Κάποτε το Βιβλιόσπι(ρ)το μιλούσε για κάποια (Σχολική) Βιβλιοθήκη. Αυτό έληξε στις 31/8/2011. Τώρα έχει γίνει προσωπικό και αποτυπώνει σκέψεις για τεκταινόμενα, κοινωνικά φαινόμενα, ανθρώπων δρώμενα, βιβλίων -και εν γένει του εγκεφάλου μου- περιεχόμενα.


Σάββατο 16 Μαΐου 2015

Ψήφισμα για τις Σχολικές Βιβλιοθήκες

Το παρακάτω κείμενο το έγραψα μετά από συνεννόηση με εκπροσώπους μας στη Γ' ΕΛΜΕ (Ένωση Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης -για όσους δεν ξέρουν) ώστε να ψηφιστεί στη συνεδρίαση της Τετάρτης 6 / 5 / 15. Γράφοντάς το έπιασα πάλι να θυμάμαι ... μέρες Βιβλιοθήκης και πώς ξεκίνησα αυτό εδώ το βλογκ... Παρατηρώ ότι από τότε που έπαψα να υπηρετώ ως υπεύθυνη βιβλιοθήκης και ξαναγύρισα στην τάξη, δε βρίσκω χρόνο (ίσως και διάθεση;) να γράφω εδώ. Η διαδικασία προετοιμασίας για την τάξη, τα τμήματα με δύσκολες περιπτώσεις μαθητών, τα τεστ, οι βαθμολογίες και πολλές άλλες άχαρες υποχρεώσεις, με απορροφούν σε όλη τη διάρκεια του σχολικού έτους -αν είναι δυνατόν. Και όμως. 

Στη βιβλιοθήκη, παρ' ότι σχολούσα πιο αργά, ένιωθα ότι το κάθε λεπτό ήταν δημιουργικό, η επαφή με τα παιδιά χαλαρή και απολαυστική, μετά τη δουλειά ήμουν ξένοιαστη, μπορούσα να ασχοληθώ με άλλα πράγματα, ακόμα και να συνδυάσω άλλα ερεθίσματα με την ίδια τη δουλειά, π.χ. αν έβλεπα μια ενδιαφέρουσα ταινία ή διάβαζα ένα ενδιαφέρον βιβλίο, συχνά σκεφτόμουν πώς θα μπορούσαν αυτά να αξιοποιηθούν σε ιδέες για τη βιβλιοθήκη, π.χ. να φτιάξω αφισάκια που θα διαφήμιζαν την ταινία ή το βιβλίο, να βρω αν έχουμε εμείς στα ράφια βιβλία του συγκεκριμένου συγγραφέα και να τον προωθήσω,  κ.ο.κ. 

Πάνε αυτά. Οριστικά και αμετάκλητα; Για να δούμε... Όχι ότι πιστεύω ότι ένα ψήφισμα σε μια ΕΛΜΕ θα φέρει την άνοιξη, αλλά τι; Δε θα τα θίξουμε ξανά αυτά τα ζητήματα; Αν δεν ενδιαφερθούμε εμείς που γνωρίσαμε από μέσα τις σχολικές βιβλιοθήκες και είδαμε μια άλλη, φωτεινή πλευρά της εκπαίδευσης, ποιος θα ενδιαφερθεί; Η θεία μου η Μαριγώ; Τέλος πάντων, ιδού το κείμενο: 
(Όσα αναφέρει, έχουν σχολιαστεί εδώ στο βλογκ συχνά-πυκνά, μπορεί κανείς να τα βρει από τη δεξιά στήλη, στις ετικέτες με τίτλο "Σχολικές Βιβλιοθήκες" και "Δραστηριότητες Βιβλιοθήκη"


Ψήφισμα για τις Σχολικές Βιβλιοθήκες

Τι σήμαιναν οι Σχολικές Βιβλιοθήκες για το δημόσιο σχολείο;
Ας πάμε λίγο πίσω, στον Σεπτέμβριο του 2011, όταν παραδόθηκαν τα κλειδιά από τους 750 περίπου εκπαιδευτικούς υπεύθυνους των Σχολικών Βιβλιοθηκών (οι 500 εκ των οποίων είχαν επιμορφωθεί με 40ωρα σεμινάρια και οι βιβλιοθήκες λειτουργούσαν για 37 ώρες την εβδομάδα).  Με εκείνη την υπουργική εντολή ορίστηκε να ανοίγουν οι βιβλιοθήκες για 6 ώρες εβδομαδιαία, από καθηγητές που δεν συμπλήρωναν ωράριο. Το ίδιο ισχύει και σήμερα.

