'΄Πραγματεία για Βίδες, γρανάζια, κ.ά

'Ψυχραιμία. Πρώτα τα γυναικόπαιδα" 

"Το στρίψιμο της βίδας" μπορεί να ήταν βιβλίο του Χένρι Τζέημς, αλλά σαν τίτλος ταιριάζει γάντι και σε όσα ζούμε τα τελευταία χρόνια.

Αργά (όχι και πολύ αργά) και σταθερά, όλο και περισσότεροι εμφανίζουν συμπτώματα. Πότε κανα μικρό γρανάζι, πότε καμια τσιμούχα, κανα παξιμάδι.... Πέφτει κάτω ένα γρανάζι, από κάποιον εγκέφαλο λίγο ασταθή, το βρίσκει ο άλλος και το φοράει, με αποτέλεσμα να ξεκινάει ένας νέος κύκλος ανισορροπίας στο δικό του εγκεφαλικό μηχανισμό και πάει λέγοντας. (ίσως έτσι να διαδίδεται, ποιος ξέρει; η επιστήμη έχει σηκώσει ψηλά τα χέρια)

Πριν χρόνια μάζευα σκέψεις με τίτλο "Διδακτικά παραδείγματα ελληνικής παράνοιας". Πίστευα ότι κάτι δεν πάει καλά, πολύ πριν το ζόφο της "κρίσης", που υποτίθεται εντείνει τέτοια φαινόμενα. 

Τώρα το πρόβλημα έχει και διεθνείς διαστάσεις. Πληθαίνουν οι υποστηρικτές των αυταρχισμών, των αλαμπουρνέζικων μυστικισμών, των επιστροφών σε αρχαία μεγαλεία ή των εκτοξεύσεων σε εξωγήινα μέλλοντα και ούτω καθ' εξής. Πιάσ' το αυγό και ..κούρεφτο.

Αυτές τις μέρες θλιβερά πάλι τα νέα από ένα κάρο μεριές. Να πάψουμε να πληροφορούμαστε μήπως μας στρίψει κι εμάς; -ποιους εμάς; λέμε τώρα..

Σωρρρρεύονται πληροφορίες -πολύ καθυστερημένα- για τον Αρτέμη Σώρρα. Έπρεπε να γίνει ο φόνος της παιδοψυχολόγου για να κουνηθούν τα ενημερωτικά μέσα και η πολιτεία;;;; Αναρωτιέμαι.
Είναι κάτι σελίδες όπου τα σχόλια τα σχετικά με το θέμα έχουν γέλιο. αλλά προς το παρόν εμένα με θλίβει, έτσι που δεν μπορώ να το χαρώ.

Στην Ε.Λ.Σ. (Εθνική Λαϊκή Συνέλευση;) του Σώρρα, έχουν και όρκο…
Που ανάμεσα σε άλλα φαιδρά, καταλήγει έτσι:  «…ορκίζομαι… αν παραβώ τον όρκο μου όλος ο κυτταρικός ιστός του σώματός μου να διαλυθεί στα εξ’ ων συνετέθη. Αεί. Αεί. Αεί. Άξιοι.» !!!!!!!!!!!!!!!!

Έπειτα έχουμε το παιδί της Πώλας Ρούπα, άλλο αυτό... Ό,τι πρέπει χειρισμός από "δικαιοσύνη" "κυβέρνηση" κλπ, για να επιβεβαιωθεί άλλη μια φορά, η τάχα μου τάχα μου καθαρότης ενός κόμματος που καβάλησε την εξουσία και κόλλησε την αρρώστια της από νωρίς.

Για τα διεθνή και τις απανωτές εκρήξεις-φόνους-θύματα αθώα, τι να λέμε τώρα... Σύντομα θα ανησυχούμε αν περάσει καμιά βδομάδα και δεν έχουμε καινούριες εκρήξεις παρανοίκού μίσους από κάποια πλευρά. Γιατί δεν είναι μόνο οι τζιχαντιστές. Αυτοί βέβαια πρωτοπορούν στην κούρσα, φοβάμαι όμως ότι θα μπουν κι άλλοι. Το "δράση-αντίδραση" ήταν και είναι φυσικός νόμος. (χωρίς να εννοώ ότι το σημείο μηδέν ήταν η δράση των τζιχαντιστών, ουφ, ας το αφήσουμε αυτό τώρα).

"Δε θέλω να ξέρω"

Πάντως, στον θαυμαστό γραπτό κόσμο του ίντερνετ, έχω διαβάσει και πολύ κρυστάλλινες σκέψεις, ανθρώπων αλώβητων από τη λαίλαπα των παρανοϊκών αλυσιδωτών αντιδράσεων.
Πάλι καλά. Π.χ. κάποιοι "τοίχοι" στο facebook που παρακολουθώ συχνά και όχι μόνο.
Πόσοι ναναι άραγε; ας μην αρχίσουμε να μετράμε, σκιάζομαι....

Μμμ, ωραία αρχίσαμε τη χρονιά. Αλλά τι να κάνω, θάσκαγα. Πολλά μαζεύτηκαν.

Επαναλαμβάνω λοιπόν την μόνιμη συμβουλή μου: 'Ψυχραιμία. Πρώτα τα γυναικόπαιδα"

(την ίδια συμβουλή δίνω από χρόνια και στους μαθητές που πάνε για εξετάσεις lower ή proficiency.... Άσχετο).