Βιβλιοφάγοι

Μετά τιμής και με πολλές υποκλίσεις, ανακοινώνουμε το όνομα του μέλους της Βιβλιοθήκης μας, (του "Βιβλιόσπι(ρ)του"), που έφτασε στην κορυφή της βιβλιοφαγίας κατά το σχολικό έτος 2009-2010:

Ιωάννα Ανδρεαδάκη, Γ' τάξη, 39ου Γυμνασίου. 

Η Ιωάννα πλησιάζει στο να έχει διαβάσει σχεδόν τα μισά απο τα βιβλία εφηβικής λογοτεχνίας που διαθέτουμε. Θα πρέπει μάλλον σύντομα να ανανεώσουμε τη συλλογή, γιατί αν συνεχίσει με αυτό το ρυθμό, τις επόμενες χρονιές δεν θα έχουμε τη δυνατότητα να ικανοποιήσουμε τις απαιτήσεις της!

Η κακή αρχή.

Το πρωτότυπο του βιβλίου

Βιβλιοπαρουσίαση από το μαθητή της Β΄ Γυμνασίου, Γιώργο Κοντογεωργίου 

«Μια σειρά από ατυχή γεγονότα» 

Βιβλίο Πρώτο:  Η κακή αρχή 

 Η δημιουργία του συγγραφέα Λέμονι Σνίκετ (ψευδώνυμο) είναι μια υπέροχη ιστορία που περιγράφει με χιουμοριστικό τρόπο την προσπάθεια των ορφανών Μποντλέρ (της πολυμήχανης Βάιολετ, του βιβλιοφάγου Κλάους και της μικρής Σάνι) να προσαρμοστούν σε μια νέα ζωή χωρίς τους γονείς τους. Τη κηδεμονία τους αναλαμβάνει ο σατανικός Κόμης Όλαφ, που κάνει ό,τι περνάει απ’ το χέρι του για να κάνει την περιουσία των τριών ορφανών δική του. Την προσπάθεια των παιδιών να τον εμποδίσουν συνοδεύει μία σειρά από απρόβλεπτα γεγονότα που συχνά φέρνουν τους μικρούς Μποντλέρ σε δύσκολη θέση. Στη δημιουργία αυτής της καταπληκτικής ιστορίας συντελεί ο σωστός συνδυασμός επιπρόσθετου ρεαλισμού, δυσάρεστων καταστάσεων και χιουμοριστικής διάθεσης που το καθιστούν εξαιρετικό για ανάγνωση από παιδιά 9 έως 99 χρονών.

 Γιώργος Κοντογεωργίου

.... και η ταινία, με τον Τζιμ Κάρεϊ στο ρόλο του "κακού"

Βιβλιοπαρουσίαση: "Ανεμοδαρμένα Ύψη"

"Ανεμοδαρμένα Ύψη". Εντυπώσεις από τη μαθήτρια του 39ου Λυκείου, Μαρία Νετζίπι.

(Μας το είχε γράψει πριν καιρό, όμως τότε δεν είχαμε μπλογκ για να την κάνουμε διάσημη βιβλιοκριτικό!..Ποτέ δεν είναι αργά.. Τώρα που είναι στη Γ' Λυκείου, πριν τη χάσουμε λόγω διαβασμάτων,  την ευχαριστούμε από εδώ και επίσημα για τη συνεισφορά...)

Η Έμιλυ Μπροντέ, μέσα απο το μοναδικό αυτό κλασσικό βιβλίο, σε ταξιδεύει σ' ένα κόσμο διαφορετικό, ίσως ξεθωριασμένο για την εποχή μας, αλλά τόσο μαγικά δοσμένο, που δεν αργεί να σε κάνει κομμάτι του. Διαβάζοντάς το σου δημιουργεί την εξής απορία: Γιατί ένας συγγραφέας να διαλέξει να δημιουργήσει δύο τόσο μοναδικά εξωρενικούς χαρακτήρες που με μια πρώτη ματιά σού δίνουν την αίσθηση ότι δεν έχουν τίποτα να προσφέρουν και κανέναν τρόπο να σε ταξιδέψουν; Αυτή όμως είναι και η μαγεία που χαρακτηρίζει αυτό το βιβλίο...

