάμβαναν
Έτσι και οι μορφές του ανθρώπου θα ‘θελαν 
να τους γαλήνευαν
να τους γεμίζαν
και να τους εθεράπευαν