Τότε, πολλές εφημερίδες είχαν άρθρα με τίτλο «Κλείνουν τις  Σχολικές βιβλιοθήκες!».
Στην Αυγή, ο Θ. Κοτσυφάκης, μέλος τότε του Δ.Σ. της ΟΛΜΕ, σχολίαζε:
«Η κυρία Διαμαντοπούλου ανέλαβε να υλοποιήσει το «θεάρεστο» έργο της διάλυσης της δημόσιας παιδείας». Το προηγούμενο διάστημα έκλεισε για «παιδαγωγικούς» λόγους 1.000 σχολεία.
 Κατήργησε για τους ίδιους λόγους σημαντικούς θεσμούς που ήθελαν βελτίωση, όπως η Π.Δ.Σ. και η ενισχυτική διδασκαλία». …. «Κατήργησε ή υποβάθμισε συνειδητά τις δομές του ΣΕΠ, τα Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας, τα Κέντρα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, τους Συμβουλευτικούς Σταθμούς Νέων.
 Άφησε τα σχολεία χωρίς βιβλία.
Τώρα ήρθε και η σειρά της κατάργησης των βιβλιοθηκών».

Αυτά σχολίαζε ο τωρινός πρόεδρος της ΟΛΜΕ, και επίσης το κόμμα που κυβερνά σήμερα είχε υποβάλει τότε πολλές σχετικές επερωτήσεις στη Βουλή.

Όπως είχε γραφτεί και στην Ελευθεροτυπία τον Οκτώβριο του 2011,
«….. Ακούγεται περίεργο για τα δεδομένα της ελληνικής εκπαίδευσης, αλλά οι βιβλιοθήκες αυτές δεν ήταν μία ακόμη προχειροδουλειά. Δημιουργήθηκαν έχοντας τις πλέον σύγχρονες προδιαγραφές, με άριστη υλικοτεχνική υποδομή.
Η πλειονότητα των καθηγητών που υπηρετούσαν στις 757 βιβλιοθήκες είχαν απόσπαση τετραετίας και είχαν υποβληθεί το 2007 σε αξιολόγηση. Η ενασχόλησή τους στη συγκεκριμένη θέση, ήταν καθημερινή, πολύωρη και πολυσχιδής».  

Πολλά παρόμοια είχαν γραφεί, στον τύπο γενικά και στο διαδίκτυο.

Ζητούμε  από το Υπουργείο να αναζητήσει άμεσα τρόπους για να επαναλειτουργήσουν οι Σχολικές Βιβλιοθήκες  που περιμένουν -και παραμένουν- θησαυροί ανεκμετάλλευτοι.  Να προσφερθούν οι θησαυροί αυτοί στους μαθητές και τους καθηγητές που χρειάζονται επειγόντως αυτήν την ανάσα οξυγόνου στη σχολική ζωή. Η Παιδεία δε θέλει μεγάλα λόγια. Θέλει, εκτός από σοβαρό σχεδιασμό, και σοβαρή χρηματοδότηση, και μικρές, συνεχείς, καθημερινές πράξεις προσφοράς στα δημόσια σχολεία, που παραδέρνουν από στερήσεις και  αλλοπρόσαλλες αλλαγές οι οποίες, στα χρόνια του μνημονίου έγιναν αβάσταχτες, υπήρχαν όμως στην ουσία τους και από πολύ παλιότερα.

Επισυνάπτουμε
1.       το ψήφισμα-διαμαρτυρία που είχε σταλεί τον Οκτώβριο του 2011 από τους συλλόγων διδασκόντων του συγκροτήματος 30 και 39 Γυμνασίων και Λυκείων στην Άνω Κυψέλη.
2.       την Επερώτηση στη Βουλή του Αλέξη Τσίπρα στις 9/3/2010  
3.       το άρθρο της Ελευθεροτυπίας του Σεπτεμβρίου 2011
4.       το άρθρο της Αυγής

5.       το Δελτίο Τύπου Εκπαιδευτικών Υπευθύνων Σχολικών Βιβλιοθηκών  του 2009
με τίτλο «Η αλήθεια για τις Σχολικές Βιβλιοθήκες». (Μαζί με την ηλεκτρονική διεύθυνση του ιστολογίου Σχολικών Βιβλιοθηκών)

                                                                         Γ’ ΕΛΜΕ Αθήνας, Τετάρτη 6 Μαΐου 2015



Υ.Γ. Οι γελοιογραφίες είναι του "Κάβουρα". Κι αυτός πρώην υπεύθυνος βιβλιοθήκης, στην Ημαθία, από τα ξεχωριστούς..