Κατακέφαλα

Κατακέφαλα

Της νέας της χρονιάς 

της ήρθε, καθώς μπήκε, ο ντουνιάς 
ταμπλάς και κατακέφαλα. 
"Μήπως στην πόρτα έσφαλα;" 
σκέφτηκε η λεγάμενη

και ρίγησε τρεμάμενη.

"μήπως στο χάρτη διάβασα

ανάποδα τη θάλασσα;

μπας κι είναι άλλα τα βουνά

που αντικρύζω εδωνά;

Γιατί σκουπίδια οσμίζομαι

Ο Κάβουρας τα είπε όλα...

σιχαίνομαι, ζαλίζομαι

ακούω φωνές παράλογα

και διάφορα άλλα ανάλογα.

Κάποιοι για λίστες σκάβουνε

ψηφίζουνε ή θάβουνε

κάποιοι παντού φωνάζουνε

βρίζουν, χτυπούν και κράζουνε

κάποιοι στραβά κοιτάζουνε

και κάποιοι τους δικάζουνε

κάποιοι γουρλώνουν οφθαλμούς

και απειλούν με μηκυθμούς

πως θα τους το πληρώσουνε 

αν αύριο τους σταυρώσουνε".

Η νέα χρονιά ζαλίστηκε.

Τα πήρε. Σοκαρίστηκε.

"Το δώδεκα δεν έφτανε,

που τόσο κόσμο ξέκανε;

Τι κρίμα οι προφητείες

για τέλος στις θητείες

να βγουνε λανθασμένες

φαιδρές και τελειωμένες

και μ' έστειλαν εμένανε

στην τρέλα του καθένανε.. (ε;)

Τι κρίματα πληρώνω

να ιδρώνω, να θυμώνω,

να εκτελώ καθήκον

στης ανοχής τον οίκον;

Μεθαύριο παραιτούμαι.

Να ψάξουν να με βρούνε. 

Ακόμα δε γεννήθηκα 

και μ' έρριξαν στ' ανήθικα".