Δυο άνθρωποι που σκορπίζουν μονο δυστυχία, που γεννάνε μόνο άσχημες καταστάσεις αλλά ταυτόχρονα δυό τόσο ανθρώπινοι χαρακτήρες και απτοί, που το μόνο που τους εξιλεώνει είναι η αγάπη τους. Το πιο όμορφο είναι ότι ούτε η κακία του ούτε ο εγωισμός της μπόρεσαν να τους κρατήσουν χώρια, ούτε η ζωή, ούτε ο θάνατος...

Ο Χίθκλιφ είναι ένας απο τους ίσως πιο απωθητικούς χαρακτήρες της κλασσικής λογοτεχνίας, το μόνο που σώζει την ψυχή του είναι η αξεπέραστη αγάπη του για την Κάθι. Ίσως ακόμα περισσότερο όταν εκείνη δεν είναι εκεί. Η σκληρότητα της κακίας του γίνεται σκόνη μπροστά στον έρωτά του για τον μοναδικό άνθρωπο που κατάφερε ποτέ να τον αγγίξει... σε κείνη  χρωστάει την καταστροφή και ταυτόχρονα τη ζωή του...

Υπάρχουν δύο εξαιρετικά μοναδικές φράσεις που οι δυό τους χρησιμοποιούν για να περιγράψουν τον έρωτά τους.

Εκείνη λέει: "Αν τα πάντα εξαφανιζόντουσαν και αυτός παρέμενε, θα μπορούσα να συνεχίσω να υπάρχω. Και αν όλα τα υπόλοιπα υπήρχαν και αυτός χανόταν, τότε το σύμπαν θα ήταν ξένο για μένα".

Εκείνος λέει: "Δεν μπορώ να ζήσω χωρίς τη ζωή μου! Δεν μπορώ να ζήσω χωρίς την ψυχή μου!"

Τα Ανεμοδαρμένα Ύψη είναι ένα από τα σπουδαιότερα αριστουργήματα όλων των εποχών, που μπορεί να σε ταξιδέψει, αλλά και να σε διδάξει για το μεγαλείο του έρωτα.

Μαρία Νετζίπι, 39ο Λύκειο

Άλλες πληροφορίες:

Είχε κυκλοφορήσει παλιότερα και με τον τίτλο "Ο Πύργος των Καταιγίδων". Έχει μεταφερθεί στον κινηματογράφο, με μεγάλη επιτυχία και επίσης έχει γίνει αρκετές φορές σειρά στο BBC.

Δανείζεται απο τη συλλογή μας (Ταξιθετικός Αριθμός ΞΜ BRO) και θα ήταν ενδιαφέρον να το διαβάσετε και να δείτε σε DVD και κάποια απο τις κινηματογραφικές εκδοχές (υπάρχει μία του 1939 και μία του 1992) για να κάνετε συγκρίσεις... 

Η τελευταία, του 1992, ήταν με τη Ζιλιέτ Μπινός και τον Ρέιφ Φάινς. Οι κριτικές που πήρε ήταν πολύ καλές. Δεν την έχω δει. Θυμάμαι όμως, (προ αμνημονεύτων χρόνων!...) που είχα δει με τη μητέρα μου την παλιά, -ασπρόμαυρη- και είχε χαραχτεί στο παιδικό μυαλό μου ιδιαίτερα η εικόνα του άγριου Χίθκλιφ! Δεν ξέρω βέβαια πώς θα ήταν αν την ξαναέβλεπα τώρα. Ίσως μου φαινόταν φτωχή. (Ίσως).

Αντιγράφω εδώ μια παρουσίαση από ιστοσελίδα κάποιου βίντεο κλαμπ, για την ταινία του 1992, που η περιγραφή της μας βάζει στην ατμόσφαιρα με τρόπο διαφορετικό. Η βαθμολογία που είχε πάρει η ταινία από τους αναγνώστες της ιστοσελίδας ήταν 9/10!

"Μια νύχτα με καταιγίδα ένας ταξιδιώτης βρίσκει καταφύγιο σε κάποιον απομονωμένο πύργο. Ένα φάντασμα εισβάλλει στο δωμάτιό του. Είναι η αφορμή για να ξετυλιχτεί η ιστορία του Χίθκλιφ και της Κάθι: δυο εραστών που έπεσαν θύματα του κοινωνικού ανταγωνισμού και του εγωισμού".

Κατερίνα Τζαμουράνη, υπεύθυνη βιβλιοθήκης

Σχολεία, δημιουργικότητα και χιούμορ

(Τα σχολεία σκοτώνουν τη δημιουργικότητα;)
20 λεπτά καθαρής απόλαυσης απο έναν ομιλητή όλο σπιρτάδα και χιούμορ.
Αξίζει να το δει κανείς όλο, για το περιεχόμενο, αλλά και για να πάρει μια ιδέα απο ομιλητές που το είδος τους σ' εμάς σπανίζει...
Επιτέλους, το βρήκαμε με υπότιτλους, και ευχαριστούμε γι αυτό την Ε.Π.
(Πατάτε "view subtitles" και επιλέγετε γλώσσα)

Απόψεις "ανήσυχου" μαθητή για την Εκπαίδευση

Το παρακάτω κείμενο το έγραψε μαθητής του λυκείου και βρίσκεται απο πέρσι στο ντοσιέ "Αρωμα βιβλίου-Άρωμα σχολείου" (εκεί είναι και το όνομά του. Εδώ δε θα μπαίνουν τα ονόματα, εκτός και αν το θέλει ο ενδιαφερόμενος). Στο ντοσιέ αυτό συγκεντρώνονται μαθητικές απόψεις, προτάσεις, καθώς και παρουσιάσεις-κριτικές βιβλίων του "Βιβλιόσπι(ρ)του". Το δημοσιεύσουμε με χαρά μας, αφού μας έδωσε την άδεια.

Γνώμες
ΠΑΙΔΕΙΑ
Βασικό στοιχείο για την ευδοκίμηση του ανθρώπου είναι η  κατάλληλη μόρφωση... Κάτι που μας στερούν χρόνια κυβερνήσεις και υπουργοί... Ας μην προτρέχω όμως...
Αναγκαία είναι η μύηση μας σε αξίες...Αξίες όπως ανιδιοτέλεια, παραγκωνισμός του ατομικού συμφέροντος εις χάρην του κοινωνικού, σεβασμός στους γύρω μας, αγάπη για τον συνάνθρωπο και πάνω απ' όλα: αγάπη για την ελευθερία και ισότητα σε όλους τους τομείς! Άν οι γονείς μας μας μάθαιναν τέτοιες αξίες ή μάλλον μας τις καλλιεργούσαν, τότε απο μόνοι μας θα δείχναμε ενδιαφέρον αλλά και πόθο για εξέγερση!

 Αυτές οι αξίες συνοδευόμενες από σωστή μόρφωση και όχι υποβαθμισμένη και σε συνδυασμό με τον χαρακτήρα και την αντίληψη κάθε ατόμου θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια καλύτερη τάξη πραγμάτων...

Ποιός είμαι όμως και μιλάω; Ένας μαθητής ανήσυχος ή μάλλον σχετικά πιο ανήσυχος από τους άλλους...Και τί με αυτό; Τίποτα, απολύτως τίποτα, έχω όμως το δικαίωμα να πώ ελεύθερα τις απόψεις μου και την γνώμη μου για την παρούσα κατάσταση...Συνεχίζω. Πιστεύω λοιπόν, ότι από την ώρα που κάποιος φέρνει στον κόσμο ένα παιδί, θα πρέπει να το διαπαιδαγωγήσει σωστά ή όσο πιο σωστά γίνεται. Να όμως που διαπαιδαγώγηση σωστή δεν υπάρχει! Υπάρχει εν μέρει ή μόνο σε μερικές περιπτώσεις. Γιατί; Δεν είμαστε σε θέση να απαντήσουμε ένα τέτοιο ερώτημα, όμως μπορούμε να αλλάξουμε την κατάσταση! Να δωθούν στοιχειώδεις γνώσεις παιδαγωγικής σε κάθε γονιό. Η ζωή των γονιών ή τουλάχιστον ένα μεγάλο μέρος της θα πρέπει να είναι αφιερωμένο στην σωστή διαπαιδαγώγηση των παιδίων τους. Έτσι καθε άνθρωπος θα είναι μεγαλωμένος με σωστές αξίες και κατ' επέκταση με τον πλέον σωστό τρόπο. Ένα πράγμα που μπορούν οι καθηγητές μα και οι γονείς μας να κάνουν, είναι να θέτουν δοκιμασίες και διλλήματα, εμπόδια στα παιδιά, για να αυξηθεί η κριτικη τους ικανότητα μέσω της λύσεως που θα δίνουν σε αυτά.

Επίσης θα πρέπει να γίνονται εργασίες και διαλογοι σε ποικίλα θέματα για να μαθαίνουμε να συζητάμε και να συνεργαζόμαστε.
Βασικά μαθήματα στο σχολείο θα πρέπει να είναι οι Αρχές φιλοσοφίας γιατί μέσω του μαθήματος αυτού θα μπορέσουμε να διευρύνουμε τις απόψεις και την σκέψη μας ,θα ξεφύγουμε απο την απόλυτη τύφλωση που μαστίζει τον πληθυσμό της Ελλάδας και που σερβίρεται αδιάκοπα απο τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Ακόμη, ο αλγεβρικός λογισμός θα πρέπει να διδάσκεται από τις μικρές τάξεις, για να αναπτύξουμε την λογική μας. Πιστεύω πως τα αγγλικά θα πρέπει να καταργηθούν ως μάθημα. Πρέπει να δημιουργηθούν ''σχολικά'' φροντιστηρια. Δηλαδή μετα το σχολείο αντι για φροντιστήριο αγγλικών θα πηγαίνει κάποιος σχολείο, όπου θα γίνονται μαθήματα αγγλικών δωρεάν και σε επίπεδο φροντιστηρίου. Πληρωμένα από το κράτος, με επιτηρητή για την σωστή λειτουργία του συστήματος... Επίσης πιστεύω ότι πρέπει να καταργηθούν τα θρησκευτικά. Τουλάχιστον τώρα, δεν διδάσκονται σωστά. Τέτοιες γνώσεις θα έπρεπε να παίρνουμε απο τους γονείς μας.

Είναι καταπιεστικό και ανώφελο μιας και κάθε παιδί πασχίζει να αποστηθίσει κείμενο με άγνωστες έννοιες μόνο και μόνο για να πάρει έναν βαθμό. Ενισχύεται η τυπολατρεία με αυτόν τον τρόπο. Κανείς δεν έμαθε τίποτα ουσιαστικά έτσι.
Τα παιδιά μέχρι τα 18 τους, θα πρέπει να έιναι έτοιμα να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις της κοινωνίας. Γιατί παιδεία σημαίνει κατά κύριο λόγο διαπαιδαγώγηση του ανθρώπου, του χαρακτήρα του και του πνεύματος του...

Τα μυαλά είναι σαν τα αλεξίπτωτα: δουλεύουν μόνο όταν είναι ανοιχτά...

Μαθ. Γ τάξης 30ού  Λυκείου